اخیرا نانوذرات ها برای درمان در زمینه پرشکی مورد استفاده قرار گرفته است، اما بررسی سمیت این نانوذرات کمتر مورد توجه واقع شده است، هدف از این تحقیق، بررسی اثر حاد نانوذرات نقره خوراکی بر فاکتورهای بیوشیمیایی کلیه در سرم خون و الکترولیت های سرم و بافت کلیه می باشد. در این مطالعه تجربی،60 سر موش نژاد بالب سی (balb/c) نر و ماده (باوزن 3±2/24 گرم) تهیه شد، سپس به طور تصادفی به 6 گروه 9 تایی شامل 2 گروه کنترل (نر و ماده) و 4 گروه تیمارتقسیم شدند. به منظور بررسی تعداد سلول های خونی نیزتعداد 6 سر موش به طور تصادفی به 2 گروه (یک گروه کنترل و یک گروه تیمار) تقسیم شدند. درمان خوراکی و روزانه در گروه تیمار1 با محلول 20 ppm و برای گروه تیمار2 با 50 ppmو گروه کنترل با همان مقدار آب مقطرتیمارشد. در روزهای 2، 7 و14، به منظور بررسی سطح سرمی کراتینین، اوره، سدیم، پتاسیم و سلول های خونی، از قلب موش ها خونگیری (کاردیاک پانکچر) صورت گرفت. به منظور بررسی بافت کلیه نیز، برش های بافتی با استفاده از روش رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین تهیه شد.آنالیز داده ها نشان داد که در دوزهای ppm 20 و ppm 50 نانوذرات نقره باعث ایجاد تغییرات قابل توجهی بر سطح کراتینین می شود(p<0.05) ، اما تغییر معنی داری بر نیتروژن اوره خون ایجاد نمی کند و نیز در غلظت الکترولیت های سرمی از جمله سدیم و پتاسیم تغییرات معنی داری بین گروه تیمار و کنترل وجود دارد. همچنین مقدار هموگلوبین، بین گروه کنترل و تیمار تفاوت معنی داری نداشت. نانوذرات نقره باعث ایجاد تغییرات قابل توجهی بر تعداد گلبول های سفید خون و مونوسیت ها می شود ولی تغییرات قابل توجهی را بر تعداد گلبول های قرمز نشان نمی دهند (p<0.05).مطالعات هیستوپاتولوژیک نشان داد که آسیب های وارد شده به کلیه در موش های دریافت کننده ی نانوذرات نقره شامل پرخونی، حضور سلول های آماسی، نکروز سلول های توبولی و گلومرونفریت کلیه می باشد. نتایج نشان می دهد که استفاده از نانوذرات نقره در دوز بالاتر ppm 50 باعث افزایش شدت ضایعات در بافت کلیه می شود.این مطالعه نشان داد که درمان خوراکی نانوذرات نقره دارای اثرات سمی بر برخی پارامترهای بیوشیمیایی کلیه و الکترولیت های خون می باشد، همچنین باعث تغییرات قابل توجهی بر تعداد گلبول های سفید خون می شوند.

با توجه به استفاده گسترده از نانوذرات نقره (ag-nps) به دلیل ویژگی ضد میکروبی آن در عرصه¬های صنعتی، پزشکی و لوازم خانگی و عبور این نانوذرات از طریق سدهای زیستی¬ و نفوذ به بافت¬های تولید مثلی و واکنش با سیستم¬های زنده از یک سو و اهمیت سیستم تولید مثلی در بقای نسل موجودات زنده، بررسی اثرات این نانوذرات بر روی محیط زیست و سلامت انسان ضروری است. هدف از این پژوهش ارزیابی اثر نانو ذرات نقره بر بر تغییرات وزن بدن و بیضه موش¬های تحت تیمار، تعداد سلول¬های اسپرم اپیدیدیم، تولید روزانه اسپرم در هر گرم بافت بیضه، تغییرات غلظت سرمی هورمون¬های جنسی سیستم تولید مثلی نر و آسیب¬های بافت بیضه در موش نر بالغ می¬باشد. تعداد36 سر موش آزمایشگاهی نر بالغ نژادbalb/c با میانگین وزنی3±28/5 گرم به طور تصادفی در سه گروه دوازده تایی (یک گروه شاهد و دو گروه تیمار) قرار گرفتند. گروه شاهد نانوذرات نقره دریافت نمی-کرد ولی در دو گروه تیمار نانوذرات نقره با غلظت ppm 20 و 50 در یک دوره 40 روزه و روزانه یک بار در زمان مشخصی به میزان 1 میلی لیتر به روش خوراکی تجویز می¬گردید. در روزهای 7، 21 و 40 خون¬گیری انجام شده، غلظت سرمی هورمون¬های تستوسترون، lh و fsh به روش elisaاندازه¬گیری گردید. تولید روزانه اسپرم، تعداد اسپرم موجود در اپیدیدیم و درصد حرک آن با لام هموسیتومتر نئوبار شمارش شد. تغییرات بافتی بیضه با استفاده از میکروسکوپ نوری بررسی شد. داده¬ها به صورت mean±se ارائه و نتایج به کمک آنالیز واریانس یک طرفه (anova) و با استفاده از نرم افزار spss نسخه 18تجزیه و تحلیل شد و سپس برای مقایسه میانگین¬های مربوط به هر گروه آزمون lsd استفاده شد. اختلاف کمتر از 0/05 معنی¬دار در نظر گرفته شد. در روز 7 بین دو گروه درمان و شاهد تغییرات معنی¬داری در پارامترهای بررسی شده مشاهده نشد (p≥0.05). نانو ذرات نقره باغلظت ppm50 سبب کاهش معنی¬داری در غلظت هورمون تستوسترون، درصد حرک و تعداد اسپرم موجود در اپیدیدیم و تولید روزانه اسپرم در روزهای 21 و 40 نسبت به گروه کنترل و نیز نسبت به روز 7شده است (p≤0.05). علاوه بر آن دوز ppm 50 سبب افزایش معنی¬دار میزان lh درروز40 نسبت به گروه کنترل شده¬است (p≤0.05). نانو ذرات نقره باغلظت ppm20 سبب سبب کاهش معنی¬داری در غلظت هورمون تستوسترون، درصد تحرک اسپرم اپیدیدیمدر روزهای 21 و 40 نسبت به گروه کنترل و نیز نسبت به روز 7 شده¬است (p≤0.05). همچنین کاهش معنی¬دار تعداد اسپرم موجود در¬ اپیدیدیم درغلظت ppm20 در روز 40 نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (p≤0.05). تغییرات هیستوپاتولوژیکی مانند جدا شدن سلول¬های زایا و قرار گرفتن این سلول¬ها در لومن لوله¬های اسپرم ساز، واکوئله شدن لوله¬های اسپرم ساز، افزایش فاصله بین لوله¬های اسپرم ساز، بهم ریختگی نظم سلولی در ردیف دودمان سلولی زایا و کاهش تعداد اسپرم¬های بالغ دربافت بیضه در گروه تیمار با غلظت ppm50 و در روز 40 در مقایسه با گروه شاهد مشاهده شد. نانو ذرات نقره در صورت تجویز طولانی مدت می¬تواند سبب تغییراتی در غلظت هورمونی، تعداد اسپرم اپیدیدیم و تحرک آن و نیز تخریب بافت بیضه در جنس نر شود که می¬تواند بر عملکرد سیستم تولیدمثلی نر و میزان باروری اثرگذار باشد.

هدف از این پژوهش بررسی اثر هیستومورفومتری عصاره درمنه خزری بر لایه های سه گانه پوست در موش سوری بود که نتایج به دست امده نشان داد که عصاره درمنه خزری سبب افزایش معنی دار میانگین ضخامت لایه های اپیدرم، درم، هیپودرم و درصد رشته های کلاژن نسبت به گروه های کنترل گردید. بررسی بافت شناسی نیز بیانگر وضعیت طبیعی لایه های 3 گانه پوست بود و هیچ گونه پدیده غیر طبیعی دیده نشد.

با وجود اینکه برقراری پرفیوژن مجدد در قلب ایسکمیک ارزش درمانی فراوانی دارد، سبب ایجاد ضایعات دیگری نیز می شود. هدف این مطالعه بررسی اثر اکسی توسین بر ضد آسیب ناشی از ایسکمی-ری پرفیوژن با مسیر سیگنالی کانال های پتاسیم میتوکندریایی وابسته به atp (mitokatp) در مدل قلب ایزوله ی موش صحرایی است. مطالعه تجربی روی 50 سر موش صحرایی نرصورت گرفت. حیوانات سه مرحله پایه، ایسکمی و ری پرفیوژن را گذراندند.ایجاد ایسکمی_ری پرفیوژن سبب افزایش سطح آنزیمهای قلبی لاکتات دهیدروژناز و کراتین کیناز- mb در مایع کرونری شد. پیش شرطی با اکسی توسین سطح آنزیمها را کاهش داد و بکار بردن بلوکر اختصاصی کانالهای mitokatp ،5-hd ، قبل از اکسی توسین، اثرات محافظت کننده قلبی اکسی توسین را از بین برد. ولی بکار بردن این بلوکر بعد از اکسی توسین، تأثیری معنی داری در اثرات محافظت کننده قلبی اکسی توسین نداشت.