پایان نامه حاضر از سه بخش تشکیل شده است : در بخش اول، از نانوذرات 2tio به عنوان اصلاحگر جهت طراحی الکترود خمیر کربن اصلاح شده، برای مطالعه و اندازه گیری داروی کلوزاپین، استفاده شده است. این نانوذرات با افزایش سطح فعال الکترود باعث افزایش حساسیت الکترود می شوند. در این تحقیق در ابتدا، اثر بعضی از متغیرهای تجربی نظیر ترکیب درصد خمیرکربن، ph محلول الکترولیت، سرعت روبش و زمان تجمع بر روی الکتراکسایش کلوزاپین بررسی و پارامترهای بهینه انتخاب شدند و مکانیسم واکنش الکتروشیمیایی دارو در سطح الکترود اصلاح شده، به وسیله ی ولتاموگرام های چرخه ای به دست آمده در سرعت های روبش و ph های مختلف، مورد مطالعه قرار گرفت. در ادامه، روش ولتامتری پالس تفاضلی (dpv) برای اندازه گیری کمّی کلوزاپین در شرایط بهینه به کار گرفته شد و گستره ی دینامیکی 500/0 تا 0/45 میکرومولار با حدتشخیص 64 نانومولار برای آن به دست آمد. سپس، اندازه گیری هم زمان کلوزاپین و تیوریدازین به روش dpvانجام شد. در بخش دوم، از الکترود خمیرکربن اصلاح شده توسط نانوذرات zns برای مطالعه و اندازه گیری داروی تیوریدازین استفاده شد. اثر نانوذرات zns بر روی افزایش حساسیت پاسخ دهی به داروی تیوریدازین بررسی و بهینه سازی های ممکن انجام شد. در این بخش نیز مکانیسم واکنش الکتروشیمیایی دارو در سطح الکترود اصلاح شده، به وسیله ی ولتاموگرام های چرخه ای به دست آمده در سرعت های روبش و ph های مختلف مورد مطالعه قرار گرفت. سپس، با استفاده از روش dpv گستره ی دینامیکی 100/0 تا 0/36 میکرومولار با حدتشخیص 65 نانومولار برای تیوریدازین به دست آمد؛ همچنین اندازه گیری هم زمان تیوریدازین و الانزاپین نیز به روش dpv انجام شد. در بخش سوم، نانولوله های کربنی چند دیواره، به عنوان اصلاحگر بافت الکترود خمیرکربن، برای مطالعه و اندازه گیری داروی الانزاپین مورد استفاده قرار گرفت. نانولوله های کربنی با افزایش سطح فعال الکترود باعث افزایش حساسیت پاسخ دهی الکترود تا حدود دو برابر می شوند. در این بخش نیز همانند بخش های قبل، پارامترهای بهینه انتخاب شدند و مکانیسم واکنش الکترودی الانزاپین مورد بررسی قرار گرفت. گستره دینامیکی 100/0 تا 0/10 میکرومولار با حدتشخیص 17 نانومولار برای الانزاپین با استفاده از روش dpv، به دست آمد و سپس اندازه گیری هم زمان الانزاپین و کلوزاپین نیز به روش dpv انجام شد. در هر بخش، گزینش پذیری الکترودهای خمیرکربنی اصلاح شده، در حضور گونه های خارجی مختلف (ترکیبات آلی و یون های معدنی که به طور معمول در نمونه های دارویی و بیولوژیکی وجود دارند) موجود در محلول آنالیت، به روش dpv مورد آزمایش قرار گرفت که نتایجِ حاصل، نشان دهنده ی گزینش پذیری قابل قبول این الکترودها می باشد. همچنین کاربرد موفقیت آمیز الکترودها در نمونه های حقیقی (قرص ها) مورد بررسی قرار گرفت و صحت مطلوبی برای هر یک به دست آمد.

استفاده از بتن غلتکی در ساخت روسازی رو به افزایش است. بتن غلتکی بتن متراکم با اسلامپ صفر است که توسط تجهیزات مشابه روسازی آسفالتی پخش و متراکم می گردد. بتن غلتکی دارای اجزای اساسی: سیمان، آب و سنگ دانه(گراول یا سنگ شکسته) مشابه بتن معمولی البته با نسبت متفاوت و حاوی آب کمتر در طرح مخلوط است. به دلیل استفاده از آب کمتر در اختلاط بتن غلتکی و در نتیجه پایین بودن نسبت آب به مواد سیمانی، بتن غلتکی دارای ویژگی های مقاومتی مشابه و یا کمی بیشتر از بتن معمولی است. دلیل دیگر برای استفاده از بتن غلتکی کاهش هزینه و زمان در پی اجرای آن است. این کاهش هزینه می تواند چشمگیر باشد که گاهی اوقات از 50 درصد تجاوز می کند. هدف از این تحقیق، ارزیابی تأثیر سنگ دانه های مختلف نظیر: سنگ دان? رسوبی(سنگ آهک)، سنگ دان? آذرین(بازالت) و سنگ دان? دگرگونی(کوارتزیت) و سنگ دان? رودخانه ای(آهک میکریتی و ماسه سنگ کوارتز آرنایتی و گری وکی) در مقاومت سایشی بتن غلتکی روسازی(rccp) است. برای این منظور، آزمایش های سنگ دانه: مقاومت در برابر ضربه(aiv)، ارزش ده درصد خردشدگی(tfv)، سایش لس آنجلس(la)، سایش میکرودوال، جذب آب و وزن مخصوص انجام شد. در طرح مخلوط، نسبت آب به سیمان 38/0 ثابت نگهداشته شد تا تأثیر سنگ دانه های مختلف در مقاومت سایشی ارزیابی شود. برای قالب گیری بتن غلتکی از چکش ویبره استفاده شد. برای نمونه های سخت شد? بتن، آزمایش های مکانیکی مقاومت فشاری، مقاومت کششی، مقاومت خمشی و مقاومت سایشی انجام گردید. روش چرخ پهن و بوهم برای اندازه گیری مقاومت سایشی بتن غلتکی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج آزمایش های مکانیکی سنگ دانه نشان می دهد که نتایج آزمایش سایش میکرودوال در مقایسه با آزمایش سایش لس آنجلس ارتباط بهتری با مقاومت سایشی بتن داشته و نتایج آزمایش لس آنجلس ارتباط بهتری با آزمایش ضربه ای سنگ دانه دارد. از طرفی نتایج مقاومت سایشی بتن های ساخته شده نشان می دهد که بیشترین مقاومت سایشی مربوط به بتن کوارتزیتی و کمترین مقاومت سایشی مربوط به بتن بازالتی به دلیل آلتراسیون شدید سنگ دانه های بازالتی است. همچنین مقایس? نتایج مقاومت فشاری و مقاومت سایشی بتن نشان می دهد که مقاومت سایشی تنها به مقاومت فشاری بتن بستگی ندارد از طرفی ارتباط مقاومت خمشی با مقاومت سایشی بتن غلتکی بیشتر از مقاومت کششی و مقاومت فشاری است.

چکیده ندارد.