پژوهش حاضر به منظور دستیابی به واژگان گونه های مختلف گویش مازندرانی صورت گرفته است . استان مازندران از نظر تکلم به گویش مازندرانی به چهار منطقه تقسیم می شود: 1) شهرهای رامسر، تنکابن، کلاردشت چالوس ، نوشهر. 2) شهرهای آمل، نور، محمودآباد. 3) شهرهای بابل، قائم شهر، سوادکوه، ساری . 4) شهرهای نکا، بهشهر، بندر گز. لهجه منطقه یک شبیه گیلکی و لهجه مناطق دیگر به یکدیگر نزدیک است . برای جمع آوری واژگان چهارگانه مذکور، با درنظر گرفتن تفاوت فراوان لهجه ها نخست به جمع آوری واژه های قائم شهر پرداخته شد. سپس این واژه ها مبنای جمع آوری واژه های بابلی، سوادکوهی و دیگر شهرها قرار گرفت . روش کار بدین صورت بود که واژه های قائم شهری برای گویشوران بابلی خوانده می شد. اگر واژه مذکور جزء واژگان بابلی بود، علامت "ب " مقابل واژه قائم شهری قرار می گرفت ، در غیر این صورت واژه بابلی در کنار واژه قائم شهری یادداشت می شد. واژگان بدست آمده مبنای کار برای واژگان شهرهای دیگر می شد. حدود 1500 واژه از مجموعه واژگان هشت شهر تنکابن، آمل، نور، بابل، قائم شهر، سوادکوه، ساری و بهشهر انتخاب و جمع آوری شد. واژگان لهجه تنکابنی بدلیل دوری از لهجه 7 شهر دیگر بطور مستقل آورده شده است .