در پژوهش حاضر نقش واسطه گری احساس گناه و شرم در رابطه ی میان عزت نفس دفاعی و خودناتوان سازی مور بررسی قرار گرفت. بدین منظور یک گروه 309 نفری از دانشجویان دانشگاه شیراز (شامل 225 دختر و 84 پسر) به شیوه ی خوشه ای چند مرحله ای تصادفی انتخاب شد. برای گردآوری اطلاعات از چهار ابزارِ مقیاس خودناتوان سازی جونز و رادوالت (1982)، مقیاس عزت نفس روزنبرگ (1989)، مقیاس شخصیت خودشیفته راسکین و تری (1988) و مقیاس احساسات خودآگاه-3 تانجنی، دیرینگ، واگنر و گرمزو (2000) استفاده شد. به منظور تحلیل اطلاعات گردآوری شده، روش آماری رگرسیون چندگانه، با بکارگیری روش مراحل بارون و کنی (1986) مورد استفاده قرار گرفت. همچنین برای بررسی معنی داری اثرات متغیرهای واسطه از روش بوت استرپ استفاده شد. نتایج تحلیل ها حاکی از تأیید نقش واسطه گری احساس گناه و شرم بود. علاوه بر این نتایج نشان داد که احساس گناه و احساس شرم، پیش بینی کننده مثبت خودناتوان سازی هستند. البته در خصوص انواع خود ناتوان سازی، شامل کلامی و رفتاری، یافته ها بیانگر آن بود که در مورد خودناتوان سازی رفتاری متغیرهای واسطه نقش پیش بین نداشته اند. به عبارت دیگر، احساس گناه و شرم، تنها، زمینه های خودناتوان سازی کلامی را افزایش می دهند. مضامین و پیشنهاداتی جهت تداوم تحقیقات در این حوزه، مورد بحث قرار گرفته است.

سیستم دو فازی آبی (atps) به وسیله پلیمرهای محلول در آب با استفاده از دو پلیمر با یک پلیمر و یک نمک معدنی تشکیل می شوند. atps از سال ها پیش برای استخراج مواد بیولوژیکی نظیر سلول ها و پروتیین ها بکار رفته است و در سال های اخیر atps برای استخراج یون های فلزی، حذف آلاینده ها از محیط و بازیابی نانو ذرات استفاده شده است. با توجه به اینکه سیستم peg15000 و نمک های سولفات می تواند هم برای جدایش بیومولکول ها و هم یون های فلزی استفاده شود. بنابر این این سیستم ها را مورد مطالعه قرار دادیم. در بخشی از تز، جدایش فازی این سیستم ها به وسیله اندازه گیری نقطه ابری شدن و با استفاده از روش شمارش ذرات مورد مطالعه قرار گرفت. اثر سه نوع نمک سولفات و غلظت نمک و peg و نسبت وزنی نمک به پلیمر روی دمای نقطه ابری شدن این سیستم ها مورد بررسی فرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که با افزایش غلظت نمک و پلیمر و نسبت نمک به پلیمر دمای نقطه ابری شدن کاهش می یابد. و این کاهش نسبت به غلظت نمک و پلیمر خطی است. در بخش دیگر تز، آنالیز فاز سیستم آبی آمونیوم سولفات و peg15000 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش دما، طول خط رابط و شیب آن افزایش می یابد اما اثر دما روی موقعیت منحنی با ینوال ناچیز بود که نشان دهنده مشارکت کم آنتالپی در فرایند جدایش فازی است. در نهایت، نسبت توزیع یون جیوه (ii) در سیستم فازی آبی peg15000 و آمونیوم سولفات مورد بررسی قرار گرفت. یون جیوه (ii) می تواند از محلول سولفات با نیروی یونی بالا با استفاده از یون های هالید به عنوان استخراج کننده و با تشکیل کمپلکس به فاز غنی از peg منتقل شود. نتیج نشان می دهد که ضریب جیوه (ii) با افزایش غلظت peg و نمک افزایش طول خط رابط افزایش می یابد.