شهر مساله ای پیچیده است که گسترش روزافزون و تغییرات سریع کالبدی آن همراه با پیشرفت تکنولوژی، تغییر روش-های ساخت و ظهور مفاهیمی همچون عصر اطلاعات ، دهکده جهانی و جهانی شدن سبب شده تا فرآیند تحول در نظم کالبدی شهرها به یکی از دغدغه های انسان امروزی تبدیل شود. با توجه به اینکه شهر پدیده ای پویا ، زنده و در حال تغییر دائمی بوده و به لحاظ بستر تاریخی، فرهنگی، طبیعی و ویژگی های مصنوع خود واجد هویت منحصر به فردی است، اگر شهروندان نتوانند این تحولات کالبدی یعنی عینیت را با تصورات ذهنی خود تطابق دهند، دچار سردرگمی و بحران هویت خواهند شد. ارزش های بصری مهمترین بخش از کیفیت های محیطی هستند که عامل کلیدی در تقویت یا تضعیف تعلق خاطر افراد به محیط زیست خود می شود. امروزه ظهور عناصر جدید در شهرها همچون ساخت عناصر حمل و نقل جدید مانند مونوریل و بلوار های خطی عظیم به بهانه ایجاد بلوارهای آیینی عظیم جهان اسلام، ساختمان های بلندمرتبه منفرد یا مجتمع، این ارزش های بصری را مورد تهدید یا تقویت قرار داده است. لذا وجود یک سند مدیریتی منظر شهری با توجه به ماهیت علمی و پویای آن که بتواند فرایند توسعه و ساخت و سازهای شهر را از سطح کلان تا خرد و در تمام ابعاد کیفی و ماهوی منظر شهری هدایت نماید، ضروری به نظر می رسد. شهر قم به عنوان پایگاه جهان تشیع به عنوان بستر مطالعات این پژوهش مانند سایر شهر های ایران فاقد برنامه مدیریت منظر بوده و در طرح های بالادست نیز روند کنترل و هدایت برای منظر شهری آن تدوین نشده است. در سطح جهانی، موضوع مدیریت منظر شهری در بحث میراث فرهنگی و گردشگری و حفظ ارزش های هویتی آنها به دقت دنبال می شود. اسنادی مانند چارچوب مدیریت منظر لندن از این گونه اقدامات به شمار می آید. این پژوهش با هدف سازماندهی و کنترل نظم بصری پهنه مرکزی شهر قم با توجه به وجود حرم حضرت معصومه(س) و اهمیت فرهنگی- زیارتی – گرشگری آن در سطح شهری و فراشهری به تهیه چارچوب مدیریت منظر به منظور طرح سیاست های کلان جهت هدایت منظر شهری این پهنه با توجه به مطالعات پایگاه نظری می پردازد. وظیفه این چارچوب مدیریتی این است که 1-کیفیات و هویت بصری شهر را شناسایی و برجسته نماید، 2- بستر تغییرات را شناسایی کند، 3- عرصه تغییرات را کنترل نماید و 4- فرایند مطلوب را هدایت نماید. جهت نیل به این هدف ممیزی انواع منظر انجام شده و سیاست های استراتژیک لازم به عنوان محصول مدیریت منظر ارائه خواهد شد.

فضاهای شهری در سراسر جهان برای سالیان متمادی در زمره ی با اهمیت ترین مکان ها برای اهداف گردشگری شهری بوده اند. در دوران جدید، ایجاد خاطره ی جمعی و تجربه ی مشترک یکی از نیازهای نادیده گرفته شده ی مهم افراد به شمار می رود که اینها مستلزم فعالیت و حضور مشترک در فضاست. محیطی که بستر رخداد فعالیت های شهری است، به لحاظ کیفی غنی است و به طور کالبدی و اجتماعی تعریف شده باشد. شرایط زندگی معاصر تنها در محل کار یا خانه تعریف نمی شود. توسعه فناوری ها و مدیریت مناسبات زندگی شهری، یکی از اشکال گذران اوقات فراغت را به عنوان مفهومی نو و در قالب « تجربه گردشگری شهری» تعریف کرده است. هدف اصلی این پژوهش، طراحی مطلوب فضای بستر گردش شهری بر اساس کیفیات پشتیبان گردشگری شهری است. با توجه به این که یکی از شاخص های کیفیت فضای شهری بروز فعالیت های انتخابی- تفریحی و اجتماعی است و این فعالیت ها مرتبط با گردش و فراغت شهری اند به بررسی معیارهای بروز این فعالیت ها نیز پرداخته می شود. ساختار این رساله شامل دو بخش اصلی است؛ ابتدا در فصول یک و دو، مطالعات اسنادی (نظری و عملی) آورده شده اند که منتج به تدوین اصول، معیارها و کیفیت های موثر بر گردشگری شهری شده است. در بخش دوم شامل فصول سه، چهار و پنج با رویکرد روش شناسی، شناخت و طراحی در دو مقیاس صورت پذیرفته است؛ نخست در مقیاس کلان، ناحیه ای از پهنه ی تاریخی کرمان جهت ارائه ی سیاست های متوجه فرصت های گردشگری و چهارچوب طراحی شهری مورد بررسی قرار گرفته است. در گام بعدی در مقیاس خرد، بخشی از ناحیه شامل یک محور انتخاب شد تا یافته های حاصل از بخش اول رساله یعنی کیفیت ها و معیارهای فعالیت در آن مورد پیمایش و ارزیابی قرار گیرند. پس از این پیمایش این نتیجه حاصل شد که میان گردشگری شهری و الگوی فعالیت های انتخابی و اجتماعی رابطه ی مستقیم وجود دارد. در نهایت و در قالب انجام یک پروژه ی طراحی شهری، راهنماها و طرح های مفهومی سه بعدی بر اساس اهداف کلان، عملیاتی، راهبرد و سیاست ها ارائه شده اند.

سیما و منظر فضاهای شهری، بارزترین تجلی گاه فرهنگ هر جامعه به شمار می روند که کیفیت آنها به میزان زیادی متأثر از فرهنگ است. متقابلاً فرهنگ مردمان یک جامعه نیز به شدت متأثر از فضاهای شهری، ویژگی ها و کیفیات آن فضاهاست. بسیاری از مشکلاتی که امروزه گریبانگیر شهرهای ماست، نشأت گرفته از عدم توجه به این تأثیر متقابل میان سیما و منظر فضاهای شهری و فرهنگ مردمان استفاده کننده از این فضاها، در مداخلات و طراحی هاست. این بی توجهی، سبب بی علاقگی، نا رضایتی و عدم احساس تعلق مردم به محیط زندگی شان شده است، که این مهم، خود، مشکلات بسیار شدیدی را در تمامی ابعاد زندگی شهری درپی داشته است. از این رو، آنچه که در مداخلات و طراحی ها، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است، در درجه نخست، تلاش در جهت شناخت اصول فرهنگی حاکم بر مردمان استفاده کننده از فضا، و پس از آن توجه به این اصول در مداخلات و طراحی هاست. در این راستا، در پژوهش حاضر تلاش شده است تا با شناسایی و در نظر گرفتن غالب ترین متغیرهای فرهنگی تأثیر گذار بر سیما و منظر شهری، شاخص ها و اصولی که لازم است در جهت طراحی سیما و منظری مطلوب برای مردمان یک فرهنگ مورد توجه قرار گیرند، معرفی گشته و راهنماهای طراحی در این راستا ارائه گردند. روشن است که درجه اهمیت و تأثیرگذاری هریک از این اصول و شاخص ها، از فرهنگی به فرهنگ دیگر، متفاوت خواهد بود و نیازمند بومی سازی است.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

بافت مرکزی تهران با مرکزیت میدان توپخانه یکی از مراکز با ارزش و با قابلیتهای فرهنگی است که برای رفع معضلات و نابسامانیهای وضع موجود آن در قالب یک طرح ساماندهی شهری با اهداف زیر مد نظر قرار گرفته است : -1زدودن ناهماهنگی و آشفتگی از سیما و منظر از وجه معماری -2دستیابی به یک الگوی معمارانه هماهنگ و مقتضی با بناهای با ارزش موجود در میدان و محدوده اطراف برای تغییر نماهای ناهماهنگ موجود و هدایت و کنترل ساخت و سازهای آتی -3ایجاد مفاهیم و روحیه های مثبت فرهنگی در کارکردهای میدان و خیابان اطراف آن -4پیشنهاد برای کنترل، از میان بردن یا جایگزین کردن وجوه منفی و ضد فرهنگی در کارکردهای محدوده فوق.

ساماندهی و بهسازی محورهای شهری مقوله ای است که در آن سعی در شناسائی ارزشهای نهفته و کم و بیش پیدای آن بر چشم ناظرین و ساکنین شهرهای ما دارد. محورهای شهری همان عنصر از شهرهای امروزی ماست که در آن حرکت یک وسیله نقلیه در آن صورت می پذیرد ولیکن این محور دارای ارزشهای بصری بسیار زیادی است که متاسفانه بعلت زندگی سریع شهری ما، مورد بی مهری و بی توجهی قرار گرفته و مفاهیمی چون زیبایی، آرامش ، خاطره و پیوند در آن رنگ می بازند و آن عمدتا در اثر دگرگونی در نوع زندگی و معیشت شهروندان از سوئی و عدم وجود تعلق خاطر انسانها بعلت عدم وابستگی زمانی بین آنها و فضای پیرامونی می باشد. منظور از وابستگی زمانی، نداشتن خاطره ای از مکان در زمانهای گذشته است . ازمیان رفتن بنا برای شخصی که از دوران کودکی آن بنا را به خاطر می آورد یعنی نابودی خاطره و پایان گذشته های شیرین و این خود شروع گسسته شدن انسان از فضا و دور شدن از حس تعلق است ، تمامی اینها ارزشها را زیر پا گذاشته و افراد را به محیط پیرامونی بی هویت و ناپایداری فرهنگی را بوجود می آورد. حال اگر بناها و فضاهای با ارزشی را بها دهیم آنها را حفظ و نگهداری کنیم و فقط کاربریها و فعالیتهای آنها را براساس مقتضیات و نیازهای روز دگرگون کنیم شاید بدرستی بتوان بر حفظ ارزشهای خاطره ای و تعلق فضا-مکانی نایل آئیم و پیوند سلساه مراتبی بر فضای پیرامونی را تقویت کرده و به ارتقاء ارزشهای فرهنگی-اجتماعی خود کمک کرده و بتوانیم شهری پویا و پیوسته بوجود آوریم که در آن زندگی معنایی عمیق و استوار داشته باشد. لذا در این راستا به ارائه این پایان نامه یعنی ساماندهی و بهسازی محورهای شهری در بافت میانی تهران که دارای ارزشهای بصری بسیاری است می پردازیم و حدفاصل محدوده خیابانهای دانشگاه و ولی عصر که دارای بناهای ارزشمندی است ، بعنوان نمونه انتخاب و مورد مطالعه و طراحی قرار گرفته اند و بعنوان پایان نامه کارشناسی ارشد ارائه می گردد. در این رساله ارائه مطالب و نقشه ها در 3 بخش اصلی ارائه می گردد. بخش اول شامل مدخلی است به طراحی در جهت شناسائی مسئله، موضوع و اهداف طراحی و ارائه فرآیند طراحی: بخش دوم شامل مطالعاتی است که زمینه های اصلی را برای طراحی مهیا می نماید و در بخش سوم به ارائه روند طراحی براساس نقشه های تهیه شده می پردازیم. سعی بر این است تا با ارائه این پایان نامه به شناخت بخشی ار ارزشهای فضایی پیرامونی خود نائل آئیم. امید آنکه اینچنین باشد و مقبول نظر قرار گیرد.

در این رساله به طراحی شهری خیابان جمهوری (نادر) شهر ساری پرداخته شده است .

با توجه به مشکلات شهری این بخش از منطقه تاریخی شهر، در جلسات برگزار شده با استادان راهنما طرح معماری خیابان فردوسی تبریز با هدف حرکت روی مرز بسیار ظریفی که بین معماری و طراحی شهری وجود دارد به عنوان موضوع طرح نهایی برای دریافت درجه کارشناسی ارشد معماری انتخاب شد. در این راستا پس از انجام برداشت های میدانی از شکل و جزئیات نماهای خیابانهای فردوسی و محققی و اطلاعات کالبدی بافت متصل به این خیابان ها، نتیجه در قالب نقشه های وضع موجود ارائه شد. سپس به تحلیل معماری خیابانی محدوده، سیمای کالبدی و ارزشهای محیطی آن پرداخته که این بررسی به وضع ضوابط و مقررات اجرائی انجامید. با تدوین اهداف و سیاستهای پاسخگویی به آن، فضای شهری از هم گسیخته و مشکل دار محدوده خیابان محققی و در نهایت (با بکارگیری ضوابط و مقررات اجرائی) یک نمونه بنا در این منطقه طراحی شد .

در این رساله با هدف دسترسی به طرحی برای مرکز شهر در حاشیه کارون که در ضمن آغازی خواهد بود برای انتظام و ساماندهی کالبدی شهر اهواز، صورت گرفته است . هدف این طرح طراحی بخشی از فضای شهری است که خصوصیات ذیل را داراست . - در تعیین خصوصیات کلی و اساسی نظام شهری دارای نقش تعیین کننده است . - مهمترین و عمده ترین فعالیتهای شهری را سامان می دهد. - در طراحی بدنه های محیط شهری به ویژه در فضای اکولوژیک رودخانه ها نقش راهبردی را داراست . - در ایجاد انتظام بصری شهر نقش اساسی ایفا می نماید. عملکردهای اساسی و بااهمیت شهر مانند مراکز اداری، تجاری و فرهنگی توریستی تفریحی ورزشی و واحدهای مسکونی آپارتمانی (مستقل یا در ترکیب با سایر عملکردها) در مقیاس فراشهری و شهری در این محدوده استقرار یافته و ارتباط می یابند، که تقویت و انسجام بافت شهر هدف مدنظر از آن خواهد بود. این کوشش به امید مثمر بودن در ارائه الگویی برای پژوهشگران آینده صورت گرفته است .