نام پژوهشگر: هدایت الله امینیان

بررسی ویژگی های فیزیکی و مکانیکی نانو چند سازه پلی پروپیلن تقویت شده با ساقه توتون
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه گنبد کاووس - دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی 1393
  محمد قلیزاده   لعیا جمالی راد

چکیده در این تحقیق، خواص فیزیکی و مکانیکی نانوچندسازه پلی پروپیلن تقویت شده با آرد ساقه توتون موردبررسی قرار گرفت. برای این منظور از آرد ساقه توتون به عنوان ماده تقویت کننده، در سه سطح 30، 40 و 50 درصد، مالئیک انیدرید پلی پروپیلن دار شده به عنوان ماده جفت کننده در دو سطح 4 و 6 درصد نسبت به وزن پلی پروپیلن و نانوذرات رس مونت موریلونیت در سه سطح 0، 1 و 3 درصد وزن خشک آرد ساقه توتون به عنوان عوامل متغیر استفاده شد. نمونه های چوب پلاستیک مطابق با استاندارد astm بوسیله اکسترودر دومارپیچناهمسوگرد و قالبگیری تزریقی افقی ساخته شدند.خواص فیزیکی و مکانیکی نمونه های آزمونی شامل جذب آب و واکشیدگی ضخامت بعد از 2 و 24 ساعت غوطه وری در آب، مقاومت خمشی، مدول خمشی، مقاومت کششی، مدول کششی و مقاومت به ضربه اندازه گیری شد. نتایجنشان داد که با افزایش آرد ساقه توتون، مقاومت خمشی و مدول خمشیدر مقایسه با پلی پروپیلن خالص به طور قابل ملاحظه ای بهبود می یابند.افزودن نانو رس و جفت کننده تأثیر معنی داری بر مقاومت خمشی و مدول خمشی چندسازه نداشت. همچنین با افزایش میزان آرد ساقه توتون، تنش کششی به طور معنی داری کاهش یافت. افزایشمیزان جفت کننده تا 6 درصد،منجر بهبهبودمقاومتکششیشد. با افزایش میزان نانورس مقاومت کششی چندسازه به طور معنی داری کاهش یافت. از طرف دیگر، مدول کششی با افزایش آرد ساقه توتون تا 50 درصد، افزایش یافت. در مورد مقاومت به ضربه، افزایش میزان آرد ساقه توتون سبب کاهش مقاومت به ضربه شداما اختلاف معنی داری بین سطوح مختلف تیمارها مشاهده نشد. نانورس و جفت کننده تأثیر معنی داری بر مقاومت به ضربه نشان ندادند. میزان جذب آب و واکشیدگی ضخامت بعد از 2 و 24 ساعت غوطه وری در آب چندسازه ها با افزایش میزان آرد ساقه توتون یک روندافزایشی را نشان دادند، به طوری که بیشترین مقدار آن مربوط به استفاده از 50 درصد آرد ساقه توتون می باشد. افزایش کاربرد جفت کننده موجب کاهش جذب آب و واکشیدگی ضخامت بعد از 2 و 24 ساعت شد، به طوری که کم ترین میزان مربوط به استفاده از 6 درصد جفت کننده بود. همچنین با افزودن نانورس به ترکیب چندسازه، میزان جذب آب و واکشیدگی ضخامت به طور چشمگیری کاهش یافت؛ به طوری که بیشترین کاهش مربوط به استفاده از 3 درصد نانو رس بود.