چکیده مقدمه: تماس پوستی مادر و نوزاد برای اولین بار توسط ری و مارتینز، در بوگوتای کلمبیا طراحی شد. این مراقبت نوعی مداخله است که به تکامل عصبی و رفتاری نوزاد کمک کرده و با ایجاد پیوند بین مادر و نوزاد سبب افزایش مهارت مراقبت از نوازد و اعتماد به نفس او می شود . از آن جا که این روش تسهیل کننده تغذیه با شیر مادر است سبب بهبود بقاء نوزاد می گردد و روشی بهینه جهت تطابق نوزاد با محیط خارج از رحم است و به ویژه نوزاد را در برابر هیپوترمی وهیپوگلسیمی محافظت می کند .لمس نوزاد در تماس پوستی مادر و نوزاد سبب می شود که دلبستگی بسیارقوی تری بین مادر و نوزاد حاصل شده و باعث افزایش قابل توجه مراقبت مادر از طفل می گردد. روش کار:مطالعه اخیر یک مطالعه توصیفی بود که نوزادان بر اساس معیار های ورود و خروج انتخاب شدند وبعد قسمت اول پرسشنامه که مربوط به اطلا عات دمو گرافیک پدر و مادر وسایر اطلا عات تکمیلی است پر شده و نحوه تماس پوستی با نوزاد به مادر توضیح داده شد.بعد از انجام این کار ضربا ن قلب وتعداد تنفس و اکسیژناسیون و دمای بدن نوزاد اندازه گیری شده و در پرسشنامه ثبت شد.بلا فاصله بعد نوزاد تحویل مادر داده شده و بعد از 5دقیقه ایجاد تماس پوستی بین مادر و نوزاد 4 متغیر مورد نظر اندازه گیری و ثبت شد.بعد از انجام این کار 2 مرتبه دیگر نیز یکی بعد از 5 دقیقه دوم تماس پوستی و دومی 5 دقیقه بعد از جدا شدن نوزاد از مادر متغیر های مورد نظر اندازه گیری و ثبت شدند. یافته ها: در مطالعه ما همه p value های مربوط به ضربان قلب وتعداد تنفس و میزان اکسیژناسیون زیر 0.05 و تفاوت آماری معنی دارداشتند ودر تغییرات دمای بدن نوزاد نیز درهیچ حالتی تفاوت اماری معنی دار نبود. نتیجه گیری:نتایج نشانگر این نکته هستند که تماس پوستی بین مادر ونوزاد حتی به اندازه 5 دقیقه نقش مهمی در تعدیل کردن ضربان قلب و تعداد تنفسی و میزان اکسیژناسیون و در نتیجه کاهش استرس نوزاد دارد،و درحالت کلی یافته های پژوهش بر این نکته اشاره دارد که این روش می تواند گامی مهم و کم هزینه در جهت ثبات معیارهای فیزیولوژیک نوزادان باشد. کلمات کلیدی:تماس پوستی،استرس نوزاد،معیارهای فیزیولوژیک

سابقه و هدف: گلودرد چرکی یکی از شایعترین بیماریهای عفونی بوده که در تمام گروههای سنی هر جامعه دیده می شود. گلودرد علل مختلفی داشته ولی شایع ترین آن، عفونت استرپتوکوکی بوده که خود به انواع مختلفی تقسیم میشود که شایع ترین آنها گروهa میباشد . شیوع و فراوانی عفونت استرپتوکوک بتا همولیتیک گروهa در جوامع مختلف بسیار متفاوت بوده و عوامل گوناگونی در بروز و شدت یافتن آن نقش دارند. حدود 3-2 میلیارد مورد گلودرد حاد در کودکان زیر 15-5 ساله در کل دنیا رخ می دهد که تقریبا به ? میلیون عارضه شدید و حاد منجر می شود. تشخیص قطعی عفونت با کشت حلق بوده ولی از علائم بالینی نیز میتوان جهت تشخیص استفاده کرد ولی میزان ارزش این علائم متفاوت میباشد. این تحقیق جهت بررسی ارزش علائم بالینی عفونت استرپتوکوکی جهت تشخیص قطعی آن در نیمه دوم سال 90 انجام شده است. مواد و روشها: در این طرح که به صورت مورد- شاهدی و بر روی 360 کودک مراجعه کننده به بیمارستانهای امام حسین(ع) وخاتم الانبیاء شاهرود در نیمه دوم سال 90 که رضایت شرکت در پژوهش حاضر را داشتند صورت گرفته و بیماران پس از انجام معاینات لازم از نظر علائم بالینی تب، پتشی، اگزودا،اریتم، مشکلات گوارشی،تورم غدد لنفاوی و سردرد بررسی شده و سپس نمونه ترشحات حلق جهت آزمایشات آنالیز و کشت گرفته و به آزمایشگاه بیمارستانهای مذکور فرستاده شده است. سپس نتایج بدست آمده آزمایشات و اطلاعات دموگرافیک هربیمار که در برگه اختصاصی تکمیل شده، وارد رایانه گردیده و به کمک نرم افرار آماری spss نگارش 16 و آزمونهای آماری مرتبط مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در این بررسی p<0/05 معنی دار در نظر گرفته شده است. یافته ها: در این پژوهش 360 نفر(5/93%) از کل 385 بیمار مراجعه کننده به بیمارستانهای امام حسین و خاتم با مشکل گلودرد در نیمه دوم سال 90 در طرح شرکت نمودند. میانگین سنی بیماران 81/4 ± 54/8 سال(با دامنه 15-5 سال) بدست آمد. شایع ترین گروه سنی بیماران، گروه 9-7 سال با 35% بود. میانگین مدت زمان ابتلا به گلودرد در بیماران 27/1 ± 99/2 روز بدست آمد. سابقه فامیلی مثبت از نظر مشکلات عفونتی و بخصوص گلودرد حاد چرکی در 3/23% بدست آمد. از نظر سابقه مصرف آنتی بیوتیک، 2/32% سابقه مصرف را ذکر نمودند. شایع ترین شکایت بیماران،گلودرد همراه با تب و مهمترین علت بستری در این بیماران تب با 7/91% بود. همچنین در خصوص کشت ترشحات حلق 8/67% کشت مثبت گزارش گردید . میانگین امتیاز کسب شده از بیماران با توجه به علائم بالینی 8/1± 1/7 امتیاز بوده و بیشترین رنج امتیازی به امتیازهای 7 و بیشتر به میزان 9/45% اختصاص داده شد . در این تحقیق مشخص شد در بیمارانی که میانگین امتیاز علائم بالینی آنها 7 و بیشتر بوده به طور معنی داری از نظر کشت استرپتوکوک مثبت خواهند شد(p<0/001 ). بحث و نتیجه گیری: هر چند درمانهای غیر دارویی و سنتی در تعدادی از موارد توانسته مشکلات بیماران با گلودرد حاد را کاهش دهد ولی متأسفانه همچنان روش ارجح درمان این مشکل، مداخلات پزشکی و بویژه درمان آنتی بیوتیکی مناسب میباشد. این مطالعه نشان داد میتوان به مجموع علائم بالینی جهت پیشگویی تشخیص عفونت استرپتوکوکی همولیتیک گروه a اعتماد نموده و درمان آنتی بیوتیکی را بدون نیاز به کشت حلق شروع کرد. همچنین پیشنهاد می شود جهت کسب نتایج بهتر ، چنین تحقیقاتی چندین نوبت تکرار گردد. کلمات کلیدی: گلودرد ، استرپتوکوک بتا همولیتیک ، علائم بالینی

مقدمه : تشنج یکی از مهمترین بیماریهای کودکان بوده که علل گوناگونی در بروز و تشدید شدن آن نقش دارند که برخی از آنها به خوبی شناخته نشدهاند. مطالعاتی مبنی بر ارتباط بین آنمی فقر آهن وتشنج ناشی از تب در دنیا انجام شده ولی تاکنون یافتههای اولیه پاسخ قطعی و قانع کننده نداشته است. با توجه به شیوع نسبتاً بالای آنمی و تب و تنشج در کودکان، اهمیت و قابل پیشگیری بودن آنها و درمان پذیری آنمی فقر آهن، در این پژوهش بر آن شدیم تا بررسی مقایسهای سطح سرمی آهن، فریتین و tibc در کودکان یک ماهه تا پنج ساله تب تشنجی با کودکان تب دار مراجعه کننده به بیمارستانهای کودکان شاهرود در سال 1390 را بررسی نموده تا گامی کوچک در جهت رفع این ابهامات برداریم. مواد و روش ها: این پژوهش بصورت مورد-شاهدی و در سال 1390 و در بین بیماران مراجعه کننده به بیمارستانهای کودکان شاهرود با شکایت تب تشنج(گروه مورد) و تبدار تنها (گروه شاهد) اجرا گردید .در این طرح پس از اقدامات اولیه و تثبیت علائم حیاتی و کنترل تشنج (درگروه مورد)، نمونه خون جهت بررسی المانهای خونی به روش استاندارد برای هر دو گروه گرفته شد. در همه بیماران، آزمایش فرمول شمارش سلولهای خونی (cbc) انجام شد. همچنین مقادیر سرمی آهن، tibc و فریتین به روش استاندارد (الیزا) و با کمک دستگاه automatic analyzer ساخت کشور آلمان مورد بررسی قرار گرفت. پس از جمع آوری اطلاعات و ثبت در رایانه به کمک نرم افزار اماریspss نگارش 16 وروش های آماری توصیفی و آزمون های آماری کای مربع و t/test و anova تجزیه و تحلیل صورت گرفت در این مطالعه 05/0p< معنیدار در نظر گرفته شد. یافتهها: از بین کل کودکان مورد مطالعه 75 نفر]36پسر(48 درصد) و 39 دختر(52 درصد)[ در گروه مورد و ما بقی در گروه شاهد قرار گرفتند. در خصوص بررسی المانهای خونی میانگین هموگلوبین در گروه مورد g/dl 74/0±37/10 و در گروه شاهد g/dl82/0±74/10 بود. میانگین سطح سرمی آهن در گروه مورد mcg/dl 22/31±34/58 و در گروه شاهد mcg/dl 14/22±27/49 بود که تفاوت معنی داری در دو گروه دیده نشد. متوسط فریتین در گروه مورد ng/ml 68/74±25/91 و در گروه شاهد ng/ml 56/72±64/67 برآورد شد که به طور معنیداری با هم تفاوت داشتند(p=0.003) و متوسط tibc در گروه مورد mcg/dl43/50±45/324 کمتر از گروه شاهد mcg/dl 21/52±85/335 بود که تفاوت معناداری با هم داشتند(p=0.008).همچنین در گروه مورد 22 نفر دارای آنمی با شدتهای مختلف و در گروه شاهد 29 نفر دارای انواع درجات آنمی بودند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده در تحقیق حاضر، احتمال اثر حفاظتی فقر آهن در مقابل تشنج در بیماران تبدار میتواند به عنوان یک یافته مهم، سر آغاز تحقیقات تکمیلی بعدی باشد.

مقدمه و بیان مسئله: مسمومیت یکی از عمده ترین مشکلات عمومی و یک مشکل جدی و مهم و از شایع ترین علل مراجعه به اورژانس بیمارستان ها در بسیاری کشورهاست. بروز انواع مسمومیت ها بر اساس ویژگی های فرهنگی و اقتصادی جوامع مختلف متفاوت است. بنابراین، ما در این پژوهش برآنیم تا طی سال 91-90 ویژگی های اپیدمیولوژیک مسمومیت اطفال مراجعه کننده به بیمارستان های امام حسین (ع) و فاطمیه و خاتم الانبیاء شاهرود را بررسی کرده تا بتوانیم با تعیین الگوی مسمومیت ها در این ناحیه جهت تشخیص زود هنگام و کنترل مسمومیت و متعاقباً کاهش مرگ و میر ناشی از آن قدمی برداریم. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی ـ تحلیلی است که به صورت مقطعی بر روی کلیه افراد کوچکتر از 12 سال مراجعه کننده به بیمارستان های امام حسین (ع) و فاطمیه و خاتم الانبیاء شاهرود از فروردین ماه سال 90 تا پایان اسفند ماه 91 انجام شد. افرادی که به علت مسمومیت به بیمارستان مراجعه کرده بودند و یا ارجاع شده بودند وارد طرح شدند. در ادامه چک لیستی که حاوی اطلاعات دموگرافیک، اطلاعات مربوط به علت و عامل مسمومیت، علائم بالینی، مدت زمان بستری و نتیجه آن تهیه گردید. پس از تکمیل چک لیست ها، اطلاعات حاصل را وارد برنامه آنالیز آماری spss v16 شدند و به آنالیز داده ها پرداختیم. نتایج: در این مطالعه 201 کودک طی 2 سال وارد مطالعه شدند که 110 کودک (7/54 درصد) پسر و 91 کودک (3/45 درصد) دختر و شایع ترین بازه سنی بیماران 5-1 سالگی بود. میانگین مدت زمان بستری این کودکان 2 روز و 148 نفر (6/73 درصد) ساکن شهر، فصل بهار با (3/38 درصد) بیشترین مراجعه را به خود اختصاص داده و شایع ترین ماده مصرفی این کودکان اپیوم با (2/51 درصد) و متادون شایع ترین ماده مصرفی در میان اپیوم ها بوده است. (6/89 درصد) 180 نفر این مسمومیت ها علت اتفاقی و (4/10درصد) توسط والدین یا اطرافیان تجویز شده بودند. از میان بیماران بررسی شده (5/7 درصد) 15 نفر فاقد علامت بودند. نتایج بررسی علایم بیماران نشان داد که (5/5 درصد) 11 نفر با علایم عصبی ـ تنفسی و (3/46 درصد) 93 نفر با علایم بالینی عصبی و (9/12 درصد) 26 نفر با علایم گوارشی و (5/9 درصد) با علایم گوارشی ـ تنفسی و (9/10 درصد) با ضعف و بی حالی مراجعه کردند و 2 کودک فوت نمودند. در این مطالعه مشاهده که ارتباط معناداری بین علت مسمومیت و سن و همچنین بین سطح تحصیلات والدین و نوع مسمومیت و بین نوع مسمومیت و محل سکونت وجود دارد. (p<0.001) ولی رابطه معناداری بین علت مسمومیت و فصل وقوع آن وجود ندارد.(p=0.7) نتیجه گیری: نتایج حاکی از اینست که شایع ترین ماده مسبب مسمومیت در میان کودکان اپیوم می باشد، از این رو می طلبد که آموزش به والدین در خصوص اینکه داروهای مصرفی و شیشه های متادون را جایی دور از دسترس کودکان خود نگهداری نمایند. واژگان کلیدی: مسمومیت ـ کودکان ـ اپیوم.

سابقه و هدف: سپسیس نوزادی مهمترین بیماری 28 روز اول زندگی است که تشخیص قطعی وجود آن همیشه بحث برانگیز و به کمک کشت خون است. روش های آزمایشگاهی که جهت کمک به تشخیص زودرس سپسیس بکار میروند; شامل دو گروه روش مستقیم: استفاده از کشتهای خون، ادرار، csf و غیر مستقیم: مانند شمارش لکوسیت ، نسبت نوتروفیل نارس به کل،esr وcrp کمی و کیفی می شوند. crp کیفی علیرغم سادگی چندان مورد استفاده نیست لذا این مطالعه با هدف تعیین ارزش تشخیصی crp کیفی در سپسیس نوزادی انجام گرفته است. مواد و روش ها: این تحقیق یک مطالعه مقطعی بوده که بر روی نوزادان بستری در بخش نوزادان بیمارستانهای شاهرود انجام شده است. 100 نوزاد ترم که با شک سپسیس بستری شده بودند انتخاب و crp کیفی آنها در 6 ساعت اول بستری ، 24 و 48 ساعت بعد با آزمایشات روتین سپسیس اندازه گیری شد. میزان مثبت بودن crp بیشتر و مساوی یک + در نظر گرفته شد.بر این اساس نوزادان به سه گروه سپسیس قطعی، محتمل و بالینی تقسیم شدند. یافته ها: میانگین وزنی نوزادان 5/733 ± 4/2741 گرم به دست آمد که در سپسیس قطعی ، میانگین وزنی به طور معنی داری بالاتر از سایر گروه ها بود(p<0.01) . هم چنین مشخص گردید که بیشترین موارد سپسیس قطعی در محدوده وزنی بالاتر از 2500 گرم قرار داشته است (p<0.01) . میانگین تعداد روز بستری نوزادان 8/4 ± 1/9 روز بدست آمد که در سپسیس قطعی به طور معنی داری کمتر از سایر گروه ها بود (p<0.05) . میانگین سن حاملگی 8/3 ± 1/37 هفته به دست آمد که در گروه سپسیس قطعی این سن به طور معنی داری نزدیک تر به سن حاملگی طبیعی بود (p<0.02). همچنین مشخص شد که در خصوص سن جنین ، 61 درصد نوزادان مورد بررسی ترم بوده که در بین آنها 6/78% مبتلا به سپسیس قطعی بودند که تفاوت معنی داری با سایر گروه های سنی داشتند (p<0.007). در خصوص مقدار crp در نوبت اول، دوم و سوم سنجش رابطه معنی داری بین میزان مثبت شدن crp و سپسیس قطعی به دست آمد و مشخص شد که حساسیت این تست بویژه در 24 تا 48 ساعت اول بستری نوزاد در تشخیص سپسیس قطعی بسیار بالا می باشد. در خصوص ارتباط سایر متغیر های مورد بررسی و تشخیص سپسیس نیز ارتباط معنی داری به دست نیامد. نتیجه : این پژوهش نشان داد که سطح سرمی crp می تواند به عنوان یک تست سریع بویژه در 24 تا 48 ساعت اول بروز علابم سپسیس نوزادی در تائید و یا رد سپسیس با حساسیت بالا کمک کننده باشد. کلمات کلیدی: crp ، سپسیس نوزادی ، حساسیت ، ویژگی

سابقه و هدف: استرپتوکوک گروهb به دلیل تمایل زیاد به ایجاد کولونیزاسیون در مجاری تناسلی زنان باردار، به عنوان یکی از عوامل آسیب رسان شناخته شده است. مهمتر آن که این باکتری در نوزادان عفونت های خطرناکی مثل مننژیت وسپتی سمی ایجاد می کند که مرگ و میر بالایی به همراه دارد. با توجه به اهمیت موضوع و نداشتن آمار دقیق ، هدف از این تحقیق تعیین شیوع استرپتوکوک گروه b در مجاری تناسلی زنان باردار شاهرود بوده است. مواد و روش ها: نمونه ها از 410 زن باردار که در طی سال 92-91 برای کنترل بارداری به بیمارستان فاطمیه و مراکز بهداشتی شاهرود مراجعه کرده بودند به دست آمد. از هر زن دو سواب واژینال تهیه شد. بعداز 24 ساعت انکوبه شدن در 37 درجه سانتیگراد و دی اکسیدکربن 5% نتایج کشت مقایسه شد. برای شناسایی انواع جدا شده، آزمون های تشخیصی اختصاصی شامل نوع همولیز، هیدرولیز بایل اسکولین و حساسیت به دیسک های آنتی بیوتیکی به کار رفت. . نتایج: در این تحقیق از 410 خانم باردار معاینه شده در سال 92-91 در بیمارستان فاطمیه و مراکز بهداشتی شاهرود ، 170 نفر (5/41%) به بیمارستان فاطمیه و 240 نفر(5/58%) به مراکز بهداشتی مراجعه نمودند. از کل زنان ، 26 مورد( 4/6%) اسسترپتوکوک مثبت و مابقی منفی بودند. بیشترین گروه زنان آلوده با استرپتوکوک با 9/12% در گروه سنی بالاتر از 35 سال قرار داشتند. از کل زنان زایمان کرده، 75 نفر (3/18%) زایمان طبیعی داشتند که 9 نفر آنها ( 12%) دچار آلودگی با استرپتوکوک بودند. در خصوص تعداد حاملگی مشخص شد که زنان با بیش از دو حاملگی فراوانترین گروه آلوده به استرپتوکوک با 9/8% بوده اند. این تحقیق نشان داد که عواملی مثل سن مادر (3p<0/0 ) ، نوع زایمان (p<0/04 )، تعداد حاملگی (p<0/03 ) ، خونریزی حین بارداری (p<0/002 )، سابقه سقط ( p<0/01 ) ، عفونت ادراری حین بارداری ( p<0/001 ) ، سابقه زایمان زودرس قبلی (p<0/003) و سابقه پارگی کیسه آب (p<0/01 )، سابقه دیابت (p<0/04 ) ، سابقه تفاوت وضعیت اقتصادی و اجتماعی (p<0/03 ) و روش پیشگیری (p<0/001 )تفاوت معنی داری بین زنان آلوده و غیر آلوده با استرپتوکوک دیده شد. در خصوص سایر متغیر های مورد بررسی، تفاوتی یافت نشد. نتیجه گیری: 4/6% ناقل بودن در خانم های باردار در سنین مختلف بارداری این احتمال را پیش می آورد که تعدادی از زایمان های زودرس و همچنین تعدادی از عفونت های نوزادان درنتیجه این ارگانیسم به وجود آیند.

سابقه و هدف: اشریشیا کولی پاتوژن شایع اکثر عفونت های بیمارستانی بوده و تولید طیف گسترده ای از بتالاکتاماز تولید شده توسط e.coli در جهان ، در حال گسترش است . با توجه به الگوی غیر قابل پیش بینی حساسیت ضد میکروبی خانواده آنتروباکتریاسه، در صورتی که درمان ضد میکروبی مد نظر باشد، تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی باید انجام گیرد . با توجه به مصرف زیاد فلوروکینولون ها و سفتریاکسون در بخش های بیمارستانی و عدم وجود اطلاعات دقیق در خصوص میزان مقاومت اشریشیا کولی به آنها بویژه در سطح منطقه و مخصوصاً در شهرستان شاهرود بر آن شدیم تا با انجام تحقیق حاضر ، گام کوچکی در حل این مشکل برداشته باشیم. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی (cross - sectional) بر روی 108 نفر از بیماران آلوده با اشریشیا کولی بستری شده در بیمارستان امام حسین (ع) شاهرود انجام شده است. از نمونه های خون، ادرار، خلط و زخم بیماران که آلوده به اشریشیا کولی بودند، به روش استاندارد برای تعیین آنتی بیوگرام نمونه به آزمایشگاه بیمارستان ارسال و نسبت به آنتی بیوتیک هایی مثل سیپروفلوکساسین، اوفلوکساسین و سفتریاکسون مورد سنجش قرار گرفتند. سپس داده ها وارد رایانه شده و با نرم افزار آماری spss نگارش 16 و آزمونهای مرتبط، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. در این مطالعه (p<0/05 ) معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها : در این طرح 108 بیمار تحت مطالعه قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران 9/38±5/46 سال و فراوانترین گروه سنی آنها ، گروه بالاتر از 65 سال با 8/39% بود. بین وضعیت هوشیاری (p<0/04)، سابقه مصرف آنتی بیوتیک (p<0/05)، سابقه عمل جراحی (p<0/04) ، بخش بستری (p<0/04) و نمونه آزمایشگاهی (p<0/003) رابطه معنی داری داشته ولی با سایر متغیرها ، رابطه معنی داری بدست نیامد. میزان مقاومت در مقابل آنتی بیوتیک ها 8/33% بدست آمد بطوریکه در خصوص سفتریاکسون 5/32% و در مقابل فلوروکینولون ها 1/36% بود که بطور معنی داری (p<0.001 ) در سفتریاکسون این مقاومت کمتر بود. همچنین مشخص شد که این مقاومت بطور معنی داری (p<0.04) در بخش icu بیشتر از بخش های معمولی بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که در منطقه ما میزان مقاومت e-coli نسبت به فلوروکینولون ها و سفتریاکسون بیش از 30 درصد موارد بوده که این مقاومت بطور معنی داری در بین بیماران بستری در بخش icu بیشتر بوده است. واژه های کلیدی: ای کولای ، مقاومت دارویی، فلوروکینولونها ، سفتریاکسون ، icu

اوتیت میانی از جمله بیماری های شایع در کودکان بوده که عوامل متعددی در شیوع آن موثرند. این مطالعه به بررسی و تعیین فراوانی اوتیت میانی و عوامل اپیدمیولوژیک مرتبط با آن در 400 کودک ورودی به دبستان شهر شاهرود در سال 92 پرداخته است. در این طرح که به صورت مقطعی و بر روی 400 کودک مراجعه کننده به مراکز سنجش سلامت کودکان قبل از دبستان شاهرود در طی سال 92 صورت گرفته که رضایت شرکت در پژوهش حاضر را داشته اند. کودکان پس از تکمیل پرسشنامه ی خودتنظیمی مجری توسط والدین که شامل اطلاعات دموگرافیک، سابقه ی بیماری و مصرف دارویی بود، با انجام معاینات لازم و به ویژه سیستم شنوایی وارد مطالعه شدند. معاینه ی گوش کلیه ی کودکان به کمک اتوسکوپ و به روش استاندارد و با یک شیوه ی ثابت صورت گرفته و در برگه اختصاصی هر کودک ثبت گردید . اطلاعات هر کودک وارد رایانه شده و به کمک نرم افزار آماری spss نگارش 16 و آزمون های آماری مرتبط مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در این بررسی p<0.05 معنی دار در نظر گرفته شده است. در این مطالعه نتایج به دست آمده از شرح حال ، سابقه ی بیماری و معاینه نشان داد که 6/54% کودکان را پسران و مابقی را دختران تشکیل داده اند. میزان فراوانی اوتیت مدیا در این کودکان معادل 2/2 درصد به دست آمد. همچنین مشخص گردید که این عفونت با عواملی چون bmi بالاتر یا پایین تر از نرمال(p<0.05)، تحصیلات مادر(p<0.05)، شغل مادر(p<0.03)، سن جنینی نوزاد(p<0.03)، وضعیت تغذیه ی دوران نوزادی(p<0.04)، سابقه ی بیماری های تنفسی، تکلمی، شنوایی و گوش میانی و سابقه ی ترومای قبلی به سر و صورت (p<0.04) رابطه ی معنی داری دارد. نتایج این تحقیق نشان داد که میزان شیوع اوتیت مدیا در بین کودکان پیش دبستانی شاهرود حدود 2/2% بوده که با توجه به ارتباط این بیماری با عوامل متعدد لازم است با برنامه ریزی های دقیق تر در خصوص معاینات منظم کودکان ، با تشخیص و درمان به موقع شاهد کاهش عوارض آن باشیم.

مقدمه: h.pylori در بیماری های اتوایمیون مانند itp نقش دارد مطالعات زیادی در ارتباط با شیوع عفونت h.pylori و کودکان itp در کشورمان صورت نگرفت. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط عفونت h.pylori درitp کودکان انجام گرفته است. روش کار: در مطالعه ، 44 کودک که با تشخیص itp به بیمارستان کودکان مراجعه کردند،به عنوان مورد و همچنین کودکان سالم 6-4 ساله که به مراکز بهداشتی درمانی آورده می شوند به عنوان شاهد، ازشان آزمایش مدفوع با روش آنتی ژنیک به عمل آمد. جنسیت ، سن و حاد یا مزمن بودن ثبت گردید. داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت نتایج: از 88 کودک، 50 کودک (8/56%) پسر و 38 کودک (2/43%) دختر بودند. میانگین سنی در گروه مورد 4±6/5 و در گروه شاهد 7/0±32/5سال بود. 14 مورد (9/15%) h.pylori مثبت و 74 مورد (1/84%) h.pylori منفی بودند. 8 مورد ( 2/18% ) از بیماران و 6 مورد ( 6/13% ) از شاهدین، h.pylori ، مثبت بودند. در گروه مورد پسران با فراوانی 5نفر بیشترین تعداد را از نظر عفونت h.pylori دارا بودتد بین itp مثبتها، 13 نفر (5/29%) itp حاد و 31 نفر (5/70%) itp مزمن داشتند. ارتباط معناداری بین گروه مورد و شاهد با جنسیت دیده نشد (99/0=p). همچنین ارتباط معناداری بین میانگین سنی در گروه شاهد و مورد در بیماران با عفونت مثبت و منفی دیده نشد (2/0=p )و (5/0=p). نتیجه گیری: با توجه به نتایج عفونت h.pylori ارتباط معنا داری از نظر آماری با itp ندارد.