حال دراین قسمت به نتایجی که طی بررسی و تحقیق بر روی 100 بیمار مبتلا به هرنی اینگوینال دراین مرکز بدست آمده میپردازیم : انسیدانس هرنی اینگوینال در جنس مذکر 88 درصد و در جنس مونت 12 درصد بود ازکل بیماران مبتلا 29درصد کوچکتراز 6 ماه، 23 درصد بین 6 ماه تا 2 سال و 48 درصد بزرگتر از 2 سال بودند. 50 درصد بیماران مبتلا به هرنی اینگوینال طرف راست ، 40 درصد مبتلا به هرنی اینگوینال طرف چپ و 10 درصد هرنی دوطرفه داشتند. از 88 بیمار مذکر 28 نفر کوچکتر از 6 ماه 22 نفر بین 6 ماه تا 2 سال و 38 نفر بزرگتر از 2 سال بودند و از 12 بیمار مونث یک بیمار کوچکتر از 6 ماه بود، یک بیمار در طیف سنی 6 ماه تاسال قرار داشت و 10 بیمار هم سنی بیشتراز 2 سال داشتند. از کل بیماران مذکر 46 نفر هرنی اینگوینال راست 34 نفر هرنی انیگونیال چپ و 8 نفر اینگوینال دو طرفه داشتند و از کل بیماران مونث 4 نفر هرنی راست 6 نفر هرنی چپ و 2 نفر دو طرفه داشتند . 6 درصد هرنی ها incarcerated و 2 درصد strangulated بودند از بین 6 هرنی incarcerated 5 نفر مذکر و 1 نفر مونث بود و از 2 هرنی strangulated 1 نفر مذکر و 1 نفر مونث بود. از بین هرنی های incarcerated 1 نفر کوچکتر از 6 ماه، 1 نفر بین 6 ماه تا 2 سال و 4 نفر بزرگتر از 2 سال بودند و از بین هرنی های strangulated هیچ موردی کوچکتر از 6 ماه نبود . یک بیمار بین 6 ماه 14 نفر بین 6 ماه تا 2 سال و 21 نفر بزرگتر از 2 سال بودند از 40 بیماری که مبتلا به هرنی اینگوینال طرف چپ بودند : 12 نفر کوچکتر از 6 ماه، 8 نفر بین 6 ماه تا 2 سال و 20 نفر بزرگتر از 2 سال بودند. تعداد هرنی های 2 طرفه 10 مورد بود که 2 نفر کوچکتر از 6 ماه، 1 نفر بین 6 ماه تا 2 سال و 7 نفر بزرگتر از 2 سال بودند. انسیدانس آنومالی های همراه نیز از بین 100 بیمار در آخرین جدول ذکر شده است .