سازند آیتامیر در حوضه رسوبی کپه‎داغ گسترش دارد. این سازند بیشتر از ماسه سنگ، شیل، سیلتستون و چند افق پر فسیل تشکیل شده که اغلب گلوکونیتی بوده و به رنگ سبز زیتونی دیده می‎شود. در این پژوهش بایواستراتیگرافی و پالئواکولوژی سازند آیتامیر بر مبنای نانوفسیل‎های آهکی در غرب حوضه کپه‎داغ مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور برش چرلی به ضخامت 1070 متر اندازه‎گیری شد. در این برش 32 جنس از نانوفسیل‎های آهکی شناسای شد. بر اساس جنس‎ و گونه‎های شناسایی شده از دو الگوی تقسیم بندی استفاده شد. با توجه به بایوزون‎های ارائه شده توسط (perch-nielsen, 1985) بایوزون‎های cc9، cc10 و cc11 برای برش چرلی پیشنهاد می‎شود و با استفاده از بایوزون‎های ارائه شده توسط (burnett, 1998) بایوزون‎های uc0، uc1، uc6 و uc7 را میتوان برای این برش پیشنهاد نمود بر اساس بایوزون‎های پیشنهادی می‎توان سن آلبین بالایی تا ابتدای تورونین برای قسمت شیلی سازند آیتامیردر نظر گرفت. همچنین شواهد نشان می‎دهد مرز زیرین سازند آیتامیر با سازند سنگانه تدریجی و مرز بالایی آن با سازند آبدراز پیوسته می‎باشد. مطالعات پالئواکولوژی نشان میدهد که ناحیه مورد مطالعه در عرض‎های جغرافیایی متوسط تا پایین قرار داشته است. برای منطقه فوق می‎توان آبهای سطحی گرم محیطی الیگوتروف همراه با میزان مواد غذایی نسبتا پایین ولی در حال افزایش را در نظر گرفت.همچنین تجمعات فسیلی نشان دهنده کم شدن عمق حوضه در زمان نهشته شدن رسوبات می‎باشند.

در این تحقیق به منظور بررسی نهشته¬های منسوب به کرتاسه در حاشیه شرقی بلوک لوت، دو برش به نام¬های برش نیمبلوک و برش قومنجان اندازه¬گیری شده است. برش نیمبولوک در شمال غرب شهرستان قائن و برش قومنجان در جنوب غرب شهرستان قائن قرار دارد. این برش¬ها از نظر فسیل-شناسی، پالئواکولوژی و محیط رسوبی مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه تعداد 27 جنس و 31 گونه از انواع فرامینیفرهای بنتیک و پلانکتونیک شناسایی گردید. با توجه به فرامینیفرهای شناسایی شده، در برش قومنجان 2 بایوزون و در برش نیمبلوک 3 بایوزون پیشنهاد گردید. بر این اساس برای برش¬های نیمبلوک و قومنجان به ترتیب سن بالاترین قسمت آپتین- سنومانین پیشین و آپتین- سنومانین پیشنهاد می¬گردد. مجموعه فرامینیفراهای شناسایی شده با توجه به شکل پوسته در 5 گروه شکلی (morphotype) طبقه¬بندی گردید. هر یک از این گروه¬ها در شرایط متفاوتی از لحاظ عمق، نور، آشفتگی، شوری و مواد غذایی زیست می¬کرده¬اند. بر اساس مشاهدات صحرایی و بررسی مقاطع نازک میکروسکوپی در منطقه مورد مطالعه تعداد هشت ریزرخساره و چهار پترو¬فاسیس شناسایی گردید که از این تعداد سه ریزرخساره مربوط به کمربند رخساره¬ای رمپ داخلی (inner ramp)، دو ریزرخساره مربوط به کمربند رخساره¬ای رمپ میانی (mid ramp) و سه ریزرخساره مربوط به کمربند رخساره¬ای رمپ خارجی (outer ramp) می¬باشد. با توجه به ویژگی¬های ریزرخساره¬های موجود برای منطقه مورد مطالعه مدل رمپ کربناته هموکلینال پیشنهاد می¬شود.