نام پژوهشگر: حبیب اله عباسی
اسماعیل شریفی غلامعلی فلاح
مناظره در دو سبک خراسانی و عراقی متفاوت است.
فاطمه بوستانی فرد منظر سلطانی
چکیده فانتزی از مهمترین و پرکاربردترین قالبهای ادبی داستان های کودکان و نوجوانان در عصر حاضر است. قالبی که به نویسنده امکان می دهد با خلق فضای خیال انگیز، رمزآلود، هراس آور ، جادویی و تخیلی مخاطب را درگیر تجارب خارق العاده و شگفت انگیز کند تا علاوه بر لذّت و خوشی به تعریف جدیدی از جهان هستی برسد. از جمله ویژگی های کتاب های کودکان این است که به عنوان وسیله های مناسب برای رشد تخیل از آنان استفاده می شود. با توجه به خصوصیات ذهنی کودکان و رغبت های خاص آن ها در گروههای سنی مختلف می توان نتیجه گرفت که آنها اغلب به دنیایی تخیلی و داستان هایی تخیلی علاقه خاصی دارند. وقتی داستان شروع می شود کم کم موضوع و حوادث داستان آشکار می شود و شخصیتها مطابق افکار و احساسات خود ایفای نقش می کنند. داستان کودک بدوی این امکان را می دهد که تا حدی خود را در تجربیات شخصیت های داستان سهیم بداند و به تخیل بپردازد. تخیل و خیال در این متون نباید پیچیده و دشوار باشد. چرا که کودک از تفکر و ذهنی ساده برخوردار است. درونمایه و موضوع در داستانهای کودکان باید آنان را در درک عمیق خود، همذات پنداری با شخصیتهای داستان و چگونگی مواجهه با مشکلات آن یاری رساند. عناصر «بن مایه»، «درونمایه» و «موضوع» و نقش و کارآیی آنها در ادبیات جایگاه ویژهای دارد. این کارایی در ادبیات کودکان و نوجوانان نیز از زوایای مختلف قابل بررسی است و سبب نقد و تحلیل بهتر اثر می شود. بررسی و تحلیل بن مایه، درونمایه و موضوع در داستان های فانتزی تألیفی برای گروههای سنی کودک و نوجوان که در فاصله سالهای 1381تا1390 از سوی شورای کتاب کودک و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به عنوان آثار خوب برای آنها معرفی شده اند. میزان موفقیت نویسندگان در این زمینه بررسی شده است. به نظر می رسد گونه فانتزی از نوع جانوری؛ گروه سنی الف و ب – ب و ج ؛ درونمایه روانشناختی و اجتماعی؛ موضوعات دوستی و کمک، هویت، مرگ و زندگی؛ و بنمایه استفاده از الگوهای ادبی کهن و حیوانات و اشیاء سخنگو پرکاربردترین عنوان ها در داستان های فانتزی این دوره را به خود اختصاص داده اند. احمدرضا احمدی، شکوه قاسم نیا، فریبا کلهر، سوسن طاقدیس، سرور کتبی از نویسندگان برجسته این دوره هستند. واژه های کلیدی: فانتزی , ادبیات کودکان , داستان , بن مایه , درونمایه
سمیه بهمن زاده غلامعلی فلاح
تلمیح از شگردهای بدیع معنوی به شمار می رود که بسیار مورد عنایت ادیبان اعم از شاعران و نویسندگان واقع شده و به همین دلیل است که هم در کتب بلاغی، فصل مفصلی در باب تلمیح و دیگر صنعت های زیرمجموعه آن آمده و هم فرهنگ های متعددی در حوزه تلمیحات و اشارات تدوین شده است. در ادب فارسی، صدها شاعر و نویسنده بزرگ، این تلمیحات را دستمایه شعر و هنر خویش قرار داده اند و گنجینه های معنوی گرانبهایی از خود به یادگار گذاشته اند و با بهره-گیری از عطر آیات و احادیث مشام جان فارسی زبانان مشتاق را معطر ساخته اند. جامی نیز یکی از این شاعران و هنرمندان است که همچون دیگر ادیبان از این امر غافل نبوده است. ما نیز برای اثبات ملایی جامی به بررسی تلمیح از زوایای مختلف در دیوان پرحجم وی پرداخته ایم. تحقیق حاضر به اشارات و تلمیحات جامی در قلمروی آیات و احادیث و شخصیت های مذهبی و اساطیری و تاریخی اختصاص دارد که برای جامع بودن آن به ناگزیر نخست به معرفی جامی و آثار او پرداخته شده و سپس تلمیح را از دیدگاه مختلف مورد بررسی قرار دادیم و نیز به استخراج آیات و احادیثی که در آنها از تلمیح و اقتباس استفاده شده، در دیوان این شاعر نامی پرداخته ایم. لازم به ذکر است که برای جلوگیری از اطاله کلام برای ابیاتی که اشاره به بیش از یک آیه از قرآن کریم داشته-اند، دو آیه را برای نمونه ذکر کرده و بقیه آیات را با ذکر سوره و شماره آیه به شکل فهرست وار بیان کرده ایم. در بخش دیگر که شامل اشارات دینی و مذهبی می باشد برای نشان دادن تلمیحات گاه از ترجمه قرآن کریم به صورت مستقیم استفاده کرده و به آن استناد نموده ایم. در فصل نهایی، هر چند به ظاهر برخی ابیات اشاره به واقعه یا موضوع خاصی به عنوان تلمیح ندارد، اما به نظر می رسد که در بحث محتوایی و تحلیل می بایست خواننده با شخصیت نام برده در ابیات یاد شده آشنا گردد، لذا بدین منظور به معرفی شخصیت ها پرداخته ایم. در پایان پس از بررسی انواع تلمیح در دیوان وی به این نتیجه رسیده ایم که اشارات دینی و مذهبی و آیات و احادیث بیش از دیگر تلمیحات به کار رفته است و این امر شاید از آنرو بوده که گرایش ذهنی جامی به بیان امور دینی بیش از اساطیر و تاریخ بوده است.
علی مدد علی پوری مرتضی میرهاشمی
در تحقیق حاضر بررسی گونه ای از نثر فارسی تحت عنوان نثر فنی مورد تحلیل قرار می گیرد. به علت گستردگی نثر و نثر فنی، به بررسی سه متن فنی پرداخته می شود. متونی مانند کلیله و دمنه، جهانگشای جوینی و سندبادنامه ظهیری سمرقندی. هدف اصلی از پژوهش در سه متن فوق، تطبیق آنها با یکدیگر از نظر روایت گری و عنصر توصیف می باشد.می دانیم که توصیف از عناصر پرکاربرد نثر فنی است. نویسنده از این عنصر برای پیشبرد روایت های مختلف موجود در متن سود می برد. گاه این توصیفات تا چند سطر ادامه پیدا می کنند. همچنین عنصر توصیف کارکردهای بی شماری دارد که در تحقیق حاظر، به ذکر کارکردهای اصلی آن می پردازد و از این منظر سه متن نامبرده را مورد تحلیل و مقایسه قرار می دهد ... .
صدیقه پوراکبر کسمایی حبیب اله عباسی
چکیده ندارد.