چکیده ندارد.

ترجمه فصول (5-8) از کتاب "ژاپن و آمریکا" موضوع بحث رساله حاضر است . کتاب مذکور خصوصیات فردی آمریکایی ها و ژاپنی ها را مقایسه نموده و تفاوتهای آنها را در حوزه های زبان و فرهنگ بررسی می کند. در این کتاب تاکید براین مطلب است که مردم این دو کشور دیدی متفاوت نسبت به روابط بین گوینده و شنونده و سوم شخص دارند و نیز تفاوت هایی بین دو زبان انگلیسی آمریکایی و ژاپنی در مقابل تفاوتهای که در فرهنگ و خصوصیات فردی این دو جامعه وجود دارد بسیار ناچیز است . این بررسی بر روی آن بخش از زبان ژاپنی متمرکز شده که "keigo" نام دارد. keigo از نظر لغوی به معنای گفتار مودبانه است . این بخش موارد بیشتری علاوه بر تشکر و خواهش را شامل می شود. برخی جریانات و شرایط که تحت آنها شخصی با شخص دیگر به صحبت می پردازد و چگونگی و دلیل آن نیز مورد بررسی قرار گرفته است . برای این کار یک قاعده ساده به نام "قاعده دوجانبه بودن" و "غیردوجانبه بودن" انتخاب شده است . الگوهای زبانی دوجانبه صورتهائی هستند که توسط خود مرجع محدود می شوند. این دو قاعده مستقیما به این نکته اشاره دارد که چه کسی با چه کسی و چگونه ارتباط برقرار می کند. در زبان ژاپنی تقریبا تمامی گروهها و طبقات از فرمهای غیردوجانبه هستند. بنابراین انتخاب زبان به شخصی که در ارتباط با خود گوینده مخاطب قرار می گیرد بستگی دارد. در این زبان آگاهی گوینده نسبت به اینکه چه کسی با چه کسی مرتبط است و چگونگی این ارتباط با انتخاب کلمات توسط گوینده نشان داده می شود، و این انتخاب محدود شده از زبان همان چیزی است که ما آن را غیردوجانبه بودن می نامیم . بیشتر افعال، اسامی و حتی صفات و قیود دارای فرمهای غیردوجانبه ای هستند. در زبان ژاپنی، وضع اجتماعی و بستگی گروهی دوضابطه ای هستند که انتخاب صورتهای غیردوجانبه به آنها بستگی دارد. در زبان انگلیسی آمریکایی گفتار مودبانه دقیقا همان تشکرها، خواهشها و الفاظ رسمی است که تحت عنوان سطوح کاربرد شناخته می شود. به هر صورت در زبان انگلیسی آمریکایی تمایل به این است که صادقانه صحبت شود و تا آنجا که مقدور است اختلافات طبقاتی بین افراد برداشته شود بنابراین یک آمریکایی مستقیما افراد را به وسیله کلمات نمی سنجد. در این زبان میدان زبانشناختی گسترده و قابل ملاحظه ای وجود دارد، بدین معنی که در نهاد و ذات خویش صورتی دوجانبه دارد. ادوات احترام، سطوح کاربرد، و تحلیل فرهنگی از دیگر مباحثی است که این رساله به آنها پرداخته است .