یکی از مسائلی که در تفسیر قرآن لازم است مورد بررسی قرار گیرد بحث روش شناسی تفسیر است چرا که شناخت روش تفسیر، مفسرین و قرآن پژوهان را در شیوه درست و دقیق فهم قرآن یاری می-نماید. با عنایت به گونه های تفسیری اهل بیت که مصادیق بارز اهل ذکر می باشند درمی یابیم که آنها بر اصولی معتقد بوده اند که راهگشای بسیاری از مسائل تفسیری می باشد. امام رضا7 در مناظرات ومراجعات مردم، از روش های خاصی برای تبیین آیات قرآن کریم استفاده نموده اند.با بررسی روایات تفسیری امام رضا 7در می یابیم ایشان از روش های تفسیری قرآن به قرآن، قرآن به سنت، قرآن به عقل،قرآن به لغت ونیز گونه های تفسیری تاریخی، بیان شأن نزول و ذکر مصادیق آیات، در بیان مفاهیم آیات الهی بهره جسته اند که شناخت آنها می تواند مدل صحیح تفسیر قرآن را به ما ارائه نماید.

رساله حاضر، درباره مغیرهبن شعبه بن ابی عامر و نقش او در تحولات سیاسی اجتماعی تاریخ صدر اسلام است. وی در سال بیست قبل از هجرت در شهر طائف متولد شد و در سال پنجم درحالی?که به گفته خودش هرگز قصد پذیرش اسلام را نداشت، در جریان سفری به اسکندریه، در دربار مَقُوقس تحقیر شد و در راه بازگشت همسفران خود را کشت و به مدینه پناهنده شد و اظهار مسلمانی کرد. مغیره در زمان پیامبراکرم? به موقعیتی دست نیافت و در دوره خلافت ابوبکر با این?که در استقرار و تحکیم خلافت او نقش فعال داشتبه جایگاه قابل توجهی دست پیدا نکرد؛ اما در دوره خلافت عمر، به امارت دو شهر مهم بصره و کوفه دست یازید. توزیع مناصب حکومتی در دست بنی امیه در دوره خلافت عثمان باعث کاهش دخالت مغیره در عرصه های سیاسی شد. او با مشاهده ناهمخوانی حکومت امام علی? با معیارها و اندیشه هایش با کناره گیری از تمام فعالیت های سیاسی و نظامی، در طائف انزوا گزید. در جریان جنگ امام حسن? و معاویه، از عوامل تأثیرگذار در شکست سپاه عراق شد. معاویه، به پاس خدمات او امارت کوفه را به وی سپرد تا پایه های حکومت بنی امیه را محکم نماید. مغیره در امارت کوفه با اقدامات فرهنگی، سیاسی و نظامی در جهت حفظ منافع رژیم سلطنتی بنی امیه و حکومت معاویه تلاش وافری کرد و در سال پنجاه هجری در کوفه مُرد و در «ثویِّه» دفن شد.