در این رساله برای حذف ترکیبات آلی فرار مختلف (تری کلرو اتیلن، استن، اتانول، استالدهاید و تولوئن) از هوا، کاتالیست جدیدی معرفی شده است که دارای منگنز اضافی در ساختار پروسکایت لانتانیوم- منگنایت می باشد. کاتالیست های lamn1+xo3+? (4/0، 3/0، 2/0، 1/0، 0/0=x) به روش "ژل- احتراقی" با استفاده از مایکروویو سنتز و در دمای oc600 در مجاورت هوا کلسینه شدند. نتایج نشان می دهد که وجود منگنز اضافی در طیف xrd قابل تشخیص نمی باشد، اما در تصاویر tem وجود نانو ذرات بسیار ریزی (nm 30-7) که به اکسیدهای منگنز و/ یا لانتانیوم خارج ساختار پروسکایت نسبت داده می شوند، تأیید شده است. مطالعات h2-tpr بیانگر این است که با افزایش منگنز، مقدار فرا استوکیومتری اکسیژن و مقدار mnox خارج ساختار پروسکایت افزایش می یابد. فازهای mnox مذکور، تا نسبت 2/0= mn/la در پروسکایت لانتانیوم- منگنایت (lamn1.2o3+?) سطح ویژه را بیش از دو برابر افزایش می دهند و منجر به بهبود قابلیت تحرک اکسیژن در آنالیز o2-tpd می گردند. این مقدار منگنز اضافی همچنین بهترین فعالیت کاتالیستی را در اکسایش تمام ترکیبات آلی فرار منتخب به همراه دارد. در گام بعدی تأثیر جانشینی جزئی لانتانیوم با یکی از فلزات قلیایی خاکی (mg، ca، sr و ba) در کاتالیست lamn1.2o3+? در اکسایش تری کلرو اتیلن مطالعه گردید و این نتیجه به دست آمد که با وجود 20% منگنز اضافی و جانشینی لانتانیوم با باریوم به میزان 30% (la0.7ba0.3mn1.2o3+?) بالاترین سطح ویژه، بیشترین قابلیت تحرک اکسیژن و بهترین فعالیت کاتالیستی در اکسایش تری کلرو اتیلن حاصل می گردد. کاتالیست های lamn1+xo3+? و la1-xaxmn1.2o3+? پس از افت اولیه ی فعالیت در حدود 7-12% که به کاهش سطح ویژه پس از واکنش مربوط می باشد، پایداری قابل قبولی در اکسایش تری کلرو اتیلن از خود نشان می دهند و ساختار پروسکایت در حضور هوا ابقا می گردد. وجود بخار آب در اکسایش تری کلرو اتیلن، به واسطه ی جدایش کلر از سطح کاتالیست، فعالیت کاتالیست ها را در تمام دماهای مورد بررسی حدود 10% بهبود می دهد. کلر طبق مطالعات xps در سطح کاتالیست تمایل به اتصال به لانتانیوم و تشکیل ترکیب laocl دارد.

چکیده ندارد.