تنگی معمولا موضعی و در اکثریت بیماران درسگمان velopharyngeal است همچنین محل اصلی کولاپس ابتدایی راههای هوائی فوقانی نیز میباشد. تقریبا در نصف بیماران، کولاپس بطور اولیه در retroglossal و یاسگمانهای هیپوفارنکس راههای هوائی فوقانی گسترش مییابد.چاقی همراه با بزرگی اجزاء بافت نرم مکانیسم عمده تنگ شده u.a میباشد در حالیکه ساختمان اسکلتی جمجمه و صورت نقش کمتری درایفای آن را دارد. عده کمتری از بیماران ناهنجاریهای آناتومیک جمجمه و صورت بعلت ژنتیکی، تکاملی و یا هردو آنها نقش عمده ای رادارد. درطی بیداری، افزایش فعالیت emg دیلاتاتورهای u.a احتمالا باعث میشوند که بازشدگی u.a دراین بیماران باقی بماند. باوجود این بافقدان این مکانیسم جبرانی در طی خواب ، u.a کلاس پیدا میکند . در برخی بیماران u.a در فشار اتمسفریک در طی خواب گلاپس پیدا میکند درحالیکه در بقیه برای اینکه کلاپس اتفاق بیافتد احتیاج به قدری فشار مستع نیز دارد. بررسی های مستقیم و فیبروتیک u.a، ابزارهای بالینی مهمی برای ردپاتولوژی آناتومیکال میباشند . بررسیهای x-ray از جمجمه روش انتخابی برای استخوانهای جمجمه وصورت میباشند و به میزان کمتر برای بررسی ساختمانهای بافت نرم بکار میروند. روشهای متعددی را میتوان برای تشخیص نواحی کلاس شده در u.a در طی خواب پیدا کرد که اینها شامل فارنکوسکوپس ، فیبروپتیک ، اندازه گیری فشار در طول مسیر u.asonography , ct-scanمیباشند. تجربیات امروزه نشانگراین امراست که بررسی و اندازه گیری فشار در طول u.a احتمالا آسانترین، ارزانترین و بالینی ترین روش میباشد. اندازه گیری میزان مقاومت و تکنیک رفلکس آکوستیک از تکنیکهائی هستند که مانند mri در بررسی بیماری نیز مفید واقع میشوند.