به منظور بررسی تغییرات فیزیولوژی و مورفولوژیکی نهال های بلندمازو (quercus castaneifolia) و ون (fraxinus excelsior) در پاسخ به تنش غرقابی، آزمایشی بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی در سه رژیم غرقابی (غرقابی دائم، غرقابی دوره ای و تیمار شاهد) و دو تیمار هرس ریشه (ریشه هرس شده و نشده) به مدت 120 روز انجام شد. تاثیر توام رژیم غرقابی و هرس ریشه فقط روی زنده مانی، ارتفاع، زیست توده برگ و هدایت روزنه ای نهال های بلندمازو معنی دار بود. بزرگترین اندازه ارتفاع و هدایت روزنه ای در نهال های با ریشه هرس شده و بزرگترین میزان زیست توده برگ در نهال های با ریشه هرس نشده شاهد مشاهده شد. بلندمازو در شرایط غرقابی دوره ای عملکرد مناسب تری از لحاظ پارامترهای مورد بررسی نسبت به شرایط غرقابی دائم داشت. در شرایط غرقاب دائم زنده مانی، رویش ارتفاعی، زیست توده ساقه، پتانسیل آبی، کربن آلی و فسفر، پتاسیم و منیزیم کل برگ نهال های هرس شده بلندمازو کاهش بیشتری نسبت به نهال های هرس نشده داشت. رویش قطری نهالهای ون در شرایط غرقابی افزایش یافت طوری که بیشترین میزان آن در نهال های غرقابی تناوبی هرس نشده و کمترین آن در تیمارهای شاهد رویت شد. زیست توده قسمت های مختلف اندام نهال های ون تحت تنش غرقابی کاهش یافت. تعداد ریشه های نابجا در نهال های تیمار غرقابی دوره ای بیشتر از نهال های تیمار غرقابی دائم بود. در نهال های ون پارامترهای فیزیولوژیک، اغلب متغیرهای مورفولوژیک، کربن آلی، نیتروژن، فسفر و پتاسیم کل در شرایط غرقاب کاهش یافتند ولی در تیمارهای هرس شده و هرس نشده ریشه اختلاف نداشتند. نهال های بلندمازو در شرایط غرقابی تناوبی برتری قابل ملاحظه ای نسبت به نهال های ون در اکثر پارامترهای اصلی مورد مطالعه در این تحقیق داشت. در تیمار غرقابی دائم تفاوتی که نشان از برتری مطلق یک گونه باشد مشاهده نشد. هرس ریشه تنها در شرایط غرقاب دائم باعث کاهش برخی از متغیرهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی شده است. در آزمایشی جداگانه روی نهال های دو ساله هر دو گونه با تیمارهای غرقابی دائم، غرقابی کوتاه مدت و شاهد مشاهده شد که غرقابی باعث کاهش پارامترهای مورفولوژیک و فیزیولوژیک نهال های دو گونه شد طوریکه این کاهش در تیمار غرقابی دائم به مراتب بیشتر از تیمار غرقابی کوتاه مدت بوده است. بنابراین، ممکن است توصیه شود که به منظور حمایت از این دو گونه، احیای عرصه هایی که در حالت غرقاب دائم قرار می گیرند ریشه نهال ها با شدت-های بیش از 40% طول ریشه اولیه هرس نشود. اگرچه، ممکن است در محیط های غرقابی دوره ای مشکلی در رویش نهال های با ریشه هرس شده ایجاد نشود با این وجود، بهتر است از نهالهای ریشه هرس نشده استفاده گردد. استمرار مطالعه در سالهای متوالی به وسیله سایر محققان می تواند یافته های این تحقیق را ترقی دهد.

به منظور بررسی تأثیر پیش تیمار هالوپرایمینگ با نیترات پتاسیم بر جوانه زنی بذر دو گونه ارغوان (cercis siliquastrum l.) و اقاقیا (robinia pseudoacacia l.) در محیط ژرمیناتور ، آزمایش های جداگانه انجام شد. تیمارها شامل خیساندن بذر در آب جوش به همراه تکنیک هالوپرایمینگ با استفاده از نیترات پتاسیم در 4 سطح (100، 250، 500 و 750 میلی مولار) برای مدت آغشتگی 24، 48 و 72 ساعت (بدنبال خیساندن در آب جوش) و شاهد در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار در شرایط آزمایشگاه بود. نتایج بررسی نشان دهنده ی افزایش جوانه زنی بذرهای ارغوان پیش تیمار شده با نیترات پتاسیم در تمام سطوح در مقایسه با تیمار آب جوش و شاهد بود. طوری که بیشترین درصدجوانه زنی (61 درصد) و سرعت جوانه زنی (18/1 بذر در روز) را بذرهای هالوپرایم شده با غلظت 750 میلی مولار در مدت 72 ساعت نشان دادند. در اقاقیا نیز بیشترین درصد جوانه زنی متعلق به تیمار شاهد (65 درصد) بود. در آزمایش دیگر که از بذرهای هالوپرایم شده با غلظت های مختلف (100، 250، 500 و 750 میلی مولار) و تیمار آب جوش در مدت 48 ساعت در شرایط گلخانه استفاده شد بیشترین درصد جوانه زنی برای بذر ارغوان در غلظت 100 میلی مولار (79 درصد) و برای اقاقیا در تیمار 100، 250 و آب جوش به ترتیب (80، 80 و 1/72 درصد) به دست آمد. در آزمایش های بعدی برای هر یک از گونه های فوق به دنبال کاشت بذرهای هالوپرایم شده در گلدان بزرگ ترین اندازه پارامترهای ارتفاع، قطر، طول ریشه، بیوماس اندام هوایی و زمینی، تعداد و سطح برگ در ارغوان بعد از 45 روز، متعلق به هالوپرایم 100 و 250 میلی مولار و در اقاقیا بعد از 15 روز متعلق به تیمار آب جوش، 100 و 250 میلی-مولار بود. جهت اعمال تنش خشکی بر نهال های هر گونه پس از انتخاب نهال های یکسان (یک اندازه) در هر یک از سطوح پیش تیمار برای هر دو گونه چهار دوره آبیاری 4، 8، 12 و 16 روز انتخاب و نهال ها به مدت 70 روز در حد ظرفیت زراعی آبیاری شدند. در همه پیش تیمارها با افزایش تنش خشکی اکثر فاکتورهای مورد بررسی (مورفولوژی، فیزیولوژی و بیوشیمیایی) در هر دو گونه روند نزولی داشتند. در هر دو گونه نهال هایی که بذرشان در سطوح 100 و 250 میلی مولار پتاسیم نیترات هالوپرایم شده بود اغلب فاکتورهای اندازه گیری شده در دوره های آبیاری بالاتر (12 و 16 روز) از وضعیت مناسب تری در مقایسه با سایر پیش تیمارها برخوردار بودند.

چکیده توان تولید یک شاخص کلیدی از خدمات بوم سازگان جنگل نظیر تولید چوب و ترسیب کربن می باشد و از این رو یک معیار مهم برای تصمیم¬گیران در مدیریت جنگل می باشد. ارزیابی توان تولید رویشگاه در گذشته با استفاده از روش¬های پایه مانند رگرسیون خطی انجام می¬گرفته و امروزه از روش¬های نوین استفاده می¬شود که یکی از این روش¬ها مدل جمعی تعمیم یافته است. در این مطالعه تعداد 43 قطعه نمونه با مساحت 1000 متر مربع به صورت سیستماتیک تصادفی در جنگل آموزشی- پژوهشی دانشگاه تربیت مدرس پیاده شد و ارتفاع و قطر تمام درختان گونه راش شرقی در هر پلات اندازه‏گیری شد و از عمق صفر تا 10 سانتی‏متری نمونه خاک تهیه گردید. رابطه ارتفاع-قطر این گونه مورد بررسی قرار گرفت با در نظر گرفتن جنبه¬های ریاضی و بیولوژیک مدل‏ها، ریچاردز به عنوان مدل نهایی برای پیش‏بینی ارتفاع درخت راش در منطقه مورد مطالعه پیشنهاد شد. در این پژوهش از معیارفرم رویشگاه به عنوان شاخص توان تولیدی رویشگاه استفاده شد. منحنی¬های فرم رویشگاه به صورت پلی¬مورفیک و با استفاده از روش معادله اختلاف تهیه گردید. رابطه معیار فرم رویشگاه با استفاده از مدل جمعی تعمیم یافته با برخی از متغیرهای خاکی و فیزیوگرافی مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به نتایج مدل جمعی تعمیم یافته توانست بیش از 70 درصد تغییرات توان تولیدی گونه راش را به کمک متغیرهای محیطی مورد بررسی توجیه نماید و از بین متغیرهای تبیینی مورد بررسی، متغیر وزن مخصوص ظاهری، ارتفاع از سطح دریا، درصد سیلت، نیتروژن و رطوبت اشباع ارتباط معنی¬داری با فرم رویشگاه داشتند. همچنین مدل جمعی تعمیم یافته با مدل رگرسیون خطی مقایسه شد که نتایج حاکی از برتری مدل جمعی تعمیم یافته با ضریب تبیین تعدیل یافته 56 درصد در مقابل رگرسیون خطی با ضریب تبیین تعدیل یافته 5/17 درصد در ارزیابی توان تولید بود. واژگان کلیدی: توان تولیدی رویشگاه، مدل جمعی تعمیم یافته، فرم رویشگاه، شاخص رویشگاه

به منظور بررسی تاثیر نانوذرات دیاکسید سیلیکون (sio2) روی کاهش اثر تنش کمآبی، آزمایشی روی دو گونه زالزالک زرد (crataegus aronia l.) و آلبالو تلخه یا محلب (prunus mahaleb l.) اجرا شد. ابتدا دی اکسید سیلیکون بهصورت پیش تیمار با غلظتهای 0، 10، 50 و 100 میلیگرم در لیتر به صورت سوسپانسیون و بر اساس ظرفیت زراعی خاک (300 میلیلیتر) هر 3 روز یکبار به مدت 45 روز بر نهالها اعمال شد. سپس تنش کمآبی در سه سطح قطع آبیاری (تنش شدید)، آبیاری هر 3 روز یک بار به میزان 50 درصد ظرفیت زراعی (تنش متوسط) و آبیاری هر 3 روز یک بار بر اساس ظرفیت زراعی (شاهد) روی نهالهای پیشتیمار شده اجرا گردید. با توجه به ظهور علائم پیچش، پژمردگی و ریزش برگ در تیمار تنش شدید، مدت اعمال آزمایش تنش کم آبی 19روز بود. یافتهها به کمک میکروسکوپ الکترونی نشان از چسپندگی نانوذرات بر اپیدرم ریشه هر دو گونه و جذب سیلیکون در برگ نهال محلب داشت. نانوذرات سبب افزایش فتوسنتز، هدایت روزنهای و تعرق، و کاهش مالوندیآلدئید، پرولین و کربوهیدرات های محلول در نهالهای تحت تنش هر دو گونه شد. نانوذرات روی رشد قطری و ارتفاعی نهالهای زالزالک تاثیر نداشت اما رشد قطری محلب را در تنش شدید افزایش داد. به واسطه اعمال نانوذرات، در هر دو گونه، جذب عناصر سیلیس، نیتروژن، فسفر و پتاسیم تسهیل شد؛ زیتوده و طول ریشه افزایش یافت طوری که این افزایش در شرایط تنش در محلب بیشتر نمایان بود. از طرف دیگر، در هر دو گونه، نانوذرات سبب جلوگیری از کاهش رویش های قطری و ارتفاعی و زیتوده ریشه نهالها در مقابل تنش متوسط شد و در غلظتهای بالا (به ویژه 100 میلیگرم در لیتر)، تغییری در میزان پتانسیل آبی آوند چوبی، محتوای نسبی رطوبت برگ، مالون دی آلدئید و نشت الکترولیت نهالها در تنش متوسط ایجاد نشد. در نهایت، می توان جمع بندی کرد که نانوذره سیلیکون توانست اثر تخریبی تنش کمآبی را در دو گونه مورد بررسی کاهش دهد بهطوری که به کمک آن، نهال محلب توانست پاسخ بهتری به تنش کمآبی دهد. از آنجایی که عدم استفاده از پیش تیمار نانو تغییری در برخی متغیرهای رویشی و بیوشیمیایی نهالهای دو گونه در تنش متوسط ایجاد نکرد، استنباط میشود عدم تغییر این ویژگیها در آزمایش طولانیتر (دوره رویش)، می تواند گویای تحمل خوب آنها به تنش کم آبی (متوسط) جهت پرورش شان در نهالستان باشد.

in order to examine the ecological conditions and characteristics of fraxinus excelsior l. in the northern forests of iran 6 main areas as well as some miscellaneous ones , have been selected in the region respectively in : lomir2, shafaroud , park - e-noor , ahlam , alandan and noor.