مهمترین مسیله در توسعه سیستمهای نرم افزاری مقیاس بزرگ، مبحث معماری آن می باشد. سبکهای معماری نرم افزار، معماران را در ارایه معماریهای خود کمک کرده و باعث انتقال تجربه معماران کارکشته به دیگر معماران می شود.در زمینه معماری نرم افزار، سبک های معماری زیادی ارایه شده است و هر روزه بر تعداد آنها اضافه می گردد و در ارایه سبکهای معماری نرم افزار هیچ محدودیتی وجود ندارند. به همین دلیل برای نظم دادن به سبکهای معماری نرم افزار، آنها را در دو نوعِ موضوعی (بر اساس نوع سبکها) و سیستمی (بر اساس نوع سیستمها) دسته بندی می کنند. استفاده کنندگان سبکها، برای انتخاب یک سبک، باید در کتابها، نوشته ها و مقالات مختلف جستجو کرده که در این صورت با سبکهای زیادی در حوزه خود مواجه می شوند و باید بر اساس مشخصه های کیفی مورد نظر، سبک مطلوب خود را از بین آنها انتخاب کنند. در حالی که همیشه روشی برای این انتخاب، وجود ندارد. از طرفی همه روزه بر تعداد سبکها افزوده می گردد، در حالی هیچگونه استاندارد جامعی برای سازماندهی، گردآوری، دسته بندی، مقایسه و ارزیابی آنها وجود ندارد. در نتیجه وجود یک استاندارد برای سازماندهی سبکهای معماری نرم افزار، نیاز حیاتی در حوزه معماری نرم افزار می باشد که بتواند کلیه سبکهای معماری نرم افزار به همراه کلیه اطلاعات مربوط به آنها را سازماندهی نماید. هدف این پایان نامه در راستای رسیدن به این استاندارد می باشد. بر همین اساس برای توسعه این استاندارد، مراحلی بر اساس متدولوژی rup معرفی کرده ایم که شامل شناخت، تکوین، ساخت و انتقال می باشد. در این پایان نامه سعی شده مراحل شناخت و تکوین این استاندارد انجام گیرد. برای مرحله شناخت، ابتدا از مفاهیم معماری و معماری نرم افزار شروع کرده سپس به تشریح مشخصه های کیفی و سبکهای معماری نرم افزار پرداخته ایم. در مرحله تکوین، ابتدا به بررسی کارهای قبلی پرداخته و سپس فرایندهای این استاندارد معرفی شده اند که این فرایندها در قالب چهار فاز ارایه شده که هر فاز به نوبه خود از چندین قدم تشکیل می شود در نهایت فرایند ارایه شده را بر اساس uml مدل کردیم.

امروزه استفاده از سیستم های بزرگ کامپیوتری جزء ملزومات جداناپذیر در زندگی بشریت است. با بزرگ شدن سیستم ها، پیچیدگی نیز به صورت نمایی بزرگ می شود. برای غلبه بر پیچیدگی سیستم ها، بحث مهندسی نرم افزار مبتنی بر مولفه ها مطرح شده که تا به امروز موفقیت هایی نیز در این راستا کسب کرده است. جهت توصیف مولفه ها و تعامل آنها زبان های مختلفی با استفاده از روش های ریاضی و نظریه خودکارها ارائه شده اند که آنها را در دو دسته کلی زبان های توصیف معماری مناسب برای توصیف ساختارهای سلسله مراتبی و زبان های صوری مبتنی بر نظریه خودکارها، می توان تقسیم کرد. بحث توصیف واسط مولفه ها یکی از موارد مهم جهت مدیریت سیستم های مبتنی بر مولفه ها مطرح بوده و به عنوان یک روش مدیریت پیچیدگی و بدون مراجعه به داخل تک به تک مولفه ها مورد استفاده قرار می گیرد. یکی از زبان های صوری در این باب خودکارهای واسط می باشد. در این پایان نامه قصد داریم خودکارهای واسط ارائه شده تسط آلفرو و هنزینگر را با در نظر گرفتن امکان اشتراک در بین عملکردهای ورودی، داخلی و خروجی، توسعه دهیم. جهت رسیدن به این مهم، ضمن توسعه تئوری این زبان صوری مثالی موردی ارائه شده و برتریت زبان توسعه یافته نسبت به زبان موجود اثبات شده است. در پایان نحوه ی ترکیب مولفه ها و سازگاری مولفه ها با استفاده از زبان توسعه یافته خودکار های واسط این پایان نامه، بررسی شده اند.

چکیده ندارد.