چکیده با تغییر سبک زندگی و ترکیب مواد غذایی، شیوع چاقی به سرعت رو به افزایش است. اگرچه تعدادی از تحقیقات نشان داد که غلظت آدیپونکتین پلاسما با چاقی کاهش می یابد و فعالیت ورزشی نیز در کاهش چاقی موثر است، اما تحقیقات دیگری با نتایج متفاوت نیز وجود دارد، بنابراین هدف پژوهش حاضر تاثیر 8 هفته تمرین هوازی بر روی سطح آدیپونکتین پلاسمایی در زنان چاق غیر فعال بود. بدین منظور 20 نفر از زنان چاق غیر فعال شهر تهران با میانگین سنی 5±7/35 سال و شاخص توده بدن 97/1±53/32 کیلوگرم بر متر مربع به صورت داوطلبانه در قالب دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند . برنامه تمرینی گروه تجربی شامل 8 هفته، هفته ای 4 روز و روزی 45 دقیقه پیاده روی بر روی نوار گردان با سرعت 5/5 کیلومتر در ساعت بود در صورتیکه گروه کنترل در این مدت فعالیت ورزشی نداشتند. از هر دو گروه کنترل و تجربی در ابتدا و پایان هفته هشتم آزمایش خون به منظور سنجش نیمرخ لیپیدی، آدیپونکتین پلاسما و همچنین اندازه گیری های تن سنجی که شامل وزن، شاخص توده بدنی، اندازه دور کمر، اندازه دور لگن و نسبت دور کمر به دور لگن بود گرفته شد. جهت نشان دادن توزیع نرمال داده ها از آزمون کلوموگراف اسمیرنوف و برای آزمون فرضیه های تحقیق و تغییرات درون گروهی از آزمون t مستقل و برای مقایسه دو گروه از t همبسته استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که 8 هفته تمرین هوازی می تواند تاثیر معناداری بر روی آدیپونکتین پلاسما، نیمرخ لیپیدی و اندازه گیری های تن سنجی در گروه تجربی داشته باشد که این تغییرات نسبت به گروه کنترل معنادار بود(05/0?p). علاوه بر این با مقایسه تغییرات پژوهشی در دو گروه کنترل وتجربی می توان نتیجه گرفت که بین آدیپونکتین پلاسما و نیمرخ لیپیدی و مشخصات تن سنجی در دو گروه کنترل و تجربی تفاوت معنی داری وجود دارد(05/0?p). نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که برنامه های ورزشی هوازی تاثیرات مثبتی بر روی شاخص های قلبی–عروقی از جمله آدیپونکتین داشته و همچنین موجب بهبود اندازه های تن سنجی زنان چاق می شوند.

چکیده هدف از این پژوهش بررسی تاثیر مصرف مکمل عسل روی عوامل التهابی مردان جوان هندبالیست به دنبال یک فعالیت بدنی وامانده ساز بود. بدین منظور 30 نفر از هندبالیست های مرد جوان (سن2±17، قد9±180 ، وزن20±79، ضربان قلب 18±172 و حداکثر اکسیژن مصرفی 09/5 ±06/49) به صورت تصادفی انتخاب و در سه گروه مصرف مکمل عسل+ فعالیت بدنی شدید، مصرف مکمل نما+ فعالیت بدنی شدید و مصرف مکمل عسل قرار گرفتند. آزمودنی های گروه اول و دوم آزمون gxt را برروی نوارگردان تا سرحد واماندگی انجام دادند. نمونه های خونی در سه مرحله حالت پایه (قبل از فعالیت بدنی شدید)، بلافاصله بعد از فعالیت بدنی شدید و یک ساعت بعد از فعالیت بدنی شدید (دوره برگشت به حالت اولیه) به دست آمد. در این تحقیق il-6 با استفاده از روش الایزا و ck با استفاده از دستگاه اتوآنالایزر اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری توصیفی و آمار استنباطی واریانس یکطرفه، آزمون t وابسته در سطح معنی داری 05/0، برای مقایسه گروه های آزمایش با مقادیر پایه از تحلیل کوواریانس و در بررسی دوتایی گروه های تحقیق از مقایسه چندگانه و تست تعقیبی بن فرونی استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که گروه-های اول و دوم از نظر افزایش غلظت il-6 و ck پلاسما در هر دو مرحله نمونه گیری بلافاصله و یک ساعت بعد از فعالیت بدنی شدید نسبت به مقادیر پایه تفاوت معنی داری با یکدیگر داشتند (001/0p<). به این صورت که افزایش il-6 و ck پلاسما در گروه اول که مکمل عسل مصرف کرده بود نسبت به گروه دوم که مکمل نما مصرف کرده بود، کمتر بود (افزایش زیاد il-6 در گروه مکمل نما).همچنین در گروه سوم که مکمل عسل مصرف کرده و هیچگونه فعالیت بدنی انجام نداده بود غلظت il-6 و ck پلاسما در هر دو مرحله نمونه گیری (هم زمان با گروه های اول و دوم) نسبت به مقادیر پایه کاهش معنی داری داشت (001/0p<). بر اساس یافته های پژوهش حاضر، مصرف مکمل عسل روی عوامل التهابی و آسیب عضلانی مردان جوان هندبالیست تاثیر دارد و افزایش غلظت il-6 و ck پلاسمای آنها را به دنبال یک فعالیت بدنی شدید وامانده ساز کاهش می دهد. واژه های کلیدی: مکمل عسل- اینتر لوکین-6 (il-6) – کراتین کیناز (ck)- آزمون gxt

ژن per1 یکی از مهم ترین ژن های موثر در ساعت بیولوژیکی پستانداران می باشد که به صورت شبانه روزی در هسته سوپراکیاسماتیک و بافت های محیطی بیان می شود و در حفظ ریتم شبانه روزی سلول نقش مهمی دارد. لذا هدف از تحقیق حاضر پاسخ per1 به تمرین هوازی با شدت 65 درصد ضربان قلب تمرین در مردان میانسال غیر فعال بود. بدین منظور 30 مرد میانسال سالم غیر فعال با دامنه سنی 50-40 سال بطور تصادفی در دو گروه ورزش ( 15=تعداد) و کنترل ( 15=تعداد) داوطلب شرکت در پژوهش شدند. آزمون ورزشی هوازی با شدت65% ضربان قلب تمرین طی یک جلسه و به مدت 30 دقیقه بر روی نوارگردان اجرا شد. از تمام آزمودنی ها، قبل، بلافاصله و12 ساعت پس از انجام فعالیت خونگیری وریدی به عمل آمد. میزانmrna per1 با روشreal time- pcr ، غلظت سرمی کورتیزول،hdl ،ldl ، تری گلیسرید با روشelisa و فتومتریک، اندازه گیری شد. داده های تحقیق با آزمون اندازه گیری های مکرر و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند(05/0p<). درگروه ورزش میزان بیان ژنی per1 در اوقات بعد از ظهر در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی داری نشان داد (001/0p<). همچنین بین دو گروه تفاوت معنی داری در بیان ژنی per1 در اوقات صبح مشاهده شد (025/0p<). در تمام اوقات شبانه روز سطح بیان ژنی per1 گروه ورزش در مقایسه با گروه کنترل بطور معنی داری بالاتر بود(001/0p<). در مجموع نتایج تحقیق نشان می دهد که فعالیت هوازی شدت متوسط، باعت تغییر در بیان ژنی per1 در اوقات مختلف شبانه روز در مردان میان سال می گردد. به گونه ای که این تغییرات ممکن است به حفظ ریتم شبانه روزی چرخه خواب و بیداری، ترشح هورمونی و عملکرد سیستم ایمنی کمک کند.

هدف از پژهش حاضر بررسی رابطه بین شاخص های ایمنی و التهابی با شاخص های تنفّسی در دختران جوان در پاسخ به فعالیت ورزشی فزاینده است. بدین منظور24 دانش آموز با میانگین سن0/6 ± 14/9 سال، قد5 ± 158/1سانتی متر و وزن 7 ± 50/53 کیلوگرم به صورت تصادفی خوشه های از مدارس شهر ارومیه انتخاب شدند و در دو گروه (12 نفر گروه کنترل و 12 نفر گروه آزمایش)، قرار گرفتند. سپس پاسخ های تهویه ای و نمونه های خونی شاخص های ایمنی و التهابی هر دو گروه در حالت پایه مورد اندازه گیری قرار گرفت. گروه تمرین تست ورزشی فزاینده (gxt) را روی نوار گردان انجام داد و بلافاصله پس از اجرای تست پاسخ های تهویه ای اندازه گیری و نمونه های خونی جمع آوری شد. جهت آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون رگرسیون چند متغیره با ضریب بتا و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. سطح معنی داری تحقیق نیز 0/05>p در نظر گرفته شد. نتایج رابطه معنی داری را بین 0.075-25fef و ck (0/002=p)، fvc و ck (0/023=p) نشان داد. در حالی که رابطه بین 0.0.75-25fef و igg (0/685=p)، mvv و igg (0/481=p)، vc و igg (0/830=p)، fvc و igg (0/573=p)، 1fev و igg (0/766=p)، 0.075-25fef و iga (0/686=p)، mvv و iga (0/277=p)، vc و iga (0/935=p)، fvc و 1fev و iga (0/719=p)، 0.075-25fef و igm (0/900=p)، mvv و igm (0/473=p)، vc و igm (0/462=p)، fvc و igm (0/305=p)، 1fev و igm (0/231=p)، 0.075-25fef و ck (0/676=p)، mvv و ck (0/197=p)، vc و ck (0/496=p)، 0.075-25fef و crp (0/293=p)، mvv و crp (0/887=p)، vc و crp (0/934=p)، fvc و crp (0/587=p)، 1fev و crp (0/828=p)، 0.075-25fef و فیبرینوژن (0/685=p)، mvv و فیبرینوژن (0/761=p)، vc و فیبرینوژن (0/190=p)، fvc و فیبرینوژن (0/829=p)، 1fev و فیبرینوژن (0/853=p)، از لحاظ آماری معنی دار نبود.نتایج نشان داد که هیچ گونه رابطه معنی داری بین شاخص های تنفّسی و شاخص های ایمنی وجود ندارد و تنها رابطه بین برخی از شاخص های تنفّسی و التهابی در دختران جوان معنی دار مشاهده شد.

هدف پژوهش حاضر ارزیابی سطوح فعالیت بدنی با استفاده از هزینه انرژی روزانه در دانش آموزان پسر 9 تا 12 سال مدارس ابتدایی ناحیه یک ارومیه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان پسر 9 تا 12 سال مدارس دولتی ناحیه یک (به تعداد 9451 نفر) تشکیل می دادند،که از این تعداد دانش آموز،برای هر رده سنی 50 نفر که جمعا 200 نفر را تشکیل می دادند، انتخاب و در این پژوهش شرکت کردند. قد(سانتی متر)،وزن (کیلو گرم)،درصد چربی(%)،شاخص توده بدنی(متر مربع/کیلو گرم)، هزینه انرژی روزانه(کیلو ژول/کیلوگرم وزن بدن/روز) با استفاده از پرسش نامه ارزیابی سطح فعالیت بدنی و هزینه انرژی روزانه، (paq-c) اندازه گیری شد. همچنین از آزمون های تی همبسته برای مقایسه متغیرها و ضریب همبستگی پیرسون برای ارزیابی و تعیین روایی و از آزمون آماری anova و kolmogorov-smirnov z برای آنالیز نتایج داده ها استفاده شد. همچنین نتایج مطالعه حاضر نشان داد که میزان متوسط هزینه انرژی روزانه با افزایش دامنه سنی تغییر محسوسی دارد 5% p? .بطوریکه پسران با دامنه سنی 10-9 سال فعالتر از پسران با دامنه سنی 12-11 سال بودند.به علاوه، در گروه های سنی 10-9 سال و 12-11 سال متوسط هزینه انرژی برابر با272/131 و 651/121کیلو ژول در کیلو گرم وزن بدن در روز بود که از سطح متوسط نرم بین المللی پایین تر بود.در مجموع نتایج طرح پژوهشی حاضر نشان می دهد که دانش آموزان در هر دو گروه سنی،نسبت به مقادیر استاندارد هزینه انرژی روزانه از مقادیر پایین هزینه انرژی روزانه برخوردارند. چنین کاهشی در متوسط هزینه انرژی روزانه میتواند یک اخطار جدی برای دست اندرکاران و برنامه ریزان آموزشی و ورزشی در کشور باشد زیرا کاهش متوسط هزینه انرژی روزانه با گذر زمان میتواند موجب شیوع بیماریهای مرتبط با بی تحرکی در این گروههای سنی شود و آینده کشور را از نظر نیروی انسانی سالم و بانشاط در معرض خطر قرار دهد.

ماتریکس متالوپروتئیناز2 شاخصی از گسترش التهابات و بیماریهای قلبی و عروقی، گزانتین اکسیداز از مهمترین مولدهای رادیکال های آزاد و توده ی کل هموگلوبین در ورزش شمشیری بازی کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. لذا ، هدف مطالعه حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرینات شمشیربازی بر بیان ژن و سطح فعالیت سرمی ماتریکس متالوپروتئیناز 2، میزان گزانتین اکسیداز و توده ی کل هموگلوبین در دختران شمشیرباز نخبه بود. از این رو 19 نفر شمشیرباز عضو تیم ملی بطور تصادفی در دو گروه کنترل(8نفر) و تمرین (11 نفر) در تحقیق شرکت نمودند. گروه تمرین به مدت 8 هفته،5 جلسه در هفته،هر جلسه 90-120دقیقه با شدت 60-85 درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره، تمرینات شمشیر بازی را انجام دادند. از هر گروه شمشیربازان در سه مرحله ی پایه؛ پایان 4 هفته وهفته ی هشتم نمونه های خونی اخذ و با استفاده از تکنیکهای آزمایشگاهی الایزا و فلورومتریک و بیان ژن mmp2 با استفاده از روش rt-pcr مورد بررسی قرار گرفتند. بیان ژن ماتریکس متالوپروتئیناز 2 و سطح فعالیت سرمی آن در گروه تمرین به طور معنی داری کاهش داشت( 003/0 p<). اما سطح گزانتین اکسیداز ( 001/0p<)و توده کل هموگلوبین )021/0p<) به طور معنی داری افزایش یافت . نتایج تحقیق نشان می دهد که تمرینات شمشیر بازی می تواند تا حد قابل توجهی از بروز آسیب های التهابی و اثرات مضر اکسیدان ها در شمشیربازان پیشگیری نماید. با این حال تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.

هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر ورزش فزاینده و مصرف نوشابه انرژی زا big bear بر mpo، لاکتات و توده هموگلوبین در بازیکنان برجسته هاکی روی چمن بوده است. بدین منظور 19 نفر بازیکن هاکی روی چمن دعوت شده به اردوی تیم ملی با ویژیگی های بدنی، وزن 6±2/72 کیلوگرم، سن 3±1/24 سال، قد 6± 5/175 سانتی متر و bmi 1±4/23 در دو گروه ورزش – نوشابه انرژی زا (10 نفر) و ورزش – پلاسبو(9 نفر) شرکت کردند. نمونه های خون از هر آزمودنی در سه نوبت، یک ساعت قبل از اجرای ورزش فزاینده (t1)، دو دقیقه (t2) و یک ساعت (t3) پس از اجرای آزمون گرفته شد. آزمودنی ها 45 دقیقه قبل از اجرای آزمون gxt، به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن 6 میلی لیتر نوشابه انرژی زا و دارو نما دریافت کردند. داده های بدست آمده با استفاده از آزمون اندازه گیری های مکرر تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که غلظت mpo و توده هموگلوبین در هر دو گروه در سه حالت (t1,t2,t3) تفاوت معناداری نداشتند (p ? %5 ). اما غلظت لاکتات در هر دو گروه در حالت پس از آزمون (t2) نسبت به حالت پایه (t1) افزایش معناداری داشت (p ? %5) . طبق نتایج این پژوهش ورزش فزاینده و مصرف نوشابه انرژی زا بر سطح mpo و توده هموگلوبین تاثیر معناداری ندارد ولی سطح لاکتات در هر دو گروه افزایش معنی داری داشته است. همچنین نوشابه انرژی زا در مقایسه با دارونما و ورزش تاثیر معنی داری بر mpo، لاکتات و توده هموگلوبین در بازیکنان برجسته هاکی روی چمن ندارد.

فعالیت ورزشی باعث رهایش رادیکال¬های آزاد و آسیب های اکسایشی می شود که یکی از شیوه های مقابله با اثرات نامطلوب فشار اکسایشی ناشی از فعالیت های ورزشی استفاده از مکمل های ضداکسایشی است. سیر یکی از مکمل¬های گیاهی است که تأثیرات ضداکسایشی آن گزارش شده است اما تاکنون تحقیقی در زمینه تأثیر حاد مکمل¬دهی سیر در فعالیت ورزشی صورت نگرفته است. بنابراین، تحقیق حاضر به منظور تعیین تأثیر حاد مکمل دهی سیر بر بر ظرفیت ضد اکسایشی تام(tac)، کراتین کیناز(ck)، مالون دی آلدئید(mda) سرمی افراد غیرفعال متعاقب یک وهله فعالیت ورزشی هوازیانجام شد. تحقیق حاضر در قالب طرح های نیمه تجربی دو سویه کور با اندازه گیری های مکرر بود که در آن یک گروه آزمودنی-هاشامل 10 مرد غیرورزشکار(میانگین سنی99/1±9/22 سال،شاخص توده بدن 00/2±9/22 کیلوگرم بر مترمربع وزن 75/8±54/70 کیلوگرم) بودند که پروتکل یکسانی را با مصرف مکمل (500 میلی گرمآلیسین) و یا دارو نما (500 میلی گرم نشاسته) اجرا کردند.4 ساعت پس از مصرف مکمل سیر، همه ی آزمودنی ها در یک پروتکل ورزشی هوازی روی نوار گردان با 80-75% ضربان قلب بیشینه به مدت 30 دقیقه شرکت نمودند. خونگیری در سه مرحله (حالت پایه قبل از مکمل دهی، 4 ساعت پس از مکمل دهی و قبل از دویدن، و در نهایت بلافاصله پس از پروتکل ورزشی) انجام شد. ظرفیت ضد اکسایشی تام، مالون دی آلدهید و کراتین کیناز سرم اندازه¬گیری شد. داده های حاصله با استفاده از آزمون های پارامتریک تحلیل واریانس مکرر (3*2) و تعقیبی بونفرونی و با کمک نرم افزار spss نسخه 18 در سطح معنی داری 05/0 بررسی شد. نتایج حاکی از آن است که مکمل¬دهی حاد سیر در حالت پایه بر هیچ کدام از شاخص ها تأثیر معنی داری ندارد(05/0p>). به علاوه، فعالیت هوازی باعث افزایش معنی دار کراتین کیناز و مالون دی آلدهید سرم و کاهش معنی داری ظرفیت ضداکسایشی تام شد(05/0p<). با این حال،افزایش مالون دی آلدهید با مکمل¬دهی سیر پس از انجام فعالیت هوازی در مقایسهبا دارونما کمتربود(05/0p<). نتیجه گیری:بر اساس یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گرفت که اگرچهمکمل¬دهی حاد سیرتأثیری بر تغییرات کراتین کیناز و ظرفیت ضداکسایشی تام در پاسخ به فعالیت هوازی ندارد اما می تواند از افزایش مالون دی آلدئید سرم در پاسخ با فعالیت ورزشی جلوگیری کند. بنابراین مکمل¬دهی سیر ممکن است از آسیب های فشاراکسایشی ناشی از انجام فعالیت های ورزشی هوازی در مردان غیرورزشکار بکاهد. با این وجود جهت نتیجه¬گیری قطعی در زمینه تأثیر حاد مکمل دهی سیر بر شاخص های مربوط به فشار اکسایشی تحقیقات بیشتری ضرورت دارد.

هدف از پزوهش حاضر بررسی تاثیر مکمل روغن زیتون برروی شاخصهای التهابی tnf-?، il-6، crp و هورمون کورتیزول بدنبال یک جلسه فعالیت وامانده ساز در دختران فعال در دو گروه مکمل و کنترل بوده است. در این پژوهش 24 دانشجوی دختر فعال در دو گروه کنترل)12 (n= با میانگین سنی 7. 5±7. 23 سال، قد50. 6±. 50167 سانتی متر، توده بدنی87. 5 ±50. 55 کیلوگرم، vo2max 2. 3±2. 39 میلی لیتر بر کیلوگرم بر دقیقه و گروه مکمل )12 (n=میانگین سنی 4. 3±5. 24 سال، قد50. 4±. 50169 سانتی متر، توده بدنی50. 4 ±50. 57 کیلوگرم، vo2max 1. 2±2. 40 میلی لیتر بر کیلوگرم بر دقیقه می باشد. یک جلسه فعالیت وامانده ساز شامل پروتکل ورزشی الستاد در مدت 16 دقیقه به حالت دویدن صورت می گیرد. هرگاه آزمودنی قادر به ادامه آزمون نباشد فعالیت متوقف می شود و در دوره بازیافت ضربان قلب آزمودنی در مدت 15 ثانیه ثبت می گردد. یافته های پژوهش نشان داد مقادیر tnf-? در گروه کنترل در مقایسه با گروه مکمل بلافاصله بعد از تست و یک ساعت بعد از ریکاوری در مقایسه با قبل از شروع تست و یک هفته قبل از شروع تست افزایش یافته بود که این افزایش در گروه مکمل نسبت به گروه کنترل کمتر بوده است اما به لحاظ آماری معنی دار نبوده است همچنین این افزایش بعد از یک ساعت ریکاوری همچنان در اوج باقی مانده بود، که براساس اثرات آزمون درون گروهی عامل زمان باعث ایجاد تفاوت معنی داری بر اساس متغیر مستقل در tnf-? بین آزمودنیها شده است. این تفاوت از لحاظ آماری معنی دار می باشد و براساس آزمون بین گروهی تفاوت بین دو گروه مکمل و کنترل بر اساس اِعمال متغیر مستقل از لحاظ آماری تغییرات tnf-? معنی دار می باشد. همچنین مقادیر il-6 در گروه کنترل در مقایسه با گروه مکمل بلافاصله بعد از تست و یک ساعت بعد از ریکاوری در مقایسه با قبل از شروع تست و یک هفته قبل از شروع تست افزایش یافته بود که این افزایش در گروه مکمل نسبت به گروه کنترل کمتر بوده است اما به لحاظ آماری معنی دار نبوده است که همچنین این افزایش بعد از یک ساعت ریکاوری همچنان در اوج باقی مانده بود، اثرات آزمون درون گروهی عامل زمان باعث ایجاد تفاوت معنی داری بر اساس متغیر مستقل در بین آزمودنیها شده است که از لحاظ آماری معنی دار می باشد، آزمون بین گروهی تفاوت بین دو گروه مکمل و کنترل بر اساس اِعمال متغیر مستقل از لحاظ آماری تغییرات به لحاظ آماری معنی دار نمی باشد و مقادیر crpدر گروه کنترل و در گروه مکمل بلافاصله بعد از تست و یک ساعت بعد از ریکاوری در مقایسه با قبل از شروع تست و یک هفته قبل از شروع تست افزایش یافته بود،

ماتریکس متالوپروتئیناز2 شاخصی از گسترش التهابات و بیماریهای قلبی و عروقی، گزانتین اکسیداز از مهمترین مولدهای رادیکال های آزاد و توده ی کل هموگلوبین در ورزش شمشیری بازی کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. لذا ، هدف مطالعه حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرینات شمشیربازی بر بیان ژن و سطح فعالیت سرمی ماتریکس متالوپروتئیناز 2، میزان گزانتین اکسیداز و توده ی کل هموگلوبین در دختران شمشیرباز نخبه بود. از این رو 19 نفر شمشیرباز عضو تیم ملی بطور تصادفی در دو گروه کنترل(8نفر) و تمرین (11 نفر) در تحقیق شرکت نمودند. گروه تمرین به مدت 8 هفته،5 جلسه در هفته،هر جلسه 90-120دقیقه با شدت 60-85 درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره، تمرینات شمشیر بازی را انجام دادند. از هر گروه شمشیربازان در سه مرحله ی پایه؛ پایان 4 هفته وهفته ی هشتم نمونه های خونی اخذ و با استفاده از تکنیکهای آزمایشگاهی الایزا و فلورومتریک و بیان ژن mmp2 با استفاده از روش rt-pcr مورد بررسی قرار گرفتند. بیان ژن ماتریکس متالوپروتئیناز 2 و سطح فعالیت سرمی آن در گروه تمرین به طور معنی داری کاهش داشت( 003/0 p<). اما سطح گزانتین اکسیداز ( 001/0p<)و توده کل هموگلوبین )021/0p<) به طور معنی داری افزایش یافت . نتایج تحقیق نشان می دهد که تمرینات شمشیر بازی می تواند تا حد قابل توجهی از بروز آسیب های التهابی و اثرات مضر اکسیدان ها در شمشیربازان پیشگیری نماید. با این حال تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.

یکی از مهمترین عوامل افزایش خطر ابتلا به انواع بیماری های قلبی، سرطان و ... افزایش سطوح التهابی و پیش التهابی است، فاکتور نکروز دهنده تومور- آلفا(tnf- ?) یکی از مهمترین سیتوکین التهابی است که باعث پیشرفت آترواسکلروز می گردد، یکی از مکانیسم های افزایش سطوح tnf- ?از طریق ترشح لاکتات می باشد که افزایش این شاخص باعث تحریک سیستم ایمنی می شود. یکی از مهمترین پروتئین ها و اجزای دستگاه سیستم ایمنی مخاطی،ایمونوگلوبولین a بزاقی(iga)است که باعث مقاومت در برابر بسیاری از بیماری های عفونی می گردد، از سویی دیگر آلبومین نیز از اجزای دستگاه ایمنی می باشد، که مانند آنتی اکسیدان ها عمل می کند. مطالعات بسیاری تاثیر انواع فعالیت های ورزشی را بر روی شاخصهای التهابی و ایمنی بررسی کرده اند، اما مطالعه ای که تمام شاخصهای مورد نظر در پژوهش حاضر را در محیط بزاقی بررسی کرده باشد بندرت صورت گرفته است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین فزاینده شدید بر روی شاخصهای التهابی و ایمنی بزاقی دبیران تربیت بدنی و کارکنان غیرفعال اداره ورزش و جوانان شهرستان نقده می باشد. در این راستا تعدا 24 نفر از دبیران تربیت بدنی و کارکنان اداره ورزش و جوانان نقده(هرکدام 12 نفر) در قالب دو گروه در پژوهش حاضر شرکت کردند. اطلاعات حاصل پس از پردازش با نرم افزار spss نسخه 22 مورد آنالیز آماری قرار گرفته و سطح معنی داری تحقیق p<0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها نشانگر آن بود که شاخصهای التهابی بزاقی بطور معنی دار و شاخصهای ایمنی بزاقی بطور غیر معنی دار تحت تاثیر فعالیت شدید فزاینده قرار گرفته و به نظر می رسد که فعالیت شدید فزاینده باعث افزایش شاخص های التهابی و تهدید نامحسوس دستگاه ایمنی در افراد غیر فعال در مقایسه با افراد فعال می گردد.

استفاده از مکمل های غذایی توسط ورزشکاران جایگاه ویژه ای به خود اختصاص داده است.کراتین از جمله مکمل های انرژی زایی هست که جهت افزایش برون ده توان و بهبود عملکرد سرعتی در تمرینات شدید و کوتاه مدت(تناوبی) استفاده می شوند.

: هدف از تحقیق حاضر تاثیر و مقایسه تمرین hiit وmi بر غلظت های لپتین، نیمرخ لیپیدی و لاکتات خون و ارتباط آنها با شاخص های ریوی در مردان جوان غیر فعال چاق بود.

این پژوهش با عنوان «مقایسه اثر یک جلسه تمرینات قدرتی– استقامتی واستقامتی– قدرتی بر ترکیبات بافری بزاقی در مردان میان سال فعال» انجام شد. روش انجام این تحقیق نیمه تجربی با یک گروه کنترل و دو گروه آزمایشی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را مردان فعال با دامنه سنی 40 الی 50 سال مراجعه کننده به مراکز ورزشی و تندرسنی اداره رفاه مخابرات شهرستان تبریز تشکیل می دهند. نمونه آماری آزمودنی های این پژوهش، 37 مرد فعال میانسال داوطلب بودند که به صورت تصادفی در 3 گروه 13، 12 و 12 نفری (گروه تمرین استقامتی-قدرتی، گروه تمرین قدرتی استقامتی و گروه کنترل) تقسیم شدند. برای جمع آوری اطلاعات از نمونه بزاق و لوازم آزمایشگاهی استفاده شد. داده های به دست آمده از آزمایشگاه وارد برنامه spss نسخه 18 شد. برای آزمون فرضیات تحقیق، ابتدا نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف مورد بررسی قرار گرفت و پس از تأیید نرمال بودن داده ها، از تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که یک جلسه تمرینات استقامتی- قدرتی میزان پتاسیم، منیزیم، کلر، فسفر و سدیم بزاق را در مردان میان سال فعال افزایش می دهد. ولی بر میزان ph بزاق تاثیر معنی داری ندارد. یک جلسه تمرینات قدرتی–استقامتی میزان پتاسیم، منیزیم، کلر، فسفر و سدیم بزاق را در مردان میان سال فعال افزایش می دهد. ولی بر میزان ph بزاق تاثیر معنی داری ندارد. بین اثر یک جلسه تمرین استقامتی-قدرتی و تمرین قدرتی-استقامتی بر میزان پتاسیم، منیزیم، کلر، سدیم و ph بزاق مردان فعال میانسال تفاوت معنی داری وجود ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

هدف از این تحقیق بررسی تاثیر فعالیت بدنی کوتاه مدت با حداکثر توانائی ر اسیداوریک ، اوره و کراتنین خون کشتی گیران است .سیزده کشتی گیر که برخی از آنها از قهرمانان کشور بودند دراین تحقیق شرکت داشتند.این افراد از بین هفتاد کشتی گیر داوطلب که فعالیت ورزشی منظمی داشتند برگزیده شدند نتایج تحقیق در مورد اسیداوریک خون کشتی گیران نشان میدهد که فعالیت بدنی سهم بسزائی در افزایش مقدار اسیداوریک خون آنان دارد.از جنبه طبی، کشتی گیران باید مراقب سلامتی کلیه های خود در طولانی مدت باشند.کراتنین خون کشتی گیران نیز در اثر فعالیت افزایش نشان میدهد.میتوان چنین استنباط کرد که هرقدر کشتی گیران از توده عضلانی و ذخایر فسفوکراتین بیشتری برخوردار باشند احتمال موفقیت بیشتری خواهند داشت .

هدف پژوهش حاضر بررسی ، اثر تمرینات کشتی در دامنه شدتهای حداکثر تا 95-90 درصد ‏‎hrr‎‏ و 85-80 در صد ‏‎hrr‎‏ در پیش از فصل مسابقه روی درصد لنفوسیت های ‏‎t cd8+‎‏،‏‎t cd4+‎‏ و نسبت ‏‎cd4/cd8‎‏ درصد لنفوسیت ها، مونوسیت ها، ائوزینوفیل ها، تعداد گلبول های سفید ، غلظت ‏‎igm‎‏،‏‎iga‎‏ و‏‎igg‎‏ کورتیزول سرم و نیز توان هوازی بیشینه بوده است .