چکیده پایان نامه (شامل خلاصه، اهداف، روش های اجرا و نتایج به دست آمده): هدف از این پروژه تعیین دوز جذب شده توسط اندام بدن در میدان نوترونی با انرژیmev45/2 ناشی از همجوشی در چشمه پالسی d-d می باشد نوترون هایی که به بدن انسان برخورد می کنند، از طریق برخوردهای کشسان و ناکشسان با هسته ها و از طریق تابش ثانویه که بعد از جذب نوترون ها گسیل می شود، به آن انرژی منتقل می کند. بخش بزرگ انتقال انرژی از طریق برخوردهای کشسان با هیدروژن و به میزان کمتری از طریق برخوردها با هسته های اکسیژن و کربن صورت می گیرد، مقدار دوز جذب شده در بدن از روش مونت کارلو به کمک کد mcnp4c محاسبه شده است، مقادیر دوز در این پروژه برای فواصل مختلف از فانتوم محاسبه شده است. محاسبات و اندازه گیری ها در چهار حالت هندسی rlat, llat, pa, ap برای فانتوم انسانی انجام شده است.

هدف از این تحقیق بررسی دز نسبی اندام بدن در استفاده از روش تصویربرداری با گسیل پوزیترون ((pet می باشد. پوزیترون های ساطع شده در اثر تزریق رادیوداروها در pet با الکترون های ارگان های بدن پدیده نابودی زوج انجام داده، دو گامای mev 511/0 را تولید می کنند. این گاماها توسط دوربین های گامای دستگاه pet طی مراحلی مونتاژ شده و تصاویری سه بعدی از بدن ارائه می کنند. مهمترین رادیوایزوتوپ های پوزیترون دهنده کربن، نیتروژن، اکسیژن و فلور استفاده شده در pet می باشند. در این تحقیق دزهای ناشی از این رادیوایزوتوپ ها بررسی شده اند. همچنین دز جذب شده از تزریق 18f-fdg (مهم ترین رادیوداروی مورد استفاده در pet) با روش مونت کارلو و کد mcnp4c برای اکثر ارگان های بدن محاسبه شده است. این مقادیر برای ارگان های بدن مورد بررسی قرار گرفته است و سپس با داده های عملی موجود مقایسه شده است

اگر به واپاشی توریوم در اثر دریافت نوترون نگاه کنیم، متوجه تولید اورانیوم-233 می شویم که از نقطه نظر قانون منع تکثیر سلاح های هسته ای در مقایسه با پلوتونیوم دارای ارجحیت است، زیرا توریوم همراه با اورانیوم-233 است که یک ایزوتوپ با رادیو اکتیویته بالا است که دارای تابش پرتوهای گاما است که کار کردن و استفاده انحرافی از آن را مشکل می کند. مزیت دیگر آن این است که با افزودن مقداری اورانیوم-238 به توریوم طبیعی می توان اورانیوم-233 را تقلیب کرد که سبب اسمبلی بحرانی با سوخت به وجود آمده را منتفی می کند. با استفاده از سوخت های ترکیبی می توان رادیواکتیویته اضافی به سوخت را مهار کرد. در این نوشته ابتدا قلب راکتور با استفاده از کد mcnp بر پایه سوخت های ترکیبی شبیه سازی شده است و همچنین اثرات این سوخت ها روی برخی پارامترهای راکتور بررسی شده است. نتیجه مهمی که از این مباحث می توان گرفت این است که کاهش ضریب تکثیر، بهره برداری از سوخت های ترکیبی را محدود نمی کند، آسیب های پرتویی وارد بر میله های سوخت در اثر سوختگی زیاد و خراب شدن آن ها ، استفاده از آن را محدود می کند. در بخش پایانی نیز تاثیر ناخالصی های موجود در سوخت بر روی ضریب تکثیر موثر بررسی شده است.