سکونتگاه های انسانی همواره در معرض تحولات اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی و کالبدی قرار دارند. در سکونتگاه های روستایی به دلیل ویژگی های خاص خود (خردی، رابطه تنگاتنگ با طبیعت، تأثیرپذیری از روستاهای پیرامون شهرها و مانند آن) تحولات نمود بیشتری داشته و در زمینه های متعددی می توان این تحولات را مشاهده نمود. این پژوهش به منظور تحلیل تحولات کالبدی مساکن روستایی در پیرامون کلان شهرکرج صورت پذیرفته است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است و داده ها از طریق مستندات کتابخانه ای و آمارهای رسمی تهیه شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد در بخش مرکزی شهرستان کرج چندین روستای مماس با شهر از قبیل حیدرآباد و ده حصارک بالا و پایین از حالت روستا خارج شده است که این امر موجب تحول در مسکن و بافت کالبدی این روستاها، بروز انواع آلودگی ها، شکل گیری سکونتگاه های خودرو و.... در این روستاها شده است. در روستاهای پیرامون کلانشهر کرج از نظر ظاهری با مساکنی روبرو هستیم که دیگر بافت سنتی و روستایی سابق را نداشته و به صورت امروزی با استفاده از مصالح شهری تهیه شده است. این تغییرات در شکل مساکن و به طور کلی بافت کالبدی روستا، زمینه را کاملا برای شهرگرایی فراهم ساخته و توسعه پایدار روستایی را در معرض تهدید قرار داده است. همچنین باعث شده تا وضعیت روستاها از حالت خودکفا به وضعیتی مصرفی تغییر یافته و عناصر خدماتی به تدریج جایگاه قابل توجهی را نسبت به کشاورزی در روستاها پیدا کنند.