بررسی تطبیقی و مقایسه ای یکی از روش های پذیرفته شده علمی در شناخت دقیق تر و کامل تر موضوعات مختلف می باشد. به نظر می رسد چنانچه از این روش در مطالعه دو شخصیت متضاد و دو سیره حکومتی کاملاً متفاوت بهره گیری شود بتوان زوایای پنهان زیادی را روشن ساخت و ابهامات متعددی را برطرف نمود. علی × همواره به عنوان یکی از مهم ترین شخصیت های تاثیرگذار در تاریخ اسلام مطرح بوده است. آنچه باعث ماندگاری نام ایشان در تاریخ اسلام شده است، افکار، اندیشه ها، سیاست های خاص ایشان و پایبندی کامل ایشان به اصول و ارزش های اسلامی و سنت پیامبر مکرم اسلام | بوده است. در مقابل معاویه به عنوان چهره سیاسی هم عصر ایشان در تضاد کامل رفتاری و حکومتی با علی × قراردارد . او در سلوک و رفتار حکومتی خود صرفاً به کسب قدرت و حفظ آن می اندیشیده است و برای رسیدن به اهداف خود از هیچ عملی فروگذار ننموده است. پژوهش حاضر قصد دارد تا شاخص های حکمرانی علی × و معاویه را به صورت تطبیقی با هم مقایسه نماید و بررسی نماید که کدامین اسلوب حکمرانی هم به شاخص های اسلامی پذیرفته شده بین علمای اسلامی اعم از شیعه و اهل سنت نزدیک تر است و هم چنین بررسی نماید که کدامین روش حکمرانی به ملاک های نوین علم سیاست و مدیریت که از آن به حکمرانی خوب (good governance ) تعبیر می شود ، نزدیک تر است. در حکمرانی حضرت امیر × نه تنها شاخصه های حکمرانی خوب (good governance ) به صورت کمال و تمام وجود داشته است ، بلکه فراتر از آن ، با شاخصه هایی مبتنی بر آموزه های اصیل دینی ، خداترسی ، بندگی پروردگار ،عدالت اجتماعی و ...... در پی رستگاری و کمال مردم و سعادت دنیا و آخرت آنان نیز بوده است. معاویه برای رسیدن به هدف و حفظ حکومت خود به هر اقدامی دست می زده است و در این جهت ، از زیر پاگذاردن آموزه های دینی و اخلاقی ابایی نداشته است. به تعبیر امروزی وی دارای سیاست ماکیاولیستی بوده است. حکمرانی حضرت امیر 7 در مقایسه با حکمرانی معاویه از سازگاری و تناسب بالاتری با شاخصه های حکمرانی اسلامی و هم چنین شاخص های امروزین حکمرانی خوب برخوردار بوده است. کلید واژه ها: بررسی تطبیقی، شاخص، حکمرانی، امیر مومنان علی ×، معاویه، حکمرانی خوب (good governance ) ، مردم، قدرت.

با تحقیق در موضوع امیرالمومنین ع و جنگ نرم (مخالفان) در دوران خلافت می توان روش هایی در جهت تقابل حکومت های اسلامی با فتنه گران ارائه داد. با به خلافت رسیدن امیرمومنان ع و تبیین سیاست های کلی خلافت که مبتنی بر احیای سیر? رسول خدا | و لغو امتیازات خواص جامعه بود، موجی از مخالفت ها و مقاومت ها در برابر آن حضرت توسط جریان های گوناگونی پدید آمد که تا آن روزگار در اسلام سابقه نداشت. مخالفان چون هیچ نقطه ضعفی در شخصیت امام نیافتند تا آن را مستمسکی برای به چالش کشیدن مشروعیت و مقبولیت حکومت آن حضرت قرار دهند، با بهره گیری از ابزاری چون شایعه پراکنی، غوغاسازی، تهدید و... جنگ نرمی را بر ضد امیرمومنان ع به پا کردند که آن را تا براندازی حکومت و کشاندن جنگ نرم به فاز جنگ سخت ادامه دادند. پرداختن به این موضوع با دامنه بیان شده ضرورت بهره گیری از سخنان گرانبار مولای متقیان را می رساند که در این راستا کتاب ارزشمند نهج البلاغه و شروح آن بهترین منبع موثق برای این سخنان می باشد. هم چنین تطبیق کتب تاریخ نگاران متقدم و تحلیل گران با اصطلاحات سیاسیون متاخر، مهم ترین منابع مورد استفاده در این پژوهش می باشد. لازم? پرداختن به مسئله جنگ نرم مخالفان حکومت امیرمومنان، بیان تاریخچه و تعاریف جنگ نرم و همچنین تببین تمایز آن با سایر جنگ ها از جمله؛ جنگ سخت و نیمه سخت می باشد. چنان چه پیش از وارد شدن به اصل مسئله ضرورت پرداختن به سابقه جنگ نرم در دوران پیش و پس از تشکیل حکومت اسلامی و دوران خلفای سه گانه نیز احساس می شود. با روی کارآمدن امیرالمومنین ع و بازگرداندن سیاست اجرایی حکومت به جامعه نبوی، موقعیت و منفعت طیف خواص و نخبگان جامعه با چالشی جدی روبرو شد و همین امر مقدمات مخالفت و دشمنی آنان را با حضرت رقم زد. که برای برون رفت از شکست های احتمالی خود در قالب هایی چون براندازان، قاعدین و بدخواهان به مقابله با حضرت برخاستند و با بهره گیری از ابزاری چون دروغ، توهین، فریب و... جنگ نرمی را بر ضد حضرت آغاز کردندکه در نتیجه موجی از سرکشی، پیمان شکنی، بی اعتمادی و حتی تا اعتقاد به براندازی در جامعه مسلمانان بر ضد آن حضرت پدید آوردند. اما امیرمومنان ع برخلاف شیوه های هجومی فتنه گران در جنگ نرم، با تمسک و تقید به آموزه های الهی و متناسب با نوع و میزان تاثیر گذاری فتنه های هر گروه از مخالفان موضع گرفته و با استفاده از ابزاری چون خطابه، نامه نگاری، شدت عمل و... به مقابله با آنان پرداختند. کلید واژه ها: جنگ نرم، جنگ سخت، امیرالمومنین×، ناکثین، قاسطین، مارقین، قاعدین، بدخواهان.

چکیده ندارد.