مجموعه حاضر دارای شش فصل است . پس از فصل اول و مقدمه، در فصل دوم مروری کوتاه بر منابع مورد استفاده در این تحقیق خواهیم داشت . در این فصل فولادهای میکروآلیاژ هواسرد معرفی شده و تحقیقات انجام شده توسط محققین مختلف بر روی این فولادها ارائه شده اند. در فصل سوم فولادهای مورد استفاده روش انجام آزمایشها و تجهیزات مورد نیاز می پردازد. فصل چهارم به نتایج حاصل از آزمایشهای انجام شده در این تحقیق ارائه شده اند، و در فصل پنجم این نتایج مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته اند. در فصل ششم اهم نتایج حاصل از این تحقیق و پیشنهادهایی برای کارهای بعدی ارائه شده اند.

فولاد ابزار کم آلیاژ 70cr2 بعلت دارا بودن ویژگیهایی نظیر شکل پذیری مناسب در حالت گرم و سختی پذیری بالا می تواند انتخاب مناسبی برای بکارگیری در شرایط سایشی باشد. یکی از مصارف این فولاد، ساخت گلوله های آسیا است که به دو روش آهنگری و نورد تولید می گردد. در آسیاهای گلوله ای، در اثر حرکت نسبی و برخوردهای ایجاد شده بین مواد کانی و گلوله ها، سطح آنها دچار سایش و شکست می شود. در حال حاضر سالانه چندین هزار تن گلوله آسیا در دنیا مصرف می شود و هزینه بر بودن آنها باعث گردیده تا این مرحله بعنوان گرانترین مرحله تغلیظ و استخراج کانیها شناخته شود. در این پژوهش با افزودن دو عنصر مولیبدن و وانادیم به فولاد 70cr2 رفتار سایشی گلوله ها در مناطق سطحی و میانی با گلوله مرسوم مقایسه گردید و مقاومت سایش گلوله ها در اثر ضربه های مکرر نیز اندازه گیری شد. همچنین تاثیر وانادیم و مولیبدن بر سرعت اکسیداسیون مواد اولیه در حین گرمکاری مورد بررسی قرار گرفت . نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که افزودن مولیبدن موجب افزایش عمق سختی و مقاومت سایشی گلوله ها در کلیه مناطق می گردد ولی اضافه نمودن همزمان مولیبدن و وانادیم فقط عمق سختی را افزایش داده و مقاومت سایشی سطح گلوله ها در این حالت از گلوله مرسوم نیز کمتر می باشد و فقط در مناطق مرکزی تا نصف شعاع، مقاومت سایشی بالاتر از گلوله های مرسوم است . مقاومت سایشی در اثر ضربه های مکرر نیز با حضور عناصر مولیبدن و وانادیم کاهش یافته ولی با این وجود مقدار کاهش وزن در اثر ضربه برای گلوله های مرسوم و محتوی مولیبدن - وانادیم در حد قابل قبولی حفظ شده است . نتایج بررسیهای اکسیداسیون نیز نشان می دهد که افزودن مولیبدن، سرعت اکسیداسیون را کاهش داده ولی عمق نواحی دکربوره شده و میزان اکسیداسیون داخلی با حضور این عنصر تغییر محسوسی نکرده است .

با توجه به کاربرد وسیع فولادهای میکروآلیاژ در صنایع مختلف ، بهینه سازی خواص آنها همواره مورد توجه محققین بوده است. خواص بهینه در فولادهای میکروآلیاژ با انتخاب ترکیب شیمیایی و عملیات ترمودینامیکی مناسب وهمچنین سرمایش کنترل شده بعد از آن قابل حصول است. اما توسعه فولادهای میکروآلیاژ بویژه در اجزا دینامیک خودروها علاوه بر استحکام و چقرمگی مطلوب ، به تحمل بارهای تناوبی در حین سرویس نیاز دارند. در حال حاضر عمده تحقیقاتی که در مورد فولادهای میکروآلیاژ صورت گرفته است به بررسی تاثیر عملیات حرارتی بعد از کار گرم نهایی و تاثیر آن بر خواص مکانیکی پرداخته اند.

چکیده ندارد.