با توجه به اهمیت و جایگاه ویژه ی مقوله حق و اهمیت حفظ حقوق دیگران و فطرت انسانی که برای جلوگیری از سلب و اسقاط حق در جامعه وجود دارد؛ رساله حاضر تحت عنوان بررسی فقهی حقوقی سلب حق در قلمرو احوال شخصیه به رشته تحریر در آمده است. نگارنده، رساله حاضر را در سه فصل تنظیم نموده است و هر فصل به چند بخش تقسیم می شود.ابتدا در بیان کلبات تحقیق؛ به طرح بحث، اهمیت و سوابق موضوع توجه شده و سپس به تعریف حق و سلب حق اشاره شده است. به بیان مصادیق، آثار و احکام، محدوده سلب حق، موارد نفوذ و بطلان آن پرداخته و در ادامه بحث به بیان انواع سلب حق به صورت جزئی و کلی، دائمی و موقت در اهلیت تمتع، اهلیت استیفاء، سلب حریت و قلمرو آن پرداخته و به احکام جاری بر آن ها اشاره کرده است. در پایان با توجه به قلمرو مصادیق سلب حق که ناظر بر احوال شخصیه می باشد، مصادیق مرتبط با بحث مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. با امعان نظر به بحث های به عمل آمده، این نظر تأیید می شود که سلب حق متفاوت از اسقاط حق است؛ زیرا سلب حق اعم از اسقاط حق است بدین ترتیب که هم شامل سلب حق از خود و دیگری می شود. برخلاف اسقاط حق که تنها سلب حق از خود را شامل می شود. در زمینه احوال شخصیه هم این نکته قابل اذعان است که اگرچه اصطلاح احوال شخصیه وارداتی و در مورد مصادیق آن اختلاف نظرهایی وجود دارد، اما مصادیق آن سال های سال است که در فقه ما مورد بحث و کنکاش است.

چکیده ندارد.