علیرغم کاهش بیماریهای دریچه ای در کشورهای پیشرفته در ایران بیماریهای رماتیسمال قلب و اعمال جراحی دریچه ای درصد قابل ملاحظه ای در اعمال جراحی قلب باز را تشکیل می دهد. در حال حاضر میزان مرگ و میر اعمال جراحی دریچه ای از 6%- 4 گزارش شده است از آنجائیکه تعداد قابل توجهی از اعمال جراحی دریچه ای در این مرکز با حداقل مرگ و میر زودرس پس از عمل انجام شده است به نظر می رسد از روشهای جراحی و مراقبتهای خاصی استفاده شده است. در فاصله سالهای 1373 تا 1377 ما تعداد 231 بیماری که تحت عمل جراحی تعویض دریچه قلب قرار گرفته بودند را بررسی نمودیم. تمام اعمال جراحی توسط آقای دکتر معصومعلی معصومی صورت پذیرفته بود محدوده سنی بیماران 72 -12 سال بوده است. 128 نفر از بیماران زن و 103 نفر مرد بوده اند 34 نفر از بیماران عمل قلبی پیشین داشته اند و از این تعداد 7 نفر دچار عوارض بعد از عمل شده اند. سه مورد مرگ داشته ایم که هر سه مورد زن بوده اند (3/1%) یکی از آنها بدلیل اختلال انعقادی، مورد دوم بدلیل زمان پمپ طولانی ‏‎320min‎‏ و مورد سوم بدلیل سپتی سمی بدنبال لکوپنی بوده است. 18 مورد خونریزی بعد از عمل جراحی وجود داشته است که احتیاج به عمل مجدد بوده است. 15 مورد از بیماران دچار ‏‎low cardiac out put‎‏ شده اند. چهار مورد دچار عوارض نورولوژیک، یک مورد دچار پارگی بطن چپ وجود داشته است. در 166 نفر از بیماران هیچگونه عارضه ای وجود نداشته (74%) دو مورد بدنبال تعویض دریچه احتیاج به بالون پمپ داشته اند. یک مورد پارگی آئورت داشته ایم. یک مورد با استفاده از شوک الکتریکی برگشت ریتم قلب پیدا نموده است و بقیه خود بخود بوده است. از آنجائیکه مرگ و میر ارتباط زیادی با ‏‎preservation‎‏ دارد شاید علت کاهش مرگ و میر شیوه انجام کاردیوپلژیک بوده باشد همچنین به نظر می رسد سرعت عمل نقش به سزایی در کاهش عوارض داشته است نکته قابل توجه این است که وجود عوارض و بخصوص مرگ و میرها رابطه ای با شدت بیماری و یا تعداد ضایعات دریچه ای و به تبع آن تعداد تعویض دریچه نداشته است.