نام پژوهشگر: عبدالله دژاکام

ترجمه بخشی از کتاب واجشناسی بالینی نوشته پاملاگرون ول
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تهران 1365
  عبدالله دژاکام

چکیده ندارد.

ترجمه بخشی از کتاب واجشناسی بالینی اثر پاملا گرون ول
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تهران 1365
  عبدالله دژاکام   علی محمد حق شناس

رساله حاضر ترجمه سه فصل از کتاب "واجشناسی بالینی" اثر گرون ول می باشد. اصطلاح زبانشناسی بالینی، نام کاملا پذیرفته شده ای برای مطالعه تمام جنبه های موضوعی جدید از تلفیق گفتار درمانی و زبانشناسی است . انتخاب واجشناسی بالینی نشان دهنده آنست که این کتاب با کاربرد زبانشناسی بالینی در سطح واج سر و کار دارد. هدف هر گونه تحلیل واجی ارائه توصیف و طبقه بندی اختلافات آواها در گفتار براساس نقش ارتباطی و سازمان بندی آنها در جنبه گفتاری زبان است . مطالعات آوایی و واجی کار بالینی آسیب شناسان گفتار و زبان روشن می کند که فرد مبتلا به ناهنجاری آوایی باید از تلفظ نادرست خویش آگاه شده و به او کمک گردد تا مهارت تولیدی جدید را فرا گیرد. فرد مبتلا به نقص واجی باید پی ببرد که گفتار او از نظر ارتباطی ناقص است ، و باید در دستگاه تلفظی خود نقش تقابلی واجی جدیدی کسب نماید که چنین کاری باید با مهارت های تولیدی طبیعی که این تقابل ها را نشان می دهد تواما صورت پذیرد. در استفاده از واجشناسی برای کارهای اصلی بالینی مانند ارزیابی، تشخیص و درمان می توان روابط و نتایج بین این سه نوع فعالیت را مشاهده نمود. هدف عملی تحلیل واجی توصیف الگوهای تلفظی تشکیل دهنده اساس یک طرح، جهت تغییر الگوهای نابهنجار است . شناخت این قضیه که چه موقع دو یا چند جزء آوایی مختلف به عنوان واحدهای واجی متفاوت دارای عملکرد نمی باشند از نظر بالینی ضروری است . روشهای مهم تحلیل واجی از قبیل روش "آزمون جایگزینی" و روش مربوط به توصیف های واجی به مثابه یک چهارچوب توصیفی هستند که در آنها در باره الگوهای تلفظ یک فرد که نمونه ای از گفتار ثبت شده او است اظهارنظر می شود. برای هدفهای بالینی جنبه های خاصی از گفتار با درک از طریق گوش مورد بررسی قرار گرفته و جنبه های دیگر با استفاده از سطحی از ثبت علائم منظم انجام می گیرد. آوانویسی ادراکی یا به عبارت دیگر آوانویسی تفصیلی یکی از اساسی ترین ابزار آوایی بالینی برای آسیب شناس گفتار است . وی پس از نمونه گیری براساس اصول تحلیل واجی به تحلیل آن می پردازد. روشهای ارزیابی تحلیل خطا تقریبا منحصرا روی همخوانهای زبان انگلیسی متمرکز شده است . روش معمول برای بدست آوردن نمونه گفتاری "آزمون تولید" نامیده می شود. نمونه برداری باید در بافتهایی که اکثرا منجر به تولید موفقیت آمیز می گردد انجام گیرد. یعنی جائیکه تاثیرات همگون شدگی و بافتی حذف شده اند. باید کنش یک گوینده از توالیهای تولیدی پیچیده تر نیز مورد پژوهش قرار گیرد.