رتینوپاتی دیابتی شدیدترین عارضه ی دیابت است که منجر به کوری به ویژه در بزرگسالان در سراسر جهان می شود. قند خون بالا منجر به افزایش تولید گونه های واکنش پذیر اکسیژن (ros) و افزایش استرس اکسیداتیو می شود. استرس اکسیداتیو فرآیندی است که بر اثر عدم تعادل بین تولید گونه های واکنش پذیر اکسیژن و ظرفیت سیستم آنتی اکسیدانی ایجاد می شود. پلی ـ مورفیسم ژن های کد کننده ی آنزیم های آنتی اکسیدان ممکن است در پاتوژنز رتینوپاتی دیابتی اهمیت داشته باشند. گلوتاتیون s- ترانسفرازها یکی از مهمترین آنزیم های آنتی اکسیدان هستند. گلوتاتیون s- ترانسفرازها متعلق به خانواده ای از آنزیم های چند عملکردی هستند که بعنوان آنتی اکسیدان درونزاد در انسان عمل می کنند. gstm1 وgstp1 دو عضو از این خانواده هستند که در انسان پلی مورفیک می باشند. حذف ژن gstm1 موجب عدم تولید آنزیم مربوطه می شود. gstp1 دارای یک واریانت از نوع جایگزینی ایزولوسین به والین در کدون شماره ی 105 (ile105val) می باشد که موجب کاهش توانایی اتصال گلوتاتیون با ترکیبات الکتروفیل می شود. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط پلی مورفیسم ژن های gstm1 و gstp1 با رتینوپاتی دیابتی در بیماران مبتلا به دیابت تیپ ii می باشد. در این تحقیق 70 بیمار مبتلا به رتینوپاتی دیابتی و 70 فرد سالم مورد بررسی قرار گرفتند. ابتدا dna ژنومی از خون محیطی استخراج گردید. تعیین ژنوتیپ به وسیله ی واکنش زنجیره ای پلیمراز (pcr) و rflp صورت گرفت. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار medcalac (ویرایش دوازدهم) صورت گرفت. نتایج نشان داد که توزیع آلل نول gstm1 در بین افراد سالم و بیمار متفاوت است (?<0.05). در رابطه با gstp1 فراوانی ژنوتیپ های ile/ile، ile/val و val/val در افراد بیمار به ترتیب برابر 21/71، 57/28 و 0 % و در افراد سالم برابر با 57/78، 42/21 و 0 % بود. ارتباط معنی داری بین پلی مورفیسم ile105val ژن gstp1 و رتینوپاتی دیابتی نشان داده نشد (?>0.05). نتایج پیشنهاد می کند ژنوتیپ نول gstm1 خطر ابتلا به رتینوپاتی دیابتی را افزایش می دهد در حالیکه بین واریانت gstp1 و بیماری رتینوپاتی دیابتی هیچ ارتباطی دیده نشد. اگرچه برای مشخص شدن نقش پلی مورفیسم های gstm1 و gstp1 در بیماری رتینوپاتی دیابتی به تحقیقات بیشتری نیاز است.

آموزش همواره از دغدغه های دولتها در دستیابی به توزیع عادلانه امکانات و تخصص ها بوده است. هدف از این پژوهش، اندازه گیری سطح نسبی توسعه یافتگی نواحی آموزش و پرورش استان اردبیل با توجه به 34 شاخص آموزشی و رتبه بندی آنها است. این تحقیق کاربردی و روش بررسی آن توصیفی ـ تحلیلی می باشد. داده های این پژوهش از روش اسنادی و استفاده از آمار سالنامه های آماری کشوری و استانی و همچنین آموزش و پرورش بدست آمده است. هم چنین برای ارزش گذاری و رتبه بندی نواحی از نظر میزان توسعه آموزشی از مدل تصمیم گیری چند معیاره vikor استفاده گردیده است. برای بررسی میزان توسعه یافتگی آموزشی نواحی آموزش و پرورش استان اردبیل، شاخص های مورد بررسی به روش آنتروپی وزن دهی شده و در مرحله بعد، از ویکور به عنوان روش تصمیم گیری چند شاخصه ای استفاده شده و در نهایت با استفاده از نرم افزار arc gis، نقشه سطوح برخورداری نواحی آموزشی استان ترسیم شده است. یافته های پژوهش گویای آن است که نواحی آموزشی ناحیه2، ناحیه1 اردبیل و ناحیه خورش رستم در رتبه اول تا سوم و نواحی آموزشی ارشق، اصلاندوز و هیر در رتبه نوزدهم تا هفدهم قرار دارند. نتیجه این که بین نواحی آموزشی استان اردبیل نابرابری شدیدی مشاهده می شود. از عوامل موثر در نابرابری های آموزشی نواحی، نبود فرصت های برابر در منابع، وجود نظام برنامه ریزی مرکز گرا، و بهره گیری از الگوی توسعه « مرکز ـ پیرامون » بوده است. تخصیص بهینه منابع آموزشی از پایین ترین نواحی در نظام سلسله مراتب توسعه و سپس ارائه در فرصت های برابر منابع به عنوان راهبردهای اساسی توسعه آموزشی توصیه می شود.

در دنیای پر تحرک امروز و با پیدایش خودروهایی با سرعت زیاد، آسیب ها و صدمات ناشی از تصادفات رانندگی آمار بالایی از علل مرگ و میر در جهان و به خصوص ایران را تشکیل داده است و زیان های انسانی و اقتصادی ناشی از آن در کشور ما رو به افزایش است. ایران کشوری دارای آمار بالای کشته شدگان و مجروحین ناشی از تصادفات است. همانند کشورهای دیگر در دنیا رانندگی در حالت مصرف مواد مخدر در چند سال اخیر در ایران افزایش شدیدی داشته است. این پایان نامه با هدف بررسی اثر شرایط فیزیکی رانندگان بر شدت آسیب در تصادفات برون شهری انجام شده است. رانندگی در حالت مصرف مواد مخدر توسط رانندگان مقصر تا حد زیادی شدت جراحت تصادف را افزایش می دهد. در مجموع 90 تصادف برون شهری از طریق پرونده های پزشکی موجود در بیمارستان آماربرداری شده است. ویژگی های رانندگان و مشخصات تصادف به عنوان متغیر مستقل در نظر گرفته می-شود. ویژگی های رانندگان عبارتند از: سن، وضعیت کمربند ایمنی راننده (بسته / بسته نشده)، جنسیت، مصرف مواد مخدر. مشخصات تصادف عبارتند از: زمان تصادف و شرایط خودرو پس از تصادف (واژگونی). شدت تصادفات بر حسب میزان آسیب وارده به راننده به سه دسته خفیف، متوسط و شدید تقسیم بندی شد. مدل لوجیت ترتیبی برای تحلیل و پیش بینی رفتار رانندگان به کار برده شد. نتایج نشان می دهد که شدت تصادفات برون شهری هنگامی که رانندگان زن و رانندگان مرد کمربند ایمنی خود را نبسته اند افزایش یافته است. مدل های ساخته شده نشان می دهد جنسیت، بستن کمربند ایمنی و اعتیاد به مواد مخدر سه عامل اصلی و معنادار از لحاظ آماری هستند. همچنین احتمال افزایش شدت جراحت به میزان 48 درصد در صورت اعتیاد به مواد مخدر توسط رانندگان افزایش می یابد.

چکیده ندارد.