ویروس آنفلوانزای طیور تحت تیپ h9n2 به دلیل ایجاد مرگ و میر بالا و هزینه بالای واکسیناسیون بر علیه آن خسارت اقتصادی سنگین به صنعت طیور ایران وارد کرده است. احتمالا گردش ویروس و همراه شدن این بیماری با سایر پاتوژن های تنفسی نقش تعیین کننده ای در ایجاد تلفات و خسارت اقتصادی دارد. .برحی تجربیات مزرعه ای نشان می دهند واکسن برونشیت عفونی ممکن است شدت بیماری که توسط ویروس lpai h9n2 ایجاد می گردد را افزایش دهند. هدف از انجام این تحقیق مقایسه کارایی دو نوع واکسن رایج آنفلوانرا و همچنین ارزیابی اثر واکسن زنده برونشیت بر میزان تکثیر و دفع ویروس آنفلوانزا h9n2 در ماکیان گوشتی می باشد. 175 قطعه جوجه گوشتی تجاری یک روزه به 7 گروه تقسیم شدند ( 25 قطعه در هر گروه). جوجه های گروه های( 2، 5) و (3، 6) در سن 10 روزگی به ترتیب با واکسن های آنفلوانزای ایرانی و وارداتی واکسینه شدند. پرندگان گروه 4 به عنوان کنترل در نظر گرفته شدند. به جوجه های گروههای آزمایش در سن 30 روزگی ویروس آنفلوانزا a/chicken/iran/sh110/99(h9n2) به میزان 106 eid50 به روش داخل بینی تلقیح گردید. پرندگان گروههای 5، 6 و 7 با واکسن زنده برونشیت (h120 ) در همان روز واکسینه شدند. بافت های نای، ریه، کلیه، روده و مدفوع در روزهای صفر، 3 ، 7 ، 11 و 15 پس از تلقیح جمع آوری شد و با روش real-time pcrحضور ویروس و مقدار آن در بافتها تعیین گردید. نتایج نشان داد که واکسن برونشیت عفونی، تکثیر و دفع ویروس آنفلوانزا را در جوجه های گوشتی افزایش می دهد. تیتر ویروس به طور کلی در پرندگان گروه چالش شده که واکسن برونشیت دریافت کرده بودند در روز 7 بیشترین مقدار بود. به علاوه ویروس آنفلوانزا به مدت طولانی تری از ریه و کلیه جوجه های این گروه جدا گردید. هر دو نوع واکسن آنفلوانزا تکثیر و دفع ویروس آنفلوانزای h9n2 را درجوجه های گوشتی کاهش دادند. ویروس آنفلوانزا در جوجه هایی که واکسن آنفلوانزای ایرانی دریافت کرده بودند ردیابی نشد. ویروس از بعضی جوجه هایی که واکسن وارداتی دریافت کرده بودند، در بافتهای نای، کلیه و مدفوع آن ها شناسایی شد. به هر حال هر دو واکسن آنفلوانزا از نظر آماری در کاهش تکثیر و دفع ویروس آنفلوانزا اختلاف معنی داری نشان ندادند. در مقایسه با بافت های دیگر کلیه برای مدت طولانی تری به ویروس آلوده باقی ماند.

لیستریوز به صورت اسپورادیک در جوجه، بوقلمون، پرندگان آبزی، پنگوئن و سایر گونه های پرندگان ایجاد می گردد. این بیماری عموما باعث سپتی سمی و مننژیت می شود. با توجه به افزایش روز افزون پرورش کبک بصورت صنعتی در ایران و همچنین کمبود اطلاعات در خصوص بیماری لیستریوز در کبک، تحقیق حاضر با هدف ایجاد تجربی بیماری لیستریوز سیستمیک در کبک نژاد چوکار و بررسی علائم درمانگاهی و جراحات پاتولوژیک ایجاد شده، انجام گرفت. تعداد 14 قطعه جوجه کبک نژاد چوکار یک روزه خریداری و به طور تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم گردید. به جوجه های گروه آزمایش در سن 18 روزگی، 5/0 میلی لیتر pbs حاوی 106 سلول باکتری لیستریا مونوسیتوژنز در هر میلی لیتر بود از طریق داخل وریدی تلقیح شد و جوجه های گروه کنترل 5/0 میلی لیتر pbs به همان روش دریافت کردند. وضعیت عمومی، رفتار و اشتهای پرندگان به صورت روزانه ثبت گردید. وزن گیری پرنده و همچنین دمای بدن ثبت گردید. نتایج نشان داد پرندگان گروه کنترل فاقد علایم بالینی و کالبدگشایی می باشند. علایم بالینی شامل اسهال، افسردگی، چرت زدن، عدم تمایل به حرکت، زمین گیری، پیچش گردن، عدم تعادل، ترمور، فلجی پاو بال در گروه آزمایش دیده شد. تمامی نمونه ها از روز پس از تلقیح کاهش وزن مشخصی را نشان دادند. کبک ها در روزهای اول پس از تلقیح افزایش دما را نشان دادند اما در روز مرگ کاهش دما مشاهده گردید. ضایعات ماکروسکوپیک در قلب، سنگدان، کبد، پانکراس، طحال، ریه و روده مشاهده گردید. از لحاظ میکروسکوپیک، دژنراسیون و نکروز میو کارد قلبی همچنین مننژیت با حضور ماکروفاژها دیده شد. ریه و کلیه پرخون بوده و در پیش معده و سنگدان نفوذ سلول های آماسی دیده شد. در مفاصل، ضایعات مفصلی شامل نکروز و خونریزی در غضروف مفصلی و صفحه رشد به همراه پرگنه های باکتریایی مشهود بود.

در مطالعه حاضر جهت بررسی علائم بالینی و ضایعات هیستوپاتولوژیک استافیلوکوکوز سیستمیک در کبک نژاد حاوی 106 باکتری استافیلوکوکوس اورئوس کواگولاز مثبت به روش داخل pbs 0 میلی لیتر محلول / چوکار 5 115 گرم تلقیح شد. پرندگان از طریق مشاهده ± وریدی به جوجه کبک ها در سن 18 روزگی با میانگین وزن 20 روزانه وضعیت عمومی، رفتار، طرز راه رفتن و اشتها مورد ارزیابی قرار گرفتند. علائم بالینی بیماری پس از یک 48 ساعته مشاهده شد. علائم بالینی شامل تب، بی حالی، دور هم جمع شدن، در تمامی نمونه - دوره کمون کوتاه 72 ها دیده شد اما نمونه هایی که همراه با علائم فوق ژولیدگی پر زمین گیری، عدم تمایل به حرکت و لرزش عضلانی را هم نشان دادند تلف شدند. در کالبدگشایی پرخونی در بافت های مختلف مثل روده ها، کبد، طحال و ریه ها دیده شد. در مواردی شاهد تغییر رنگ سبز کبد به همراه نقاط سفید رنگ در سطح آن بودیم. در برخی موارد اگزودای زرد رنگ در تاندون ها مشاهده شد. در بررسی های هیستوپاتولوژی سپتی سمی حاصل از بیماری با ضایعات عروقی مثل پرخونی و خونریزی در بافت های مختلف، ترومبوس و به دنبال آن نکروز در بعضی از بافت ها از جمله ریه و پانکراس مشخص شد. در دو مورد میکروآبسه هایی در بعضی از بافت ها ایجاد شده بود. در وسط میکروآبسه ها پرگنه ها ی باکتری وجود داشت و در اطراف آن نکروز به همراه نفوذ سلول های آماسی مخصوصاً هتروفیل ها دیده شد. در مفاصل خرگوشی آماس غشای سینویال و لیگامنت ها، تشکیل آبسه به همراه پرگنه های باکتریایی و نفوذ شدید هتروفیل ها مشخص بود. به طور کلی نتایج تحقیق حاضر نشان داد کبک می تواند به عفونت .استافیلوکوکوز سیستمیک حساس باشد و علائم گوناگون بالینی، کالبد گشایی و هیستوپاتولوژیک را در اندام های مختلف گوارشی، تنفسی و اسکلتی نشان دهد.

بیماری آنفلوانزا یکی از بیماری های مهم طیور است که قابلیت انتقال بین گونه ای را دارد. این بیماری علاوه بر پرندگان، انسان و خوک، میزبان های دیگری همچون اسب، سگ و گربه دارد. در سال های اخیر همه گیری هایی با تحت تیپ های مختلف ویروس آنفلوانزا در بین جمعیت سگ ها در سراسر دنیا گزارش شده است. h9n2، h3n2، h3n8 و h5n1 از جمله تحت تیپ های بیماری زا در سگ می باشند. نتایج حاصل از مطالعات سرولوژیک بر روی تحت تیپ h9n2 پرندگان در انسان، ماکیان و خوک نشان داد که تقریباً 19% انسان ها به این تحت تیپ آلوده هستند. از طرفی آلودگی تجربی با این تحت تیپ ویروس آنفلوانزا ثابت کرده است که قابلیت ایجاد پاسخ ایمنی در بدن سگ ها را دارد . در تحقیق حاضر از تعداد 170 قلاده سگ های ارجاعی از نژاد های مختلف خونگیری صورت گرفت. سپس تاریخچه ی هر نمونه ثبت گردید. از آزمون hiجهت تعیین میزان تیتر آنتی بادی علیه ویروس آنفلوانزا استفاده گردید. سپس با استفاده از برنامه spssنسخه 18 وتجزیه و تحلیل نتایج، وجود یا عدم وجودارتباط بین تیتر آنتی بادی، سن، جنس، محل نگهداری، نوع تغذیه و ارتباط با حیوانات دیگر مشخص گردید. بر اساس آزمون مربع کای بین سن و جنس حیوان مورد بررسی و وجود تیتر مثبت آنتی بادی ارتباط آماری معنی دار مشاهده نگردید (05/0p>). به علاوه بین تیتر بدست آمده و نوع غذا، محل نگه داری و ارتباط با سایر حیوانات ارتباط آماری معنی دار مشاهده گردید (05/0>p). با توجه به نتایج رگرسیون لوجستیک تنها عامل تاثیر گذار بر تیتر آنفلوانزای h9n2 در سگ، بین فاکتورهای مورد بررسی، فقط نوع غذای مصرف شده می باشد (05/0p>).

چکیده کاندیدیازیس یک بیماری در انسان، ماکیان، پرندگان وحشی و سایر حیوانات است که در شکل مخاطی ، ضایعات موضعی و در شکل سیستمیک، عفونت سرتاسری منتشر در بدن ایجاد می کند. هدف از تحقیق حاضر بررسی علائم درمانگاهی و ضایعات پاتولوژیک،کاندیدیازیس سیستمیک در کبک می باشد. تعداد 28 قطعه جوجه کبک نژاد چوکار 31 روزه به 4 گروه مساوی تقسیم گردید.گروه 1،گروه کنترل و به گروه های 2، 3 و 4، 5/. سی سی سوسپانسیون به ترتیب حاوی 106 ،107 و 108 (سلول قارچ/میلی لیتر) بصورت داخل سیاهرگی تزریق گردید. طول مدت آزمایش 14 روز در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد پرندگان گروه کنترل فاقد علائم بالینی و کالبدگشایی می باشند. علائم بالینی شامل ژولیدگی پر، افسردگی، عدم تمایل به حرکت، اسهال و عدم تعادل در گروه های دیگر دیده شد. کبک های گروه های 2 (106 )، 3 (107) و 4 (108) در روزهای پس از تلقیح کاهش وزن گیری مشخصی را نسبت به گروه کنترل نشان دادند. به علاوه کبک ها در روز اول پس از تلقیح افزایش دمای بدن، و در روز مرگ کاهش دما را دیده شد. در بررسی هیستوپاتولوژی انجام شده، نواحی فوقانی دستگاه گوارش در تمام گروه ها طبیعی بود. تغییرات کبد در کبک های گروه 2 شامل اتساع سیاهرگ های مرکزی و هیپرپلازی مجاری صفراوی بود و در سایر ضمائم دستگاه گوارش تغییرات معنی دار مشاهده نگردید. در کبک های گروه های 3 و 4 نکروز و دژنرسانس هپاتوسلولار، تشکیل ترمبوس و پرخونی شدید دیده شد. در پانکراس کبک های گروه 3 دژنراسیون و واکوئله شدن در بخش برون ریز ناحیه زیر کپسول و در گروه 4 نکروز این ناحیه از پانکراس مشاهده گردید. نتایج تحقیق حاضر نشان داد کاندیدیا آلبیکنس می تواند ضایعات سیستمیک در قسمث های مختلف دستگاه گوارش و ضمائم آن در کبک نژاد چوکار ایجاد نموده، به علاوه بین ضایعات ایجاد شده و تعداد پاتوژن تلقیح شده یک ارتباط مسقیم وجود دارد.

پرها ساختارهای مهمی هستند که به عنوان عایق در سطح بدن باعث کاهش احتیاجات نگهداری شده و همچنین پوست را در مقابل تخریش و عفونت محافظت می کنند. درصنعت مدرن طیور برای افزایش کیفیت لاشه، پردرآوری مناسب و ایده آل امری مهم و قابل توجه می باشد. از طرفی پر تولیدی در برخی از پرندگان، دارای ارزش اقتصادی و تجاری می باشد. براساس مطالعات انجام شده، عامل تیول در متیونین و سیستئین، برای رویش و بقای پشم، کرک و پر پس از تولد، ضروری می باشد. هدف ازاین مطالعه، بررسی اثر متیونین تزریقی در کیسه زرده، بر خصوصیات هیستومورفومتری و تعداد فولیکول های پر در جنین مرغ می باشد. برای انجام این مطالعه، 50 عدد تخم مرغ بارور (میانگین وزنی4/0±50 گرم) مرغ مادر گوشتی سویه راس 308، بطور تصادفی به 5 گروه مساوی تقسیم شده و همزمان با هم وارد دستگاه جوجه کشی گردیدند. در روز چهار انکوباسیون، در کیسه زرده تخم مرغ گروه های تیمار 1 تا 4، به ترتیب 20، 30، 40 و 50 میلی گرم اسیدآمینه متیونین محلول در نیم میلی لیتر pbs استریل تزریق شد درحالیکه گروه شاهد فقط نیم میلی لیتر pbs استریل دریافت نمود. در روز هیجده انکوباسیون، تخم مرغ ها از دستگاه خارج و جنین ها به روش انسانی کشته شد. سپس از پوست ناحیه سینه سمت چپ و راست هر جنین، نمونه پوست با استفاده از پانچی به قطر یک سانتی متر برداشته و پس از رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین، مورد مطالعه بافت شناسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد، تعداد فولیکول های پر، تنها در حضور مقدار 50 میلی گرم متیونین افزایش معنی دار (p<0/05) دارد، هرچند سایر مقادیر متیونین نیز سبب افزایش غیر معنی دار (p>0/05) تعداد فولیکول ها گردید. از طرفی افزایش معنی دار (p<0/05) قطر فولیکول، درحضور مقادیر 40 و 50 میلی گرم متیونین رخ داد. به طور کلی اگر هر دو فاکتور قطر و تعداد فولیکول مورد نظر باشد، باید مقدار 50 میلی گرم متیونین به داخل کیسه زرده تزریق گردد.

متیونین یک اسید آمینه ضروری گوگرددار است که به صورت گسترده برای تشکیل غضروف لازم می باشد.اما اثرات نامطلوب آن را در اتیولوژی بیماری های استخوانی مانند دیسکندروپلاژی تیبیا و تاثیر آن بر ماتریکس ارگانیک استخوان را نباید نادیده گرفت.. در این مطالعه اثر هیستومورفومتری و هیستولوژی متیونین تزریق شده داخل کیسه زرده جنین مرغ بر روی استخوان تیبیا بررسی گردیده است. بدین منظور50 عدد تخم مرغ نطفه دار هم وزن نژاد گوشتی سویه راس 308 ، در گروه های کنترل، وتیمار 1 تا4 تقسیم شدند. روز چهارم انکوباسیون پس از کندلینگ گروه شاهد، نیم میلی لیتر pbs استریل از طریق سوراخ ایجاد شده در انتهای پهن دریافت کرد. گروه های تیمار 1 تا 4 نیز نیم میلی لیتر محلول pbs که به ترتیب دارای 20، 30، 40 و 50 میلی گرم متیونین بود، دریافت نمودند. روز هیجده انکوباسیون، نمونه از مقطع عرضی استخوان تیبیا اخذ گردید. تا بتوان ضخامت کورتکس و قطر و نیز نسبت کورتکس به قطر را با مطالعات هیستوموفمتری اندازه گیری نمود. بر اساس نتایج بدست آمده از این مطالعه، متیونین افزوده شده به جنین جوجه گوشتی، سبب کاهش تشکیل استخوان و کاهش روند رسوب کلسیم در ماتریکس استخوان جنین می گردد.

ویروس آنفلوانزا عضو خانواده ارتومیکسوویروس و جنس ارتومیکسوویریده می باشد و بر اساس پروتئین مرکزی به تیپ های a، b و c تقسیم می شود. ویروس های آنفلوانزای a بر اساس واکنش-های سرولوژیکی دو آنتی ژن سطحی هماگلوتینین (ha) و نورآمینیداز (na) به 144 تحت تیپ تقسیم بندی می شوند. تیپ a ویروس آنفلوانزا دستگاه های تنفسی، گوارشی و عصبی بسیاری از انواع پرندگان و پستانداران را درگیر می کند. شدیدترین نوع بیماری به صورت حاد و عمومی می باشد که با مرگ و میر بالا در طی دوره کوتاه مشخص می گردد. به همین دلیل سبب خسارات اقتصادی زیادی در صنعت طیور می شود. اما ویروس های آنفلوانزا با بیماری زایی کمتر در طیور، محدود به دستگاه تنفس و گوارش می شوند. هدف از مطالعه حاضر جداسازی آنتی بادی های مونوکلنال نوترکیب علیه این ویروس مهم بوده است که می تواند در آینده در تست های تشخیصی استفاده شود. بدین منظور آنتی ژن سطحی ویروس خالص شده، روی سطح ایمونوتیوب ها پوشانده شد تا به عنوان یک هدف برای انتخاب آنتی بادی هایی از لیبراری های فاژی تاملینسون i و j و لیبراری dab استفاده شود. کلونی های قادر به تشخیص آنتی ژن توسط سه مرحله اتصال، جداسازی و تکثیر جدا گردیدند. ویژگی آنتی بادی های انتخاب شده در شناخت آنتی ژن فوق با آزمایشات الایزا، ha و hi تایید شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که آنتی بادی های نوترکیبی که قادر به شناخت آنتی ژن با میل ترکیبی بالا بودند جدا گردیدند. بنابراین این آنتی بادی های تک زنجیره ای محلول جدا شده، کاندیدهای خوبی برای به کار بردن به عنوان آنتی بادی های نوترکیب مونوکلنال در کیت های تشخیصی برای شناسایی ویروس در نمونه های آلوده می باشند.

افزودنی¬های غذایی جدید با منشاء گیاهی به¬عنوان جایگزین آنتی¬بیوتیک¬های محرک رشد در نظر گرفته می¬شوند. مطالعه حاضر به منظور تعیین اثر سطوح مختلف روغن بنه بر عملکرد و شرایط پاتولوژیک مرغان گوشتی انجام شده¬است. جوجه¬های گوشتی تجاری یک روزه نژاد راس308 به سه گروه آزمایش20 قطعه¬ای تقسیم شدند و هر گروه آزمایش دو گروه تکرار داشتند. گروه کنترل (a) جیره استاندارد متناسب با تغذیه جوجه¬های گوشتی دریافت کرد. دررژیم¬های غذایی گروهb و c به ترتیب 5/2 و 7 گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن غذا روغن بنه به جیره استاندارد اضافه گردید. نتایج نشان دادند که جوجه¬های گروهb ، در وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی تفاوت معنی¬داری نسبت به گروه کنترل نشان ندادند (05/0بزرگترمساوی باp). پرندگان گروهc، بهترین عملکرد را در وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی داشته¬اند (05/0کوچکتر مساوی باp). افزودن 7 گرم به ازاء کیلوگرم وزن غذا روغن بنه به جیره، وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی را نسبت به گروه کنترل بهبود بخشیده¬است. ارزیابی پاتولوژیکی هیچ تفاوتی بین گروه-های آزمایش نشان نداد. به عنوان نتیجه گیری کلی می توان بیان نمود که روغن گیاه دارویی بنه می¬تواند به عنوان جایگزین طبیعی برای آنتی¬بیوتیک¬های محرک رشد در جیره غذایی طیور بدون ایجاد هیچ اثر پاتولوژیکی مطرح باشد.

کبک چوکار یک گونه پلی تیپیک، با حدود 14 زیر گونه شناخته شده است. آلکتوریس چوکار یک گونه اوراسیای مرکزی و ساکن ارتفاعات خشک می باشد. هدف از کار حاضر مطالعه هیستومورفومتری بیضه و مجاری تناسلی نر در کبک چوکار بود. 8 کبک نر بالغ در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفت. پرندگان با استفاده از استنشاق کلروفرم یوتانایز شده و سپس روش نکروپسی برای برداشتن بافت بیضه و مجاری تناسلی به منظور بررسی خصوصیات هیستومورفومتری آن ها به کار برده شد. روند اسپرماتوژنز در اپیتلیوم لوله های سمینی فر مشاهده شد. ناحیه اپیدیدیم شامل بخش خارج بیضه ای شبکه بیضه، مجاری وابران پروکسیمال و دیستال، مجاری ارتباطی و مجرای اپیدیدیم بود. بخش خارج بیضه ای شبکه بیضه توسط اپیتلیوم سنگفرشی تا مکعبی پوشیده شده بود. دیواره مجاری وابران پروکسیمال چین های طولی زیادی داشتند که به داخل لومن نفوذ کرده بودند. اپیتلیوم آن ها از دونوع سلول اصلی، سلول های مژه دار و بدون مژه به اضافه کمی سلول قاعده ای تشکیل شده بود. در سیتوپلاسم رأسی سلول های بدون مژه، گرانول های pas+ مشاهده شد. میانگین ارتفاع اپیتلیوم و قطر لومن مجرا به طور معنی داری در مجاری وابران پروکسیمال بزرگ تر بود. مجاری ارتباطی و اپیدیدیم با اپیتلیوم استوانه ای شبه مطبق پوشیده شده بودند. در بخش های ابتدایی، میانی و انتهایی مجرای دفران به تدریج افزایش معنی داری در قطر و ضخامت لایه ماهیچه ای از آغاز آن تا انتهای خلفی مشاهده شد. در حالی که میانگین ارتفاع اپیتلیوم به طور معنی داری کاهش یافت. شواهد به دست آمده از این مطالعه نشان می دهد که احتمالاً سلول های بدون مژه مجاری وابران، مجرای اپیدیدیم و مجرای دفران با فعالیت ترشحی آپوکرین در ترکیبات پلاسمای منی که برای بلوغ اسپرم ضروری است، شرکت می نمایند.

هدف این تحقیق بررسی کاندیدیازیس سیستمیک در کبک می باشد. تعداد 28 قطعه کبک نژاد چوکار 31 روزه به 4 گروه تقسیم گردید.گروه1،گروه کنترل بوده و به گروه های 2، 3 و 4، به هر پرنده 5/. سی سی سوسپانسیون به ترتیب حاوی 106 ،107 و 108 (سلول قارچ/ میلی لیتر) بصورت داخل سیاهرگی تزریق گردید. نتایج نشان داد پرندگان گروه کنترل فاقد علائم می باشند. در بررسی هیستوپاتولوژی کبک های گروه2، تشکیل گرانولوم در سرتاسر مغز و پرخونی در کلیه و ریه مشاهده شد. در رنگ آمیزی pas مخمر مشاهده نشد. در کبک های گروه3 ، در رنگ آمیزیpas از مغز، مخمر قابل مشاهده بود. در قلب نکروز فیبرهای عضلانی، درطحال گرانولوم و در ریه پرخونی مشاهده شد. در گروه4 مغز دارای گرانولوم بود. مقاطع قلب حاوی نکروز بودند. در طحال گرانولوم و درکلیه و ریه پر خونی مشاهده شد. دربافت های مغز، قلب وطحال وجود قارچ مثبت بود.

چکیده: ردیابی سرولوژیک آنتی بادی بر علیه ویروس آنفلوانزای طیور تحت تیپ h9n2 در گاومیش های کشتار شده در کشتارگاه شهر اهواز ویروس آنفلوانزا a یک پاتوژن با واگیری بسیار بالا می باشد که از طیف وسیعی از حیوانات جدا گردیده است. ویروس h9n2 از بسیاری از گونه های پرندگان در سراسر ایران جدا شده است. به منظور ارزیابی شیوع آنتی بادی بر علیه ویروس آنفلوانزای تحت تیپ h9n2 در گاومیش، از 80 رأس دام که در کشتارگاه شهر اهواز کشتار شدند(در دو فصل تابستان و زمستان و در هر فصل 40 گاومیش) نمونه خون اخذ گردید. حضور آنتی بادی علیه آنتی ژن h9n2 به وسیله ی آزمون ممانعت از هماگلوتیناسیون(hi) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که 14 گاومیش(10 نر و 4 ماده) دارای آنتی بادی علیه تحت تیپ h9n2 می باشند. از نظر نسبت دام های دارای آنتی بادی، بین دو جنس و گروه های سنی تفاوت معنی داری مشاهده نگردید. شیوع این نوع آنتی بادی در گاومیش دارای یک الگوی فصلی داشت بطوریکه تمامی موارد مثبت در فصل زمستان بود(05/0p<). تحقیقات بیشتر در خصوص نقش گاومیش در انتقال و شیوع تحت تیپ h9n2 در پرندگان و سایر گونه ها مورد نیاز می باشد.

چکیده به منظور ارزیابی تأثیر داروی انروفلوکساسین بر روی فرایند آنژیوژنز، تخم مرغ های نژاد راس (میانگین وزن 4±55 گرم) انکوبه شدند. در روز چهارم انکوباسیون، یک پنجره ی 5/1×1 سانتی متری در محور طولی ایجاد شد و تخم مرغ ها به دو گروه تقسیم شدند (7 تخم مرغ در هر گروه). در روز 7، انروفلوکساسین (mg/ky egg weight 10) در گروه درمان، روی پرده کوریوآلانتوئیک تلقیح شد و گروه کنترل pbs دریافت کردند. سه روز پس از تلقیح، آنژیوژنزیس ارزیابی شد. گروه درمان در مقایسه با گروه کنترل مشخصاً، منطقه عروقی، تعداد عروق و vascular complexity کمتر و lacunarity بیشتری داشت (p< 0/05). بر اساس نتایج، انروفلوکساسین دارای اثر مهاری بر روی آنژیوژنز در پرده کوریوآلانتوئیک است. کلیدواژه: انروفلوکساسین، آنژیوژنز، کوریوآلانتوئیک، ماکیان. چکیده به منظور ارزیابی تأثیر داروی انروفلوکساسین بر روی فرایند آنژیوژنز، تخم مرغ های نژاد راس (میانگین وزن 4±55 گرم) انکوبه شدند. در روز چهارم انکوباسیون، یک پنجره ی 5/1×1 سانتی متری در محور طولی ایجاد شد و تخم مرغ ها به دو گروه تقسیم شدند (7 تخم مرغ در هر گروه). در روز 7، انروفلوکساسین (mg/ky egg weight 10) در گروه درمان، روی پرده کوریوآلانتوئیک تلقیح شد و گروه کنترل pbs دریافت کردند. سه روز پس از تلقیح، آنژیوژنزیس ارزیابی شد. گروه درمان در مقایسه با گروه کنترل مشخصاً، منطقه عروقی، تعداد عروق و vascular complexity کمتر و lacunarity بیشتری داشت (p< 0/05). بر اساس نتایج، انروفلوکساسین دارای اثر مهاری بر روی آنژیوژنز در پرده کوریوآلانتوئیک است. کلیدواژه: انروفلوکساسین، آنژیوژنز، کوریوآلانتوئیک، ماکیان.

چکیده ندارد.

در طول تاریخ اجتهاد که از عصر ائمه علیم السلام آغاز شده و تا کنون ادامه یافته است همواره شرط "اعلمیت در تقلید" مورد بحث علماء بوده است . هر چند بررسی مشروح و تحکیم مبانی آن بوسیله شیخ انصاری (ق) انجام گرفته است . بررسی سیر تاریخی شرط مذکور قسمت اول مطالب این رساله را تشکیل می دهد. برای ورود به بحث شرط اعلمیت در تقلید آشنایی با اصطلاحاتی نظیر اجتهاد، تجزی، تقلید و فقه ضروری می نماید بنابراین قسمتی از رساله به معرفی اجمالی این اصطلاحات اختصاص یافته است . ملاک عمومی اعلمیت به مهمترین راههای تشخیص اعلم اشاره شده است که عبارتند از: علم، گواهی اهل خبره و شیاع. در قسمتی دیگر از رساله "تبعیض در اعلمیت " و "تبعیض در تقلید" مورد بررسی قرار گرفته است . قسمت اصلی رساله را بحث در مورد "شرط اعلمیت " تشکیل می دهد که در آن پس از تبیین مقتضای اصل عملی در مسئله، ادله قائلین به شرطیت و منکرین به تفصیل بررسی شده است . با توجه به اینکه بحث تقلید اعلم در کتب فقهی در ضمن بحث اجتهاد و تقلید مطرح شده و در این زمینه تالیف مستقلی - بجز بعضی رسائل مختصر به زبان عربی - وجود ندارد امید است رساله حاضر که به زبان فارسی و مختص به بحث تقلید از اعلم است و علاوه بر اصل بحث سیر تاریخی آن را نیز تبیین نموده است برای عموم علاقه مندان خصوصا کسانی که به زبان عربی تسلط ندارند مفید باشد.