طنز، زیرکانه ترین شیوه ی انتقاد از مسائل نامطلوب جامعه است که با زبان غیرمستقیم و چاشنی شوخی و خنده ضمن فراهم آوردن شرایط اعتراض بر کاستی ها و پلیدی ها، اصلاح آنها را دنبال می کند. هوشنگ مرادی کرمانی در حیطه ی طنز داستانی، نویسنده ای موفق و پرآوازه است که آثارش مورد اقتباس سینمایی قرار گرفته، مرزها را درنوردیده وبه زبان های بسیاری ترجمه شده و جوایز داخلی و خارجی ارزشمندی را به خود اختصاص داده است. محبوبیت هنری او، به میزان زیادی مرهون روایت ساده، صمیمانه و شوخ طبعانه ی زندگی خود اوست که در قالب حکایت های تلخ، پرده از فقر و محرومیت های اجتماعی برمی دارد. در این پایان نامه سعی شده است با توجه به ارزش طنزپردازی در ادبیات و جایگاه سازنده ی آن در جامعه، نخست مفهوم طنز به طور کلی و سپس طنز مرادی کرمانی به طور اخص مورد بررسی و تحلیل قرارگیرد. حاصل این پژوهش اثبات این نظریه است که مرادی کرمانی با استفاده از طنز در داستان بهترین شیوه ی مبارزه با فقر و محرومیت را در پیش گرفته است. واژه های کلیدی: طنز، داستان، هوشنگ مرادی کرمانی، محرومیت.

بخش اول باعنوان کلیات که شامل عصر شاعر و قالب های متداول این عصر است. زندگی قیصر از زبان خود او که برگرفته از آخرین مصاحبه شاعر است و همچنین معرفی توصیفی آثار«قیصر» که مورد بررسی قرار گرفته است. بخش دوم اندیشه های شاعر است که در چهار فصل تنظیم شده با این عناوین: محتوای آثار، اعتراض و انتقاد، غم غربت و شعر کودک و نوجوان. بخش سوم با عنوان جنبه های هنری که شامل چهار فصل است: 1. زبان و تخیل 2. قالب های شعری 3. رنگ 4. تصانیف و در نهایت یک پیوست که شامل ترانه ها و ترنم هایی است که درغم از دست دادن این شاعر مردمی بر قلم ها جاری شده است و تحت عنوان سوگواره ها تنظیم شده است.

انقلاب کبیر اسلامی آغاز دوره جدیدی در عرصه رمان نویسی است . این جنبش عظیم مردمی همان گونه که بنیادنهای سیاسی و اجتماعی جامعه ایرانی را دگرگون ساخت، در سیر رمان نویسی نیز تحولی چشمگیر پدید آورد. این تحول هم در زمینه مضامین و هم در به کارگیری اسلوب های مختلف نویسندگی نمایان است. رمان فارسی در بیست سال پس از انقلاب دوره گذار را طی کرده است و گرایشهای ساختاری گوناگونی را پدید آورده که مهمترین این گرایشها تحت پنج عنوان: رئالیسم سنتی، رئالیسم دینی، رئالیسم جادویی، مدرنیسم و پست مدرنیسم دراین رساله مورد بحث قرار گرفته است.