این پژوهش به منظور بررسی نیاز سرمائی و اثرات یخ زدگی در طول فصل رکود روی چهار رقم انگور، در سال 1389 با همکاری مجتمع کشت و صنعت جوین، در دانشگاه فردوسی مشهد اجرا گردید. آزمایش اوّل بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو عامل تیمار دمایی (بدون قرار گرفتن در معرض یخ زدگی (شاهد)،10-، 12-، 14-، 16-، 18-، 20- و 22- درجه سانتی گراد) و رقم (کلاهداری، کشمشی قرمز، کشمشی سفید، یاقوتی) با 3 تکرار و4 مشاهده در هر تکرار، اجرا شد. قلمه گیری در سه زمان سال 1389: اواخر پائیز (20 آذر)، اواسط زمستان (10 بهمن)، اواخر زمستان (25 اسفند)، انجام شد. نتایج نشان داد رقم کشمشی قرمز و یاقوتی با داشتن 40-62 درصد نشت الکترولیتی و 14-11 میکرو مول بر گرم وزن خشک پرولین، به ترتیب مقاوم ترین و حساس ترین ارقام بودند. همچنین ارقام مورد مطالعه در اواخر زمستان بیشترین حساسیت را به یخ زدگی از خود نشان دادند. آزمایش دوّم نیز بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو عامل تیمار دمایی: (بدون دریافت نیاز سرمایی (تیمار شاهد)،50، 100، 200، 300، 400، 500، 600، 700، 800، 900 و 1000 ساعت دمای زیر 1±5 درجه سانتی گراد) و رقم: (کلاهداری، کشمشی قرمز، کشمشی سفید، یاقوتی) با 3 تکرار و 5 مشاهده در هر تکرار، اجرا شد. قلمه گیری، در آبان 1389، با رسیدن میانگین دمای هوا به ?? درجه سانتی گراد صورت پذیرفت. بر اساس نتایج بدست آمده یک حداقل نیاز سرمائی، برای سطح قابل قبول درصد شکفتن جوانه ها، یکنواختی سرعت جوانه زنی و عدم اختلال در رشد بعد از شکفتن جوانه ها، در هر چهار رقم انگور لازم است. حداقل 1?0 ساعت سرمای کمتر از ? درجه سانتی گراد برای رقم یاقوتی و 200 ساعت سرمای کمتر از ? درجه سانتی گراد در ارقام دیگر تعیین گردید.