مطالعه حاضر جهت بررسی تأثیر مقادیر 250، 500، 750 میلی گرم l-کارنیتین در هر کیلوگرم غذا بر شاخص های رشد، تغذیه و ترکیب تقریبی لاشه تاس ماهی سیبری طراحی گردید. به این منظور تعداد 64 قطعه تاس ماهی با وزن متوسط 101±17/841 گرم انتخاب و در 16 مخزن 500 لیتری توزیع شدند. تاس ماهیان روزانه براساس 2 درصد وزن بدن، به مدت 80 روز غذادهی شدند. در طول دوره فاکتورهای فیزیکو شیمیایی آب شامل دما، اکسیژن و ph اندازه گیری و ثبت گردید. زیست سنجی ماهیان به صورت ماهانه و 3 بار در طول دوره انجام گردید. به منظور تعیین تأثیر مکمل l-کارنیتین بر ترکیب لاشه در انتهای دوره آزمایش 4 عدد ماهی از هر تیمار به صورت تصادفی انتخاب شدند. متوسط وزن ماهیان در پایان دوره آزمایش به 256±06/1466 گرم رسید. در پایان دوره آزمایش در هیچ یک از تیمارهای l-کارنیتین در مورد شاخص های رشد و تغذیه اختلاف معنی داری با گروه شاهد دیده نشد(p>0.05) ولی با افزایش مقادیر l-کارنیتین در جیره، ماهیان تیمار شده نسبت به گروه شاهد عملکرد بهتری نشان دادند و شاخص های فوق با افزایش میزان l-کارنیتین در جیره تا حدودی بهبود یافتند. همچنین در مورد میزان پروتئین، چربی، خاکستر و رطوبت اختلاف معنی داری بین تیمارهای مختلف مشاهده نشد (p>0.05). اگرچه با افزایش مقدار l-کارنیتین در جیره از میزان چربی بافت کاسته شد. طبق نتایج به دست آمده در مطالعه حاضر مکمل l-کارنیتین در این وزن بر رشد و ترکیب لاشه تاس ماهی سیبری بی تأثیر بوده و اضافه نمودن آن به جیره از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نمی باشد.

تاثیر مقادیر 0 ، 400 ، 800 ، 1200 ، میلی گرم ال - کارنیتین در هر کیلوگرم غذا بر روی رشد و ترکیبات بدن قزل آلای رنگین کمان بررسی شد. به این منظور چهار گروه از ماهیان با وزن متوسط 1 گرم و بیومس کل 100 گرم به مدت 48 روز مورد تغذیه قرار گرفتند. ماهیان بسته به دمای آب و وزن توده به میزان 7/3 تا 6 درصد وزن بدن در روز تغذیه شدند و وزن آنها در پایان دوره به حدود 7 گرم رسید. در مقادیر مختلف ال - کارنیتین هیچ تفاوت معنی داری در تیمارهای مختلف روی رشد، ‏‎fcr‎‏ و ‏‎sgr‎‏ یافت نشد و همچنین در مقادیر مختلف ال - کارنیتین تفاوت معنی داری در پروتئین و چربی بدن نیز در تیمارهای مختلف دیده نشد.