این پایان نامه به بررسی و مقایسه دو موضوع مطابقه میان فعل و فاعل (از نظر شخص و مشار) و هسته عبارت در دو زبان انگلیسی و آذربایجانی می پردازد. اول رابطه دستوری مطابقه مورد بررسی قرار می گیرد. مطابقه به این معناست که فعل مفرد به همراه فاعل مفرد و فعل جمع به همراه فاعل جمع می آید. در انگلیسی تمام افعال، بجز فعل بودن (to be) از نظر شمار با فاعلشان فقط در سوم شخص مفرد و در زمان حال مطابقت نشان میدهند. اما چنین محدودیتی در مورد زبان آذربایجانی صادق نیست ، زیرا در این زبان فعل با همه اشخاص در همه زمانها مطابقت دارد. راجع به مطابقه از نظر شخص ، فعل با فاغل باید گفت که در انگلیسی بجز فعل بودن (to be) فعل با فاعلش از نظر شخص فقط در سوم شخص مفرد و در زمان حال مطابقت دارد، اما در آذربایجانی و مطابقه از نظر شخص ، فعل با فاعل، همه افعال را همه زمانها در بر می گیرد. ثانیا" خاصیت دستوری جهت هسته عبارات ، در چهار نوع عبارت ، عبارت اسمی عبارت فعلی، عبارت وصفی و عبارت حرف اضافه ای، مورد بررسی قرار گرفته است . جهت هسته عبارت یا "پارامتر هسته "بدین معناست که در عبارات مختلف هسته عبارت یا در اول عبارت و یا در آخر عبارت می آید. تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده در مورد این دو زبان مشخص کرد که در زبان آذربایجانی هسته عبارات در سمت راست آنها قرار می گیرد در حالیکه در انگلیسی هسته عبارات در سمت چپ آنها واقع می شود. related to lexical categories, the head of the phrase can come on the left or on the right of other elements in the phrase. data gathered revealed that english l1 speakers set hte value for the head parameter to head first but in contrast azerbaijani speakers of the language set the value for the head parameter to head last. in other words, findings in this respect, indicate that while english is a head - initial language, azerbaijani is head -final one.