به منظور برآورد پارامترهای ژنتیکی برای خصوصیات مرفوفنولوژیک، عملکرد، اجزاء عملکرد و خصوصیات مرتبط با کیفیت شامل درصد روغن، پروتئین دانه و اسیدهای چرب (اسید لینولئیک، اسید اولئیک، اسید پالمتیک و اسید استئاریک) نتاج حاصل از تلاقیهای دای آلل 8 رقم گلرنگ در نسل f1 به روش یک گریفینگ، مدل مختلط bو در نسل f2به روش دو گریفینگ، مدل مختلط bو همچنین در هر دو نسل ارزیابی f1 و f2 با مدل هیمن و جینکز مورد بررسی قرار گرفتند. بدین منظور تلاقی های دای آلل کامل ژنوتیپ های مزبور در نسلf1 شامل 64 ژنوتیپ در قالب طرح لاتیس سه گانه و تلاقی های دای آلل یکطرفه آنهادر نسلf2 (36 ژنوتیپ) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه صنعتی اصفهان واقع در لورک نجف آباد، کاشت و مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس بیانگر وجود تفاوت معنی دار بین ژنوتیپ های مورد بررسی در هر دو نسل مورد ارزیابی بود. نتایج تجزیه واریانس ژنتیکی صفات بر مبنای روش تجزیه و تحلیل گریفینگ حاکی از معنی دار بودن میانگین مربعات قابلیت ترکیب پذیری عمومی ((gca برای کلیه صفات و قابلیت ترکیب پذیری خصوصی (sca) (به جز برای روز تا تکمه دهی)، در نسل های ارزیابی f1 و f2بود، که مبین اهمیت توأم اثرات افزایشی و غیرافزایشی ژن ها در کنترل ژنتیکی این صفات بود. وراثت پذیری خصوصی بالا و درجه غالبیت کمتر از یک برای صفات ارتفاع، تعداد دانه در طبق و لینولئیک اسید در هر دو نسل ارزیابی حاکی از نقش بیشتر اثرات افزایشی ژن ها و کارائی بالای انتخاب برای بهبود آنها بود. وراثت پذیری خصوصی پائین برای صفات تعداد طبق در بوته، روز تا گلدهی، درصد روغن و پروتئین دانه بیانگر اهمیت بیشتر اثرات غالبیت در کنترل ژنتیکی این صفات بود. لذا به منظور بهبود این صفات می توان از روش های مبتنی بر تولید هیبرید بهره جست. برآورد میانگین مربعات اثرات تلاقی های متقابل و اثرات مادری (c) معنی دار برای روز تا سبز شدن، روز تا تکمه دهی، روز تا گلدهی، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه، قطر طبق اصلی و اسید لینولئیک در نسلf1 حاکی از اهمیت توارث سیتوپلاسمی در کنترل صفات ذکر شده می باشد. پارامتر d برای کلیه صفات مورد بررسی در هر دو نسل و پارامترهای h1 و h2 نیز برای کلیه خصوصیات(به جز روز تا تکمه دهی درهر دو نسل و پارامتر h1 برای تعداد شاخه اصلی در بوته در نسلf1) معنی دار بودند. در بین اجزای اصلی عملکرد دانه، تعداد دانه در طبق در هر دو نسل ارزیابی، بیشترین همبستگی مثبت و معنی دار را با عملکرد دانه داشت. صفات کیفی درصد روغن و اولئیک اسید نیز، همبستگی مثبت و معنی داری با عملکرد دانه در هر دو نسل f1و f2داشتند. تجزیه و تحلیل نسل های f1، f2و f2:3 حاصل از تلاقی ژنوتیپ گل سفید بدون خار(اصفهان) با ژنوتیپ گل زرد 191-22 خاردار (مکزیکی) بیانگر توارث تک ژنی برای خارداری و اپیستازی مغلوب (9:3:4) برای رنگ گل بود. اندازه گیری آنتی اکسیدانهای برگی شامل گلوتاتیون ردوکتاز (gr)، سوپر اکسید دیسموتاز (sod)، آسکوربات پراکسیداز ((apx، کاروتنوئید و لیپید پراکسیداسیون ((lp و اجزاء کلروفیل (a،b ، (a+b در ژنوتیپ های والدی و 12 دورگ حاصل از تلاقی 4 ژنوتیپ انتخاب شده از بین 8 والد، انجام شد. نتایج تجزیه واریانس تفاوت معنی داری از نظر محتوای آنتی اکسیدانها و کلروفیل نشان داد. تفاوت معنی داری بین تلاقی های متقابل از نظر سطح آنتی اکسیدانها به جز گلوتاتیون ردوکتاز مشاهده شد که این نتیجه می تواند بیانگر وجود اثرات سیتوپلاسمی معنی دار بر فعالیت آنتی اکسیدانهای برگی باشد. تنوع ژنتیکی 16 ژنوتیپ والدی درشروع آزمایش با استفاده از نشانگر مولکولی issr بررسی شد. از بین 27 آغازگر، 20 آغازگر در بین ژنوتیپها چند شکلی نشان دادند که درصد چندشکلی از 25 تا 91 درصد متغیر بود. در مجموع 204 باند تکثیر شد که از این تعداد 149 باند (13/9 درصد) بین ژنوتیپها چند شکلی نشان دادند. در تجزیه خوشه ای بر اساس نشانگر مولکولیissr و با قطع دندروگرام در ضریب تشابه 57 درصد، ژنوتیپ ها به 4 گروه دسته بندی شدند. ژنوتیپ ac-sunset در گروه اول، ژنوتیپ های ایرانی انتخاب شده از مناطق مختلف جغرافیائی ازجمله اصفهان، اراک، ارومیه و آذربایجان در گروه دوم، ژنوتیپ های مکزیکی 38-7، 138-2 و 191-22 در گروه سوم و ژنوتیپ آلمانی ge62918 با دو ژنوتیپ مکزیکی 216-13 و 45-17 در گروه چهارم قرار گرفتند.

باکتری ralstonia solanacearum باکتری خاکزی است که از طریق ریشه به بیش از 200 گونه گیاهی از جمله گیاهان مدل taliana arabidopsis و medicago truncatula حمله کرده و باعث مسدود شدن آوندهای گیاهی از یک طرف و از طرف دیگر هضم پروتئین ها و آنزیم های کلیدی سلول گیاهی از طریق سیستم ترشحی بیماریزایی نوع سوم می شود که نتیجه آن پژمردگی و از بین رفتن گیاهان است. در این تحقیق از گیاهان مقاوم و حساس m. truncatula به عنوان گیاه مدل جهت مطالعه تغییر بیان ژنها بر علیه باکتری r. solanacearum استفاده گردید. گیاهچه های هر دو گروه حساس و مقاوم پس از 10 روز رشد در محیط کشت مایع فارائوس از قسمت انتهایی ریشه (حدود 2 میلی متر از انتهای ریشه) زخم و با باکتری بیماریزای r. solanacearum نژاد gmi1000 با غلظت 108 کلونی باکتری در یک میلی لیتر آب استریل تلقیح شدند. گیاهان کنترل همانند گیاهان بالا ولی با حذف باکتری از مایع تلقیح تیمار شدند. نمونه برداری از ریشه و قسمت هوایی گیاهان پس از گذشت یک و سه روز از تلقیح انجام گردید. جهت حذف اختلافات زمینه ژنتیکی گیاهان حاصل از جمعیت rils ، بافتهای 10 لینه مقاوم با هم و 10 لینه حساس با هم (و به طور جداگانه برای هر گروه) مخلوط شدند. نمونه برداری از گیاهان در 3 تکرار بیولوژیک انجام گردید. مطالعات پروتئومیکس و ترانسکریپتومیکس نشان داد که بیان دو گروه از ژنها در هر دو نوع گیاهان حساس و مقاوم افزایش می یابد. گروه اول شامل ژنها یی که محصول آنها بصورت مستقیم با پاتوژن واکنش می دهد مانند پروتئین های pi، pr و پراکسیداز و گروه دوم شامل ژنهایی که محصول آنها بعنوان فاکتورهای رونویسی یا پروتئین های شرکت کننده در مسیر انتقال پیام و یا به عنوان چپرون در تعیین شکل فضایی پروتئین های دیگر دخالت می کنند مانند پروتئین های hsp90 و peptidyl-prolyl cis-trans isomerase (ppi) . مطالعات ترانسکریپتومیکس نشان داد که افزایش بیان ژنها در گیاهان مقاوم پایدار ولی در گیاهان حساس ناپایدار است به این ترتیب که بیان ژنها در یک روز پس از تلقیح با باکتری در هر دو نوع گیاهان حساس و مقاوم افزایش یافت ولی در ادامه و سه روز پس از تلقیح با باکتری بیان ژنها در گیاهان حساس کاهش یافته ولی در گیاهان مقاوم ثابت ویا حتی افزایش یافت.

غلات اهمیت بسیاری در تعلیف دام دارند رشد جمعیت و افزاش تقاضا برای تولیدات دامی و پروتیینی و عدم تعادل بین تعداد دام موجود و علوفه مورد نیاز آنها در کشور بر اهمیت در گسترش کشت گیاهان علوفه ای و توسعه برنامه های تحقیقاتی جهت افزایش عملکرد تاکید دارند از طرفی شرایط اقلیمی خشک تا نیمه خشک در اکثر نقاط این باعث می گردد تا کاهش بارندگی در برخی سالها منجر به بروز تنش خشکی و محدودیت در تولید گیاهان زراعی شود لذا این مطالعه با هدف ارزیابی پتانسیل تحمل خشکی 20 ژنوتیپ یولاف شامل 14 رقم معرفی شده در کانادا و دو رقم معرفی شده در آمریکا و سوییس و 4 لاین پیشرفته ترکیه ای در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی تحت و دو تیمار آبیاری بر مبنای +-70 و 3+-130 میلیمتر تبخیر از تشت تبخیر کلاس a در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان اجرا گردید نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تفاوت بین ژنتیپ ها به جز برای ارتفاع در مرحله خوشه دهی در هر دو محیط رطوبتی ارتفاع در مرحله رسیدگی در شرایط عادی رطوبتی و عملکرد بیولوژیک در شرایط تنش رطوبتی از لحاظ سایر صفات در هر دو محیط معنی دار بود نتایج تجزیه واریانس مرکب داده ها نشان داد که تنش رطوبتی تاثیر معنی داری بر تمام صفات تعداد روز تا خوش دهی و رسیدگی عملکردهای دانه و بیولوژیک وزن هزار دانه و میزان نسبی آب برگ و طول و عرض برگ پرچم معنی دار بود ضرایب همبستگی فنوتیپی و ژنتیکی نشان داد که عملکرد دانه با شاخص برداشت و میزان نسبی برگ در هر دو رژیم رطوبتی و با ارتفاع بوته در مرحله رسیدگی در شرابط بدون تنش رطوبتی همبستگی مثبت و معنی دار و با تعداد روز تا خوشه دهی همبستگی منفی و معنی داری داشت نتایج حاصل از تجزیه ضرایب مسیر برای عملکرد دانه در واحد سطح نشان داد و شاخص برداشت از طریق تعداد دانه در خوشه بود برای ارزیابی مقاومت به خشکی این ارقام از شاخص های تحمل (tol)و متوسط تولید (mp) روزیل و هامبلین شاخص حساسیت به خشکی (ssi) فیشر و مورر و شاخص های میانگین هندسی تولید (gmp) , jplg fi jka (sti) فرناندز استفاده شد و مشخص گردید کهsti مناسب ترین شاخص برای شناساییی و معرفی ژنوتیپ های متحمل تر می باشد لذا براساس این شاخص این ارقام بویر پیسلی به عنوان متحمل ترین ژنوتیپ ها معرفی گردیدند.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

ارزیابی اثرات تاریخ کاشت بر عملکرد و سایر خصوصیات پنج رقم ذرت در استان مرکزی واقع در شهرستانهای خمین و اراک در سال 1369 انجام شد. این آزمایش در هر دو منطقه بصورت طرح کرتهای خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکراد پیاده شد. در هر منطقه4 تاریخ کاشت (از 15 اردیبهشت تا 14 خرداد) به فواصل 10 روز فاکتور اصلی را تشکیل دادند . فاکتور فرعی عبارت بود از پنج سینگل کراس خیلی زودرس ، متوسط رس ، دیررس و خیلی دیررس که با تراکم 70000 بوته در هکتار کشت شدند . زمان شروع و طول دوره مراحل نمو ارقام، خصوصیات رشد رویشی و زایشی و عملکرد دانه آنها تحت تاثیر تاریخ کاشت قرار گرفت . تعداد روز تا رسیدن به هریک از مراحل عمده نمو در تاریخهای کاشت اولیه طولانی و با تاخیر در کاشت بعلت تاثیر طول روز و درجه حرات کوتاهتر گردید. نسبت وزن دانه به بلال در تاریخهای کاشت آخر کمتر بود. وزن صد دانه نیز با تاخیر در کاشت کاهش یافت . عملکرد دانه در تاریخ کاشت دوم (25 اردیبهشت) نسبت به سایر تاریخهای کاشت بیشتر بود. پائین بودن عملکرد دانه در تاریخ کاشت اول بعلت درجه حرارت پایین هواو خاک و در نتیجه کاهش سرعت جوانه زنی و استقرار مطلوب گیاهچه ها بوده است . همچنین در تاریخ کاشت آخر بدلیل برخورد زمان گرده افشانی با حرارتهای بالای اواخر تیر و مرداد و کوتاهی طول دوره رشد، عملکرد کمتری حاصل گشت . خصوصیات کیفی دانه از جمله درصدهای پروتئین، نشاسته و روغن تحت تاثیر تاریخ کاشت قرار نگرفت . با توجه به شرایط انجام این بررسی بنظر میرسد که 25 اردیبهشت اولین تاریخ کاشت مناسب ذرت در هر دو منطقه خمین و اراک باشد. طبق نتایج بدست آمده کشت ذرت بعنوان محصول دوم پس ازبرداشت جو تنها بصورت ذرت علوفه ای قابل توصیه و مقرون به صرفه است . ارقام مورد بررسی از نظر عملکرد دانه، طول بلال، نسبت وزن دانه به بلال، وزن صد دانه و وزن خشک اندامهای هوائی متفاوت بودند. بیشترین عملکرد دانه، نسبت وزن دانه به بلال و وزن صددانه به سینگل کراس 704 تعلق داشت . وزن خشک اندامهای هوایی این سینگل کراس نیز بالا بود و طبق تعریف ابرهات و راسل، رقمی با سازگاری گسترده نسبت به شرایط مختلف کاشت تشخیص داده شد. سینگل کراس خیلی زودرس 108 بعلت طول دوره رشد کوتاه، کمترین مقدار همه خصوصیات را داشت . سینگل کراس خیلی دیررس 711 نیز با بالاترین شاخص سطح برگ و وزن خشک اندامهای هوایی پس از سینگل کراس 704 بالاترین عملکرد دانه را تولید نمود.

این بررسی به منظور تعیین اثرات تیمارهای مختلف آبیاری و تراکم کاشت بر خصوصیات رشد رویشی و زایشی و همچنین عملکرد دانه لوبیاسفید (لاین آزمایشی 11805) در سال 1369 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان واقع در لورک نجف آباد انجام شد. آزمایش بصورت طرح کرتهای خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار پیاده گردید. چهار تیمار آبیاری پس از 50-+3، 70-+3، 90-+3 و 110-+3 میلیمتر تبخیر از طشت تبخیر کلاس a فاکتور اصلی و سه فاصله کاشت 10، 20 و 30 سانتیمتر بین بوته ها درردیف فاکتور فرعی را تشکیل دادند . کاشت در تاریخ پانزدهم اردیبهشت انجام شد و هر کرت شامل هشت ردیف کاشت بطول 7 متر و بفاصله 50 سانتیمتر بود. بعداز اعمال تیمارهای آبیاری هر هفته تعداد 5 گیاه جهت تعیین ارتفاع بوته، تعداد گره در ساقه اصلی و وزن خشک بوته به طور تصادفی برداشت و خصوصیات فوق روی آنها اندازه گیری شد . همچنین در موقع برداشت علاوه بر عملکردهای دانه و بیولوژیکی چهار ردیف میانی هر کرت (8 مترمربع)، با برداشت 5 بوته تصادفی از ردیف دوم هر کرت تاثیر رژیم های آبیاری و تراکم کاشت بر خصوصیات مربوط به رشد رویشی (ارتفاع گیاه، تعداد گره و طول میانگره در ساقه اصلی و ساقه های فرعی، تعداد ساقه های فرعی در هر بوته، وزن خشک اندامهای هوائی گیاه)، اجزاء عملکرد (تعداد غلاف در ساقه اصلی و فرعی، تعداد غلاف در هر گره ساقه اصلی و فرعی، تعداد دانه در هر غلاف و تعداد دانه در گیاه) مورد مطالعه قرار گرفت . بالاترین و کمترین عملکرد دانه (2297 و 965 کیلوگرم در هکتار) بترتیب در تیمارهای آبیاری پس از 70 و 110 میلیمتر تبخیر از طشت تبخیر حاصل گردید. عملکرد دانه در تیمارهای آبیاری پس از 50 و 70 میلیمتر تبخیر ازنظر آماری یکسان بود. علاوه بر عملکرد دانه، مقادیر حداکثر خصوصیات مورد بررسی در تیمار آبیاری پس از 70 میلیمتر تبخیر حاصل گشت و با رطوبت اضافی (تیمار آبیاری پس از 50 میلیمتر تبخیر) و یا کمبود رطوبت (تیمارهای آبیاری پس از 90 و 110 میلیمتر تبخیر) کاهش یافتند. دراثر کاهش تراکم، عملکرد دانه در هر بوته افزایش یافت ، ولی در واحد سطح کاهش داشت ، بطوریکه این کاهش در فاصله کاشت 30 سانتیمتر بین بوته ها در ردیف ، نسبت به فاصله کاشت 10 سانتیمتر در حدود 500 کیلوگرم در هکتار بود . لذا تعداد بیشتر بوته در واحد سطح نقش موثری را در افزایش عملکرد دانه می تواند داشته باشد . همچنین کلیه خصوصیات رشد رویشی و زایشی نیز در اثر افزایش تراکم کاهش یافتند. راندمان مصرف آب برای عملکردهای دانه و بیولوژیکی در تیمار آبیاری پس 70 میلیمتر تبخیر و فاصله کاشت 10 سانتیمتر بین بوته ها در ردیف بیشترین (به ترتیب برابر با 45ˆ0 و 92ˆ1 کیلوگرم به ازاء هرمترمکعب آب مصرفی) و در تیمار آبیاری پس از 110 میلیمتر تبخیر و فاصله کاشت 30 سانتیمتر بین بوته ها در ردیف کمترین (به ترتیب برابر با 17ˆ0 و 59ˆ0 کیلوگرم به ازاء هرمترمکعب آب مصرفی) بود. ضرایب همبستگی کلیه خصوصیات رشد رویشی و زایشی با عملکرد دانه مثبت و بیشترین و کمترین آنها (90ˆ0 و 05ˆ0) بترتیب برای تعداد دانه در بوته و ارتفاع بوته حاصل شد.

این بررسی به منظور مقایسه عملکرد و خصوصیات فیزیولوژیکی و مرفولوژیکی ارقام سورگوم دانه ای در منطقه اصفهان در سال 1369 در مزرعه تحقیقاتی جهاد سازندگی اصفهان واقع در نجف آباد انجام شد. آزمایش بصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار پیاده گردید.تاریخ کاشت 15 خرداد بود و هر رقم در چهار ردیف بطول 7 متر و بفاصله 75 سانتی متر کاشته شد. تراکم کاشت 133 هزار بوته در هکتار بود . بجز عملکرد دانه خصوصیات دیگری نظیر عملکرد علوفه خشک ، شاخص برداشت ، ارتفاع بوته، تعداد پنجه و وزن هزار دانه نیزمورد اندازه گیری و مقایسه قرار گرفتند. همچنین تغییرات تجمع ماده خشک در طول فصل رشد با چهار مرتبه نمونه برداری مورد ارزیابی قرار گرفت . سرعت رشد محصول و سرعت رشد نسبی ارقام با توجه به مقادیر برآورد شده ماده خشک و براساس شاخص حرارتی درجه روز رشدمحاسبه گردیدند. ارقام مورد بررسی از نظر درجه روز رشد لازم تا رسیدن به مراحل 50 درصد گلدهی و رسیدگی فیزیولوژیکی به سه گروه زودرس ، میان رس و دیررس تقسیم بندی شدند. تفاوت بین ارقام برای عملکرد دانه و اکثر خصوصیات دیگر از نظر آماری معنی دار بود.عملکرد دانه ارقام بین 24 ˆ5 تا 35ˆ9 تن درهکتار متغیر بود . میانگین عملکرد دانه ارقام گروه میان رس بیشتر از دو گروه دیگر بود . بطور کلی متوسط عملکرد دانه هیبریدها 64ˆ1 تن در هکتار بیشتر از لاینهای خالص بود. سرعت رشد محصول هر سه گروه از ارقام تاحدود مرحله گلدهی افزایش یافت و سپس کاهش پیدا کرد. سرعت رشد نسبی گروههای مختلف نیز با گذشت زمان و رشد گیاه کاهش یافت . گروههای میان رس و دیررس در مرحله 50 درصد گلدهی بترتیب دارای بیشترین و کمترین سرعت رشد محصول و سرعت رشد نسبی بودند .حداکثر عملکرد دانه در همه گروهها به ارقامی اختصاص داشت که بیشترین سرعت رشد محصول در مرحله 50 درصد گلدهی را داشتند . ضریب همبستگی بالا بین سرعت رشد محصول و عملکرد دانه نشان داد که میتوان از آن بعنوان شاخص مناسبی برای انتخاب ارقام پرمحصول استفاده نمود . بیشترین وزن هزار دانه (24ˆ36 گرم) به ارقام گروه میان رس و کمترین آن (04ˆ19 گرم) به ارقام گروه دیررس تعلق داشت . طول خوشه ارقام نیز بین 20ˆ18 تا 82ˆ33 سانتی متر متغیر بود. بطور کلی ارقامی که عملکرد دانه بیشتری داشتند دارای خوشه های طویلتر ولی وزن هزار دانه کمتری بودند . علوفه خشک بین 36ˆ6 تا 5ˆ14 تن در هکتار متغیر بود. بالاترین عملکرد بیولوژیکی و علوفه خشک برای گروه ارقام دیررس و کمترین آنها برای ارقام گروه زودرس مشاهده گردید.

این آزمایش به منظور مطالعه روابط علت و معلولی بین صفات و تعیین سرعت و طول دوره موثر پرشدن دانه 9 رقم برنج در آرایشهای کاشت 15*15 ، 5/22*5/22 و 30*30 سانتی متر به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در موسسه تحقیقات برنج کشور واقع در رشت و در سال زراعی 1380 اجرا گردید.

یکی از راههای مناسب جهت چیرگی بر مسائل و مشکلات موجود در کشورهای جهان سوم توسعه کشاورزی می باشد. با عنایت به اینکه یکی از تنگناهای عمده توسعه اقتصادی - اجتماعی روستایی کشور فقدان نظام بهره برداری مناسب از منابع و عوامل تولید می باشد، مطالعه نظامهای موجود به منظور معرفی و تقویت مناسبترین آنها حائز اهمیت است. در سال ( 1350 - 1349) شرکتهای تعاونی تولید روستایی با هدف یکپارچه سازی اراضی ، مکانیراسیون کشاورزی افزایش بهره برداری عوامل تولید و توسعه پایدار تشکیل شدند که در پژوهش حاضر فعالیتهای شرکتهای تعاونی تولید روستایی استان اصفهان مورد مطالعه قرار گرفته است. بررسی و ارزیابی از چگونگی آگاهی ارکان اعضا و کادر اجرایی میزان برخورداری آنها از آموزشهای لازم ، مقدار افزایش کارایی عوامل تولید ، یکپارچه سازی اراضی و بهبود روشهای بهره برداری روشهای بهره برداری از اهداف عمده تحقیق است. در این پژوهش از مطالعه اسنادی و میدانی استفاده گردید. نتایج نشان می دهد : جامعه مورد مطالعه با فلسفه ایجاد تعاونیها و کارکرد آنها آشنایی کافی نداشته و از آموزش کافی برخوردار نیستند. مضافا اینکه حدود 70 درصد از پاسخگویان فاقد سواد و یا کم سواد هستند. تنها دو نفر دارای تحصیلات دانشگاهی و در این میان یک نفر دارای تحصیلات کشاورزی در رشته کشاورزی می باشد. این شرکتها در یکپارچه سازی اراضی موفقیت زیادی نداشته و پاسخگویان از جمله دلایل آن را تفاوت قیمت اراضی در مناطق مختف و عدم توافق اعضا دانسته اند. همچنین تعاونیهای تولید در افزایش کارایی عوامل تولید و بهبود روش بهره برداری در جهت اقتصادی کردن فعالیتها موفقیت چشمگیری نداشته اند . بالغ بر نیمی از افراد جامعه مورد مطالعه تعاونیهای تولید را منشا اثر و کارایی در امور روستایی و برنامه توسعه دانسته اند.