اهداف: در این مطالعه klv و imq به منظور بررسی میزان مهار سرعت تکثیر لیشمانیا ماژور و میزان جلوگیری از احشایی شدن آن در موشهای مورد مطالعه، بکار برده می شوند. مواد و روشها: پروماستیگوتهای لیشمانیا ماژور که از محیط کشت برداشت می شوند، شمرده شده و 106× 2 پروماستیگوت برای آلوده سازی موشهایی که قبلاً مورد تزریق klv و imq و یا هر دو قرار گرفته اند بصورت زیرپوستی استفاده می شود. شش هفته بعد از آلودگی ندول کوچکی در محل تزریق ظاهر می شود که به زخم بزرگی منتهی شده و احشایی می شود. تأثیرات واکسن و ادجوان از نظر تغییرات فیزیوپاتولوژیکی، اندازه و تأخیر در تشکیل زخم، تکثیر آماستیگوتها درون ماکروفاژها و ردیابی آنها در اندامهای هدف مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج: تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از تغییرات انداز? وزن، نرخ هپاتو/ اسپلنومگالی و میزان بقاء، تفاوت چشمگیری را بین گروههای مورد مطالعه نشان نمی دهد. نتیجه گیری می شود که klv و imq هر دو تأثیرات سایتوتوکسیک در میزبان ایجاد نمی کنند، اما بطور جزئی انداز? زخم و تعداد آماستیگوتهای درون ماکروفاژها را افزایش می دهند. کاربرد klv و imq احشایی شدن در کبد را کاهش می دهد و میزان no پلاسما، کبد و طحال را افزایش می دهد. اگرچه کاربرد imq به تنهایی درصد احشایی شدن در گره های لنفی را کاهش می دهد ولی klv / imq تأثیری را در غلظت zn/cu پلاسما نشان نمی دهد و سطح سرمی آنزیمهای کبدی sgot و sgpt را افزایش میدهد. نتیجه گیری کلی: علیرغم تأثیرات مطلوب imq موضعی، imq بصورت تزریقی تأثیرات مورد انتظار و دلخواه را بر لیشمانیوز پوستی نشان نمی دهد. که ممکن است این نتیجه به شیوه، دوز و دفعات تزریق بستگی داشته باشد که این امر نیازمند مطالعات بیشتر است. واژگان کلیدی: واکسن، لیشمانیا ماژور، ادجوان، imiquimod ، no

آرتریت روماتوئید یک بیماری مزمن است که جزء بیماری های خود ایمنی به شمار می رود. در این بیماری ضایعاتی در مفاصل بروز می کند و ممکن است در ادامه سایر بافت های بدن نیز آسیب ببیند. تا کنون علت واقعی بیماری آرتریت روماتوئید شناخته نشده است ولی عوامل مختلف زمینه را برای ایجاد و یا تشدید بیماری مستعد می کنند. از جمله مهمترین آن ها عوامل ژنتیک، عامل هورمونی، عامل ویروسی و باکتریایی، عوامل تغذیه ای و محیطی و ... می باشد. این بیماری شایع ترین آرتریت التهابی به شمار می آید که حدود 2 1 % جمعیت - جهان به آن مبتلا هستند که میزان عناصر مختلف می تواند نش مهمی در ایجاد التها و درد و همننین بهبودی و پیشرفت درمان و تحرک مفاصل داشته باشد. نمونه های بیولوژیکی متنوعی به منظور سنج میزان این عناصر مورد آزمای قرار می گیرند. در این پژوه از سرم و مایع مفصلی به عنوان نمونه های بیولوژیک جهت سنج میزان عناصر روی، مس و سلنیوم و مشایسه ی این مشادیر با افراد سالم استفاده شده است. مشادیر روی و مس توسط دستگاه اسپکتروسکوپی جذبی اتمی با سیستم شعله و مشدار سلنیوم توسط دستگاه اسپکتروسکوپی جذبی اتمی سیستم کوره گرافیتی، در هر دو گروه سالم و بیمار سنجیده شده و نتایج با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 11 بررسی شد. میزان عنصر مس در مایع مفصلی و سرم بیماران نسبت به گروه شاهد افزای قابل توجه و میزان عنصر سلنیوم در مایع مفصلی و سرم بیمار نسبت به شاهد کاه داشت. میزان عنصر روی در 5/ سرم بیماران نسبت به گروه شاهد کاه و در مایع مفصلی افزای داشت ) 50 < p

دراین مطالعه که به طورمقطعی انجام گرفت 82 بیمار مبتلا به سرطان خون و 36 فرد به عنوان گروه سالم انتخاب شدند. درهردوگروه مقداراین عناصرتوسط دستگاه اسپکتروفوتومتری جذب اتمی تعیین شد . ارزیابی های آماری توسط نرم افزار انجام شد و میانگین مقادیر بدست آمده درگروه های متفاوت توسط آزمون مورد مقایسه قرارگرفت .پس ازبررسی های به عمل آمده مشخص شد که غلظت عناصر روی وسلنیوم به طورچشم گیری در بیماران نسبت به گروه کنترل پایین تربود ( 001/0> p) ، حال آنکه غلظت عنصر مس دربیماران درمقایسه باگروه کنترل بالاتربود (001/0 > p) . این مطالعه ارتباط معناداری رامیان متغیرهای متفاوت عناصردرسرم بیماران و افراد کنترل نشان داد .آنالیز چند متغیر و در مقابل مقایسه ی مقادیر رفرنس در نتیجه می تواند به عنوان تست غربالگری به کارگرفته شود . یافته های این تحقیق نشان داد که از طریق اندازه گیری تغییرات سطوح عناصرکمیاب در بیماران مبتلا به سرطان خون احتمالاً می توان به نقش این عناصر در شروع و یا پیشرفت تومور دربافت ها پی برد.

نقص آنزیم گلوکز 6 فسفات دهیدروژناز یکی از شایع ترین مشکلات آنزیمی در انسان است و وراثت آن وابسته به x می باشد. این آنزیم در همه سلولهای بدن موجود می باشد. کمبود این آنزیم باعث افزایش حساسیت گلبولهای قرمز به صدمات اکسیداتیو می شود. میزان همولیز بستگی به میزان نقص آنزیم و میزان تماس با عوامل اکسید کننده می باشد. عناصر کمیاب، عناصر ضروری برای انسان است و نقش هایی را به عنوان کاتالیزور و یا ترکیب ساختاری مولکولهای بزرگتر بازی می کنند. آنها عملکردهای خاص و ضروری برای حیات دارند.این عناصر برای فعالیت های خون سازی بسیار مهم اند و احتمالا نقشی را در آنمی همولیتیک حاد القا شده توسط نقص آنزیم g6pd بازی می کنند. در این مطالعه، ما از سرم خون به عنوان نمونه بیولوژیکی برای اندازه گیری غلظت سرمی عناصر روی، مس، منیزیم و کلسیم در گروه بیمار و مقایسه آن با گروه سالم استفاده کردیم. برای اندازه گیری این عناصر، از دستگاه اسپکتروسکوپی جذب اتمی استفاده کردیم و برای تحلیل آماری نتایج بدست آمده از نرم افزار spss نسخه 19 استفاده کردیم. در این پژوهش،40 فرد بیمار و 43 فرد سالم مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج نشان داد که افراد مبتلا به نقص آنزیم g6pd دارای سطح سرمی روی کمتری نسبت به گروه کنترل می باشند. ) 05/0 ? (p تفاوت معناداری در سطوح سرمی منیزیم، مس و کلسیم در بین افراد بیمار در مقایسه با گروه کنترل وجود ندارد. کلمات کلیدی: نقص آنزیم گلوکز 6 فسفات دهیدروژناز، عناصر کمیاب، روی، مس، منیزیم، کلسیم، اسپکتروسکوپی جذب اتمی، سرم، نرم افزار spss.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.