چکیده ندارد.

در این طرح به منظور برآورد انرژی قابل سوخت وساز حقیقی تصحیح شده برای نیتروژن (tmen) پودرچربی، روغن پسمانده و روغن سویا و سپس بررسی اثر این سه نوع چربی بر عملکرد تولیدی جوجه های گوشتی، دو آزمایش انجام شد. در آزمایش اول بااستفاده از 58 قطعه خروس سویه تجاری های- لاین(hy-line) ) با وزن متوسط 1/7کیلوگرم و روش سیبالد، میزان انرژی قابل سوخت وساز انواع چربی ها تعیین شدند. مقادیر0، 4 ،8 و12 درصد هریک از چربی ها با 5 تکرار در جیره پایه جایگزین وپس از تعیین انرژی قابل سوخت وساز برای هریک از جیره ها، بااستفاده از روش رگرسیون برای صد در صد جایگزینی، مقدار انرژی قابل سوخت وساز هریک از چربی ها محاسبه گردید. در آزمایش دوم اثرات هفت رژیم غذایی که جیره های آغازین(1- 18 روزگی)، رشد(18- 32 روزگی) و پایانی (32 - 39 روزگی)هریک حاوی مقادیر مختلف چربی بود، بر عملکرد جوجه های گوشتی مورد مطالعه قرار گرفت. دراین آزمایش، هفت رژیم غذایی در دوره های آغازین، رشد و پایانی به ترتیب شامل: 1- تیمار کنترل منفی: حاوی جیره غذایی بدون چربی 2- تیمار کنترل مثبت: جیره حاوی 1 درصد روغن سویا 3- تیمار حاوی پودرچربی: این تیمار حاوی 1 ،2 و 3 درصد پودرچربی 4- تیمار حاوی پودرچربی: حاوی 0 ،2 و 3 درصد پودرچربی 5- این تیمار حاوی 1 درصد روغن سویا،2 و 3 درصد پودرچربی 6- تیمار حاوی روغن سویا: حاوی 1 ،2 و 3 درصد روغن سویا 7- تیمار حاوی روغن پسمانده: حاوی 1 ،2 و 3 درصد روغن پسمانده بوده اند. تمامی جیره های آزمایشی از لحاظ سطح انرژی و نیتروژن برابر بوده و جیره ها بطور آزاد در اختیار جوجه ها قرار گرفت. چهارصد و بیست جوجه خروس راس یکروزه به سی و پنج گروه دوازده قطعه ای با وزن نسبتاً برابر تقسیم و بطور تصادفی در سی و پنج پن قرارگرفتند. با توجه به نتایج، میزان انرژی قابل متابولیسم پودرچربی، روغن پسمانده کارخانه روغنکشی و روغن سویا به ترتیب برابر 6043، 6145 و8058 کیلوکالری در کیلوگرم تعیین گردید. در آزمایش میانگین مصرف خوراک جوجه های تغذیه شده با رژیم غذائی حاوی 1 ، 2 و 3 درصد روغن پسمانده به ترتیب در جیره های آغازین، رشد و پایانی در کل دوره 1 تا 39 روزگی بطور معنی داری (p<0.05) بیشتر از بقیه جوجه ها بوده است. کمترین مصرف خوراک در کل دوره پرورش مربوط به آنهائی بود که در کل دوره پرورش به ترتیب با جیره های آغازین ،رشد و پایانی حاوی 1، 2 و 3 درصد روغن سویا و یا پودرچربی تغذیه شده بودند. بهترین ضریب تبدیل غذائی (1/80) در کل دوره پرورشی مربوط به جوجه هائی بود که به ترتیب با جیره های آغازین ،رشد و پایانی حاوی 1 ، 2 و 3 درصد روغن سویا تغذیه شده بودند. وزن کبد، چربی محوطه بطنی و ران جوجه ها بصورت درصدی از وزن تحت تاثیر رژیم های مختلف قرار نگرفت، در حالیکه درصد وزن سینه آنهائی که با رژیم غذائی حاوی 1 ، 2 و 3 درصد روغن سویا به ترتیب در جیره های آغازین، رشد و پایانی تغذیه شدند بیشتراز بقیه تیمارها بوده است.