کارآفرینی سازمانی و پویش محیطی، در دنیای امروز توجه محققان و مدیران زیادی را به خود جلب نموده اند. قبل از اینکه یک سازمان بتواند در بازار فعالیت کند باید محیط بیرونی و درونی خود را برای شناسایی فرصت ها و تهدیدهای بالقوه و نقاط ضعف و قوت خود پویش نماید. به عبارتی پویش محیطی اولین حلقه ارتباطی است که اجازه می دهد یک سازمان با محیط خود انطباق پیدا کند. همچنین سیستم-های پویش محیطی، به سازمان کمک می کند که به طور مداوم مسائل رقابت بیرونی، اجتماعی، اقتصادی و فنی را شناسایی کند. کارآفرینی یک شرکت تحت تأثیر زمینه داخلی و خارجی شرکت می باشد که فرآیند آن مستلزم سطح بالایی از پویش محیطی است. بنابراین، از آنجایی که کارآفرینی سازمانی و پویش محیطی موضوع انکارناپذیری در محیط کسب و کار امروز است، در این تحقیق تلاش شده است تا رابطه بین پویش محیطی مدیران ارشد و کارآفرینی سازمانی در شرکت های خودرویی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار بگیرد. تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، تحلیل محتوا و اسنادی است. نمونه آماری شامل شرکت های ایران خودرو، سایپا، پارس خودرو و گروه بهمن است که به صورت هدفمند انتخاب شده اند. ابزار جمع آوری داده ها صورت های مالی و گزارشات هیئت مدیره این شرکت ها در بازه زمانی1384 تا 1390 به مدت 7 سال می باشد. برای بررسی پایایی ابزار تحقیق از آزمون لوین، لین و چاو استفاده شد. از آزمون f لیمر جهت بررسی وجود ناهمگنی در بین مقاطع و انتخاب روش پانل دیتا برای برآورد مدل استفاده شد و از آزمون هاسمن برای بررسی اثرات بین متغیرها استفاده گردید. در نهایت برای آزمون فرضیات از روش همبستگی و رگرسیون استفاده شده است. نتایج تحقیق مبین این است پویش محیطی با کارآفرینی سازمانی رابطه مثبت و معناداری دارد. نتیجه آزمون همبستگی نشان داد که پویش محیطی با استقلال عمل رابطه معناداری ندارد. با توجه به یافته های تحقیق پیشنهاداتی برای شرکت های مزبور و محققان آتی ارایه گردید

مطالعه حاضر به بررسی تأثیر سیستم¬های مدیریت ارتباط با مشتری بر فرآیند خلق دانش مشتری (شامل اجتماعی¬سازی، بیرونی¬سازی، ترکیب و درونی¬سازی) در جهت تولید محصول (خدمت) نوآورانه در شرکت بیمه پارسیان در استان تهران می¬پردازد. سیستم¬های مدیریت ارتباط با مشتری به سه دسته: عملیاتی، تحلیلی و مشارکتی تقسیم می¬شوند. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر ارتباط با مشتری برای ایجاد پایگاه دانشی از مشتریان، محصول بازار، رقبا و غیره است تا خدمت و محصولی تولید شود که با نیازها و خواسته¬های مشتری تطبیق بیشتری داشته باشد و به حفظ بلند مدت مشتری کمک کند. این پژوهش از نظر هدف کاربردی بوده و از نظر روش، توصیفی/پیمایشی می¬باشد. ابزار جمع¬آوری داده¬ها، پرسشنامه بود. جامعه آماری این پژوهش مدیران شرکت بیمه پارسیان مستقر در دفتر مرکزی و نمایندگی¬های استان تهران که مجموعاً 600 نفر می باشد. با استفاده از فرمول کوکران و در سطح اطمینان 95 درصد حجم نمونه 243 می¬باشد که با توزیع 280 پرسشنامه توانستیم 250 پرسشنامه گردآوری کنیم. به¬منظور تحلیل داده¬های پژوهش از معادلات ساختاری که در حقیقت آمیزه¬ای از نمودار تحلیل مسیر و تحلیل عامل تأییدی است بهره گرفته¬ایم. یافته¬های پژوهش بیانگر تأثیر سیستم¬های مدیریت ارتباط با مشتری بر فرآیندهای خلق دانش مشتری است. از طرفی مشخص شده است که تمامی مولفه¬های فرآیند خلق دانش مشتری بر تولید محصول(خدمت) نوآورانه تأثیر دارد.

در دنیای پیچیده کسب و کار امروزی نوآوری کلید موفقیت است. نوآوری یعنی خلق ارزش های جدید. در این تحقیق تاثیر تکنولوژی دیجیتال بر نوآوری بر معماری مورد مطالعه قرار گرفته است.

سازمان های امروزی برای آمادگی در برابر تغییرات گسترده در آینده و دست یابی به عملکرد بهتر سازمانی و کسب مزیت رقابتی به مدیریت اثربخش دانش سازمانی نیاز دارند. تسهیم دانش یکی از مهم ترین اقدامات در راستای مدیریت اثربخش دانش در سازمان ها می باشد. این پژوهش، تأثیر تسهیم دانش بر یادگیری، نوآوری و عملکرد سازمانی را بررسی نموده است. بر مبنای مرور ادبیات موضوع، مدلی استفاده شده که فرض می کند تسهیم دانش به طور مستقیم بر عملکرد سازمانی تأثیر مثبت دارد، و به طور غیرمستقیم از طریق یادگیری و نوآوری سازمانی باعث بهبود عملکرد سازمان می شود. این مدل با داده هایی که با استفاده از پرسشنامه از جامعه آماری مرکب از 400 نفر مدیران، مهندسان و کارشناسان شرکت آب و فاضلاب مشهد و نمونه آماری 320 نفری جمع آوری شد، آزمون گردید. برای تجزیه وتحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها، از روش مدل سازی معادله ساختاری و نرم افزارهای spss22 و amos22 استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که تسهیم دانش بر یادگیری، نوآوری و عملکرد سازمانی تأثیر مثبت دارد. همچنین تسهیم دانش آشکار تأثیر بیشتری بر عملکرد مالی، و تسهیم دانش نهان تأثیر قوی تری بر عملکرد عملیاتی دارد.

یکی از مهم ترین مباحث دهه های اخیر در اقتصاد ایران و جهان، موضوع خصوصی سازی بوده است. برای رسیدن به بالاترین توانمندی در اقتصاد کشور، بالا بردن کارآیی سازمان ها ضروری می باشد و لازمه ی کارآیی رقابت است زیرا در شرایط انحصار، کارآیی حاصل نخواهد شد. برای ایجاد بازار رقابتی، آزاد سازی اقتصادی باید صورت گیرد تا بخش خصوصی بتواند از ظرفیت بالقوه خود در رقابت با بخش دولتی حداکثر استفاده را بنماید و در ارتقای فرهنگ کارآفرینی و رشد و توسعه بازار نقش موثری ایفا کند. با بررسی وضعیت کارآفرینی سازمانی در دو بازه زمانی قبل و بعد خصوصی سازی این نتیجه حاصل شد که خصوصی سازی بر کارآفرینی سازمانی در هر دو شرکت مخابرات و توزیع نیروی برق استان یزد تأثیر مثبت داشته و وضعیت کارآفرینی سازمانی بعد از خصوصی سازی در هر دو شرکت بهبود یافته است.

محیط رقابتی عصر حاضر، نوآوری را به یک عامل اصلی و کلیدی در موفقیت و اثربخشی کسب و کارها تبدیل کرده است. دراکر (2010)، نوآوری را ابزار خاص کارآفرینان می داند. براساس نظر دراکر، از دهه های پایانی قرن بیستم حتماً نوآوری بیشتری به ویژه از ناحیه کسب و کار و مدیران اجرایی کسب و کار نیاز خواهد داشت. در چنین بازه زمانی که با تغییر سریع همراه است، بهترین روشی که کسب و کار می تواند امید به شکوفایی داشته باشد، نوآوری است. نوآوری در کسب و کارهای ایرانی را می توان از دیدگاه دسترسی افراد کارآفرین به منابع مناسب دانش، اطلاعات و ایده بررسی نمود. صرف نظر از اینکه ایده از کجا نشأت می گیرد مسلماً آنچه که در ایجاد نوآوری و ارائه ایده های نوآورانه نقش مهم و اساسی دارد دانش و اطلاعات است (هولز، 2002). دانش و اطلاعات مورد نیاز برای کشف، ابداع و نوآوری، علاوه بر بهره گیری کارآفرین از اطلاعات موجود، نیازمند تولید، کسب و یادگیری دانش جدید است (هولز، 2002). شبکه های اجتماعی، رویه های مدیریت و آموزش و یادگیری از منابع اصلی یادگیری، و خلق دانش و اطلاعات جدید است (لیبسکیند و دیگران ، 1996). لذا با توجه به اهمیت نوآوری و دسترسی به دانش برای سازمان، به نظر می رسد که ویژگی های فهم و تحقق امکان کسب دانش و بکارگیری آن به عنوان راهی مناسب برای تقویت سازمان و دستیابی به دانش مورد نیاز، ضروری می باشد. کارآفرینی شبکه ای از روابط اجتماعی است، و این ارتباط اجتماعی می تواند رابطه کارآفرین را با منابع، فرصت ها و ایده ها محدود یا تسهیل کند. یکی از این منابع مهم ایده، دانشی است که کارآفرینان از طریق مشاوره با دیگران (شبکه های کارآفرین) به دست می آورند که شامل حوزه خصوصی، شغلی، تجربی، حرفه ای و بازار می باشد(دیده بان جهانی کارآفرینی، 1388). کارآفرینان ایده هایی دارند که باید آزموده شود و آنها دانش، اطلاعات، و شایستگی هایی برای راه اندازی کسب و کار دارند، اما در عین حال نیازمند منابع کسب دانش هستند که بتوانند محصولات و خدماتشان را تولید نموده و ارائه دهند(تیسه ، 1998). کسب منابع دانش کارآفرینان از شبکه های اصلی اجتماعی، رویه های مدیریت و آموزش و یادگیری اثر قـابل توجهـی بر نوآوری کارآفرینان دارد. به علاوه به کارآفرینان کمک می کند تا محصول، فرایند و مدل های کسب و کار را بهبود دهند (تانگ و دیگران ، 2012). همچنین رویه های مدیریت که منبع اصلی دانش کارآفرینانه هستند، کارآفرینان را قادر می سازند که فرصتهای جدید را شناسایی کنند. هاتسوپولوس (1999)، معتقد است که تجربه منبع اصلی دانش است، و تجربه مدیر کارآفرین فرایندی برای یافتن فرصت جدید و ایجاد نوآوری است. از سوی دیگر منابع کسب دانش فوق که کارآفرین در اطراف خود دارد، با هوشیاری کارآفرینانه ارتباط دارد. فرد کارآفرین از طریق هوشیاری کارآفرینانه نسبت به اطلاعات محیط پیرامون خود حساس تر شده و اطلاعات و دانش مفید را جهت کسب ایده مناسب دریافت می کند(کرزنر، 1973). در نتیجه شبکه های اجتماعی، رویه های مدیریت، و آموزش و یادگیری برای نوآوری کارآفرینان خیلی مهم هستند؛ زیرا این موارد برای کارآفرینان در محیط کسب و کار دانش بیشتری را به وسیله هوشیاری کارآفرینانه، فراهم می کنند، و این دانش، کارآفرینان را برای کشف فرصت های جدید هوشیار می سازد (هیندل ، 2006). برخی از اهداف و فعالیت های مدیریت دانش، زیرساختی برای کارآفرینی بوده و با توجه به اینکه اکثر کارآفرینان از پشتیبانی واحدهای مطالعاتی و تحقیقاتی بی بهره اند، وجود سامانه های عمومی و منابع کسب دانش می تواند این خلأ را پر کرده و از طرف دیگر خدمات مدیریت دانش می تواند فعالیت های کارآفرینی متنوعی پدید آورد (دانایی فرد، 1388 :125). کسب دانش در کسب و کار کشاورزی فرآیندی است که از طریق آن دانش جدیدی در اختیار بنگاه ها، موسسات کشاورزی، سازمان ها و افراد مربوطه قرار می گیرد و برای پاسخ گویی به نیازهای فعلی و آینده بنگاه های کشاورزی و دیگر سازمان ها و تحقق اثربخش هدف های آنها ضروری است. کسب دانش از روابط بین سازمان ها سبب پیش بینی نیازهای بازار، فرصت های تکنولوژیکی دقیقتر و گسترش منابع می شود که این باعث بهره وری مناسب از فرصت ها می شود (حسینی خواه، 1385). حرکت در جهت توسعه واحدهای کشاورزی نیز، نیازمند وجود کارآفرینانی در بخش کشاورزی می باشد که با خلاقیت، مخاطره پذیری و استفاده از فرصت های موجود بتوانند تولیداتی با ماهیت کارآفرینانه را در بازارهای رقابتی موجود عرضه نمایند. این فرایندها، عواملی هستند که فرد کارآفرین با ایده های نو، خلاق و شناسایی فرصت های جدید و با بسیج منابع دانشی مبادرت به ایجاد کسب و کار شرکت های نو، سازمان های جدید، نوآور و رشد یابنده می کند که منجر به معرفی محصول، فرآیند و یا خدمت جدیدی به جامعه می شود (احمد پورداریانی، 1380). بنابراین با توجه به نقش موثر روشهای کسب دانش در شکل گیری نوآوری های کارآفرینان در صنایع و موسسات کشاورزی، و توجه به امر کسب دانش و در اختیار داشتن منابع دانشی، که یکی از الزامات اولیه و ضروری در شکل گیری نوآوری های کارآفرینان است، این تحقیق به درک منابع دانش مرتبـط برای شـکل گیری نوآوری کارآفرینان کمک می کند.