نام پژوهشگر: حسین نامی
حسین نامی سید فرامرز رنجبر
راهکار پیشنهادی ما برای مقابله با این روند روبه رشد میزان کربن دی اکسید اتمسفر، استفاده از سیکل های oxy-fuel با احتراق داخلی ناشی از سوخت های فسیلی و اکسیژن خالص می باشد. (به جای ترکیب سوخت و هوا در محفظه ی احتراق از ترکیب سوخت و اکسیژن استفاده می کنیم ) ازجمله مزایای این تکنولوژی رو به رشد می توان به موارد زیر اشاره کرد: - قابلیت استفاده از گستره ی وسیعی از سوخت ها مانند گاز طبیعی، بیومس ها و... - منتجه ی احتراق با اکسیژن خالص یک سیال کاری عمدتا تشکیل یافته از بخار آب و کربن دی اکسید است که به راحتی می-توان کربن دی اکسید موجود را طی فرایند سردسازی جدا کرد که البته توجیه اقتصادی نیز دارد. - کاهش nox که ناشی از احتراق نیتروژن دردماهای بالاست و مهمتر اینکه این میزان اندک nox نیز مانند کربن دی اکسید قابل جداسازی بوده و از ورود آن به اتمسفر جلوگیری به عمل می آید. ناگفته نماند عامل محدود کننده ی ما استفاده از اجزای پیشرفته برای توربوماشین هاست که از قابلیت تحمل بالایی برخوردار باشند. اکسیژن مورد نیاز این سیکل در مقیاس های بزرگ توسط واحدهای جداکننده ی هواair separator unit (asu) قابل تهیه است. خوشبختانه ترکیب بخار آب و کربن دی اکسید و استفاده از آن به عنوان سیال کاری در جایگاه های تولید توان ما را به هدفمان که رسیدن به بیشینه مقدار بازده ترمودینامیکی است نزدیک می کند، بنابراین هزینه ی اضافی مربوط به عرضه ی اکسیژن خالص توجیه اقتصادی نیز پیدا می کند. ضمنا شبیه سازی چرخه موردنظر با حل دستگاه معادلات غیرخطی حاصل از تحلیل ترمودینامیکی آن توسط نرم افزار ees انجام شد.
حسین نامی
چکیده ندارد.
حسین نامی
چکیده ندارد.