این مطالعه جهت بررسی اثرات سطوح مختلف ویتامین e و سلنیوم بر عملکرد تولیدی و ایمنی، فراسنجه های خونی و پایداری اکسیداتیو ماهیچه اسکلتی جوجه های گوشتی در شرایط تنش گرمایی انجام گرفت. جوجه ها که در شرایط عادی (9/23 درجه سانتی گراد) یا تنش گرمایی (9/23 تا 37 درجه سانتی گراد) قرار داشتند، از یک تا 49 روزگی جیره های پایه ذرت-سویا حاوی سه سطح ویتامین e (0، 125 و 250 میلی گرم بر کیلوگرم) و سه سطح سلنیوم (0، 5/0 و 0/1 میلی گرم بر کیلوگرم) یا ترکیبی از آنها را دریافت کردند. پاسخ ایمنی هومورال با تزریق وریدی محلول 7 درصد گلبول قرمز گوسفندی (srbc) و تعیین تیتر آنتی بادی در پاسخ های اولیه و ثانویه اندازه گیری گردید. نسبت هتروفیل به لنفوسیت نیز به عنوان یک شاخص تنش تعیین شد. به علاوه در پایان دوره آزمایش خونگیری جهت تعیین غلظت آهن، روی، مس و فراسنجه های خونی از قبیل گلوکز، آلبومین، اسید اوریک، کلسترول، تری گلیسرید، hdl-کلسترول و ldl-کلسترول انجام شد. همچنین بخش سطحی ماهیچه سینه جوجه های 49 روزه برای اندازه گیری غلظت مالون آلدهید و فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز مورد استفاده قرار گرفت. تنش گرمایی موجب کاهش مصرف خوراک، وزن بدن و افزایش ضریب تبدیل غذایی شد (01/0p>). مصرف خوراک و وزن بدن تحت تاثیر ویتامین e و سلنیوم جیره قرار نگرفت (05/0p>)، اما ضریب تبدیل غذایی در گروه دریافت کننده سطح 125 میلی گرم بر کیلوگرم ویتامین e بهبود یافت (05/0p<). قرار گرفتن جوجه ها در شرایط تنش گرمایی موجب کاهش پاسخ ایمنی در مقایسه با گروه شاهد گردید، اما کاهش در پاسخ ثانویه ایمنی از نظر آماری معنی دار نبود (05/0p>). این در حالی است که استفاده از مکمل های ویتامین e و سلنیوم موجب بهبود پاسخ ایمنی در هر دو گروه نگهداری شده در شرایط عادی پرورش و تنش گرمایی شد (01/0p<). همچنین قرار گرفتن در شرایط تنش گرمایی موجب افزایش نسبت هتروفیل به لنفوسیت گردید (01/0p<)، در حالی که استفاده از 125 میلی گرم بر کیلوگرم ویتامین e موجب کاهش این نسبت در جوجه های نگهداری شده در شرایط تنش گرمایی شد (01/0p<). سطوح مختلف ویتامین e موجب افزایش غلظت آهن و روی و کاهش غلظت مس در سرم شد (01/0p<)، در حالی که تنش گرمایی موجب کاهش غلطت آهن و روی و افزایش غلظت مس گردید (01/0p<). همچنین نتایج این بررسی نشان داد که استفاده از سطوح مختلف ویتامین e و سلنیوم موجب کاهش غلظت گلوکز، اسید اوریک، تری گلیسرید، کلسترول، ldl-کلسترول و افزایش غلظت hdl-کلسترول در جوجه های نگهداری شده در شرایط تنش گرمایی گردید (01/0p<). قرار گرفتن در شرایط تنش گرمایی بر فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز در ماهیچه سینه بی تاثیر بود (05/0p>)، اما موجب افزایش فعالیت سوپراکسید دیسموتاز و غلظت مالون آلدهید شد (01/0p<). در حالی که استفاده از سطوح مختلف ویتامین e و سلنیوم موجب کاهش غلظت مالون آلدهید در ماهیچه سینه گردید (01/0p<). این نتایج نشان داد که قرار گرفتن در شرایط تنش گرمایی موجب کاهش عملکرد رشد و پاسخ ایمنی و نیز برهم خوردن الگوی فراسنجه های خونی و تضعیف پایداری اکسیداتیو جوجه های گوشتی می شود، اما استفاده از مکمل های ویتامین e و سلنیوم به ویژه در شرایط تنش گرمایی می تواند موجب بهبود این شرایط گردد.

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر سطوح مختلف ال ترئونین در جیره های کم پروتئین، بر عملکرد، سیستم ایمنی و متابولیت های خونی جوجه های گوشتی 42-1 روزه طراحی و انجام گردید. این مطالعه به روش فاکتویل 3×3 با طرح پایه کاملا" تصادفی و با استفاده از 360 قطعه جوجه خروس گوشتی یکروزه سویه راس 308 انجام شد . جوجه ها در 9 تیمار با 4 تکرار و هر تکرار شامل 10 قطعه جوجه گوشتی با روش قفس پرورش داده شدند. مکمل ال ترئونین در سطوح 100، 110و 120 درصد نیاز بر اساس کاتالوگ نژادی و پروتئین مورد نیاز بر اساس nrc در سه سطح 90، 95 و 100درصد در جیره ها اعمال شد. نتایج آزمایش نشان داد که با افزودن 110 و 120 درصد مکمل ال ترئونین به جیره عملکرد افزایش(05/0>p ) ، مصرف خوراک کاهش (05/0>p ) و ضریب تبدیل بهبود یافت و با کاهش پروتئین تا سطح 95 درصد سبب کاهش وزن بدن و خوراک مصرفی شد ، همچنین چربی محوطه بطنی نیز با اضافه کردن ال ترئونین به جیره کاهش یافت (05/0>p ). وزن اندامهای لنفاوی و میزان گوشت ماهیچه سینه تحت تاثیر مکمل ال ترئونین و کمبود پروتئین قرار نگرفت. تزریق srbc به جوجه ها در دو نوبت و در سن 14 و 29 روزگی صورت گرفت که در تیتر اولیه تولید آنتی بادی igg و igm علیه گلبول های قرمز گوسفندی تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0p> ). افزودن مکمل ال ترئونین موجب افزایش (05/0p< ) غلظت آنتی بادی کل شد. در تیتر ثانویه کاهش سطح پروتئین سبب کاهش igg و افزایش غلظت آنتی بادی کل گردید با این وجود ترئونین سبب افزایش igg گردید (01/0p< ). همچنین نسبت هتروفیل به لنفوسیت تحت تاثیر قرار نگرفت. افزودن مکمل ال ترئونین به جیره سبب افزایش مقاومت جوجه ها به بیماری نیوکاسل در هردو تیتر اولیه و ثانویه شد اما در تیتر ثانویه از نظر آماری نزدیک به معنی داری بود(56/0(p=. غلظت گلوگز تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت، اما غلظت آلبومین و ldl با افزودن ال ترئونین تفاوت معنی داری داشتند (01/0p< ) و به ترتیب افزایش و کاهش یافت. غلظت تری گلیسرید، کلسترول، اسیداوریک و hdl با کاهش پروتئین و افزودن سطوح مختلف ال ترئونین کاهش و تفاوت معنی دار(01/0p< ) پیدا کردند. این نتایج در پایان نشان داد که با اضافه کردن ال ترئونین و کاهش پروتئین جیره می توان خوراک جوجه ها را به صورت بهینه تر و اقتصادی فرموله کرد و سیستم ایمنی را نیز بدون تاثیرات جانبی ( در محدود آزمایشات انجام گرفته) تقویت و مقاومت جوجه به بیماری نیوکاسل را تا حدودی افزایش داد.

هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر سطوح مختلف ال¬کارنیتین بر عملکرد، خصوصیات لاشه و فراسنجه¬های خونی جوجه¬های گوشتی تحت تنش گرمایی است. در این آزمایش از دویست قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 5 تکرار و 10 جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمار¬های آزمایشی شامل جیره-ی پایه (گروه شاهد) و جیره¬ی پایه همراه با سطوح 100، 200 و 300 میلی¬گرم در کیلو¬گرم ال¬کارنیتین در شرایط تنش گرمایی بودند. جیره¬های آزمایشی در دوره¬ی پایانی (25-42 روزگی) و در شرایط تنش حرارتی (1±32 درجه سانتی¬گراد به صورت دوره¬ای از 9 صبح تا 5 بعد از ظهر) استفاده گردید. نتایج نشان داد که جوجه¬های تغذیه شده با بالاترین سطح ال¬کارنیتین در دوره¬ی پایانی، افزایش وزن بالاتری در مقایسه با جوجه¬های تیمار شاهد و سطوح پایین¬تر ال¬کارنیتین داشتند (0/05>p). در کل دوره پرورش، مصرف 300 میلی¬گرم در کیلوگرم ال¬کارنیتین باعث بالاترین افزایش وزن گردید (0/05>p). بعلاوه ضریب تبدیل خوراک جوجه¬های تغذیه شده با سطوح متوسط و بالای ال¬کارنیتین (200 و 300 میلی¬گرم) در دوره پایانی، پایین¬تر از گروه کنترل بود (0/05>p). همچنین در مقایسات مستقل هم مکمل¬سازی ال¬کارنیتین باعث بهبود افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک در هر دو دوره پایانی و کل در مقایسه با شاهد شد (0/05>p). مصرف بالاترین سطح ال¬کارنیتین باعث کاهش معنی دار چربی محوطه¬ی بطنی (0/05>p)، و افزایش گلوکز خون گردید (05/0>p). بعلاوه، در مقایسات مستقل هم مصرف ال¬کارنیتین باعث افزایش گلوکز و کاهش چربی حفره بطنی در مقایسه با شاهد گردید (0/05>p). مکمل سازی جیره با ال¬کارنیتین اثری بر فراسنجه¬های خونی (اوره، کراتینین، مالون¬دی¬آلدئید، آسپارتات¬آمینوترانسفراز، آلانین¬آمینوترانسفراز و لاکتات¬دهیدروژناز) جوجه¬های گوشتی نداشت (0/05<p). ولی مصرف 300 میلی¬گرم در کیلوگرم ال¬کارنیتین باعث افزایش میزان اسید¬اوریک خون گردید (0/05>p).

باتوجه به افزایش روزافزون جمعیت و لزوم تامین مواد غذایی بخصوص پروتئین حیوا موردنیاز جامعه این مسئله ایجاب می نماید که از کلیه منابع غذائی داخل کشور حداکثر استفاده به عمل آید. دانه جو یکی از غلاتی است که به میزان وسیع درایرا کشت میشود. این دانه به دلیل دارا بودن، پلی ساکاریدی بنام بتا - دی گلوکان بطور محدودی درتغدیه طیور بکار برده میشود، زیرا انرژی قابل متابولیسم آن برای طیور پائین تر ازسایر حیوانات میباشد. دراین تحقیق ابتدا سعی شده توسط انجام فرآیندهای متفاوت بر روی دانه جو میزان انرژی قابل متابولیسم دانه افزایش یابد .