باوجود آنکه اتصال خازنهای موازی به ماشین القایی سه فاز و چرخاندن ماشین با سرعتی بالاتر از سرعت - نکرون ماشین را به یک ژنراتور القایی خود تحریک مبدارمیسازد ولی کارآیی آن بصورتیکه از یک ژنراتور انتظار میرود نخواهد بود. این امر ضرورت طراحی ژنراتور القایی سه فاز خود تحریک را آشکار میسازد. بررسیهای انجام شده در پایاننامه حاضر نشان میدهد که بطور کلی کاهش پارامترهای ماشین القایی در بهبود کارآیی ژنراتور القایی مفید است و از بین آنها مقاومت موتور مهمترین پارامتر طراحی میباشد که باید مدنظر قرار گیرد. ولتاژ خروجی ژنراتور را میتوان توسط خازنهای موازی با آن تثبیت کرد ولی تنظیم فرکانس ژنراتور تنها با تنظیم سرعت چرخش روتور امکان پذیراست . اهداف اصلی در طراحی ژنراتور به حداقل رسانیدن مقاومت اهمی روتور و افزایش چگالی فلو در هسته استاتورآن است . نتایج حاصل ازنرم افزار تهیه شده که براساس روش معمولی طراحی ماشینهای القایی و توجه به مسائل مربوط به ژنراتورها میباشد، نشان میدهد که طول هسته استاتور نسبت به موتورالقایی استاندار متناظر 40 درصد تقلیل یافته و درپی آن تنظیم فرکانس از 10 درصد به 4 درصد کاهش پیدامی کند. حداکثر افت ولتاژ این ژنراتور در شرایطی که ظرفیت خازن متصل به ترمینالهای آن ثابت باقی میماند 6 درصد میباشد که در مقایسه با افت ولتاژ ناشی از موتورهای القایی 24 درصد کاهش یافته است . باتوجه به نتایج حاصله، میتوان انتظار داشت که براساس فرضیات مطرح شده بدون استفاده از مدار کنترل ولتاژ میتوان به ژنراتور القایی با تنظیم ولتاژ و فرکانس در حدودی که استانداردها ارائه داده اند رسید.