نام پژوهشگر: داریوش نوروزیان
میترا اسدزاده بیرنگ داریوش نوروزیان
موضوع این پژوهش در ارتباط با تهیه فرمولاسیون نانوترانسفروزومی حاوی داروی هیدروکسی اوره در جهت بهبود رهایش و افزایش کارآیی دارو و کاستن عوارض جانبی آن می باشد. هیدروکسی اوره در برخی بیماری¬های نئوپلاستیک و غیرنئوپلاستیک کاربرد دارد اما اثرات جانبی متعددی روی بیماران بجا می گذارد، بخصوص لکوپنی و ترومبوسیتوپنی. ترانسفروزوم وزیکول لیپیدی بسیار تغییرشکل یابنده ای است که توانایی فشردن خود و عبور از موانع انتقالی مانند پوست را داشته و می تواند داروی همراه خود را به بافت هدف برساند. در این پژوهش ما سعی کردیم از مزایای داروسانی پوستی و تکنولوژی حامل های دارویی بطور همزمان استفاده کنیم. برای تهیه هیدروکسی اوره نانوترانسفروزومال، از فسفاتیدیل کولین، کلسترول، تویین 80 ، سدیم داکسی کولات و داروی هیدروکسی اوره در نسبت های مناسب واز روش تبخیر فاز معکوس و هیدراتاسیون مجدد استفاده شد. سایز و بار سطحی ذرات هیدروکسی اوره ترانسفروزومال با استفاده از دستگاه dls تعیین شد.میانگین بازده بدام اندازی دارو محاسبه شد. پایداری فرمولاسیون در شرایط دمایی مختلف با اندازه گیری ee% سه بار به فواصل هر سه هفته یکبار تعیین شد.پروفایل رهاسازی هیدروکسی اوره نانوترانسفروزومال و داروی آزاد با استفاده از غشا استات سلولز بررسی شد و نشان داده شد که دارو از ترانسفروزوم به آهستگی و مداومت و در طی دوره زمانی طولانی ترنسبت به داروی آزاد رها می شود. اثر سیتوتوکسیسیته داروی فرموله بر روی سلول های سرطانی سینه رده mcf-7 با روش mtt بررسی شده و ic50 هیدروکسی اوره ترانسفروزومال و هیدروکسی اوره آزاد با استفاده برنامه pharm تعیین شده و با آزمون آماری t با یکدیگر مقایسه گردید. ترانسفروزوم های بدون دارو تاثیر معناداری روی رشد سلول ها نداشتند.از این مطالعه می توان نتیجه گرفت که فرمولاسیون ترانسفروزومی با توجه به خصوصیاتش ممکنست بتواند کارآیی داروی هیدروکسی اوره را روی رده سلول های سرطانی mcf-7 در درمان سرطان سینه افزایش دهد.
هانیه ربیعی داریوش نوروزیان
سرطان به عنوان یکی از بیماری های رو به رشد در جامعه مطرح می شود که هر ساله قربانیان زیادی را به خود اختصاص می دهد. در این بین سرطان خون شایع ترین سرطان در بین کودکان می باشد. سیتارابین هیدروکلراید، داروی اصلی مورد استفاده در سرطان خون است که استفاده از آن عوارضی مثل بی اشتهایی، حالت تهوع، لکوپنی و ... را به همراه دارد. اخیرا ثابت شده است که می توان با استفاده از فناوری نانو علاوه بر کاهش عوارض جانبی کارایی درمان را نیز افزایش داد. یکی از حامل های نانو برای دارورسانی نیوزوم ها می باشند. در این مطالعه نیوزوم های حاوی داروی سیتارابین هیدروکلراید با استفاده از روش تزریق اتر تهیه گردید و مورد مطالعه قرار گرفت. خصوصیات نانوذرات با استفاده از روش تفرق دینامیک و میکروسکوپ sem مورد مطالعه قرار گرفت که دارای شکل کریستالی و اندازه حدود 350 نانومتر بودند. میزان انکپسولاسیون دارو با روش کروماتوگرافی مقدار 98% بدست آمد. مطالعات آزادسازی برون تنی دارو در دمای 37 درجه سانتی گراد در بافر فسفات سالین با ph خنثی(4/7) در طول مدت 48 ساعت بیانگر کمتر بودن رهش دارو از نانوذرات در مقایسه با داروی خالص بود. سمیت سلولی نانوذرات حاوی دارو و داروی خالص بر روی رده سلولی سرطان سینه mcf7 بررسی شد که نشانگر افزایش سمیت سلولی نانوذرات در مقایسه با داروی سیتارابین هیدروکلراید به تنهایی می باشد. با توجه به نتایج بدست آمده از این مطالعه به نظر می رسد که نانوذرات حاوی سیتارابین می توانند به عنوان یک فرمولاسیون موثر برای درمان سرطان خون مورد ارزیابی قرار بگیرند.
لیلا تیموری داریوش نوروزیان
چکیده ندارد.