ار زوش مبتنی بر ریخته گری برای ساخت کامپوزیتهای حاوی ذرات آلومینا یا گرافیت در زمینه al-12si استفاده شده است . در این روش ذرات آلومینای a با اندازه 20 تا 90 میکرون و مقدار تا 0.05 حجمی و ذرات گرافیت گرانوله با اندازه 40 تا 200 میکرون و مقدار تا 0.05 حجمی با روش "گردابی" در آلیاژ مذاب پخش شده و مخلوط مذاب حاصله درون قالبهای ریژه چدنی ریخته شده است . ناثیر عوامل مختلف تکنولوژی بر سلامت و همگنی کامپوزیتهای مورد بررسی قرار گرفته و شرایط بهینه تعیین گردیده است . تاثیر اندازه و درصد حجمی ذرات بر خواص مکانیکی و سایشی کامپوزیتهای حاصله با تهیه نمونه های متعدد و تعیین استحکام کششی ازیاد طول نسبی سختی برینل مقاومت به سایش و ضریب اصطکاک مورد ارزیابی قرار گرفته است . نتایج حاصله نشان داده است که توزیع مطلوب ذرات آلومینا با تمام اندازه ها و درصدهای حجمی انتخاب شده در آلیاژ زمینه امکان پذیر است . همچنین توزیع مطلوب ذرات گرافیت با اندازه 60 تا 200 میکرون با کنترل پارامترهای تکنولوژی امکان پذیر است . استحکام و ازدیاد طول نسبی کامپوزیتها کمتر از مقدار مربوط به آلیاژ زمینه اما مقاومت به سایش آنها بالاتر بود. کامپوزیتها حاوی ذرات گرافیت ، ضریب اصطکاک پائین تری را نسبت به آلیاژ زمینه نشان دادند در حالیکه ضریب اصحکاک کامپوزیتهای حاوی ذرات آلومینا به مراتب بالاتر از مقدار مربوط به آلیاژ یک سازه بود. مقطع شکست و سطوح ساییده شده بعضی از نمونه ها با sem و متالوگرافی مورد بررسی قرار گرفته اند. با روش و شرایط اتخاذ شده در این پروژه کامپوزیتها حاوی ذرات آلومینا با اندازه 40 میکرون و مقدار 4 تا 5 درصد حجمی و کامپوزیتهای حاوی ذرات گرافیت با اندازه 60 میکرون و مقدار 3 تا 4 درصد حجمی بهترین تلفیق از خواص مکانیکی و سایشی را در بین کامپوزیتهای هم خانواده خود داشته اند