به منظور بررسی اثربخشی مداخلات روان شناسی مثبت گرا بر افزایش شادکامی، خشنودی از زندگی و افزایش معنا در زندگی و کاهش افسردگی، ضمن تدوین بسته آموزشی مربوطه، به اجرای مداخلات فوق اقدام شد. جامعه آماری تحقیق حاضر مددجویان و مراجعان به سازمان بهزیستی استان ها اصفهان، ایلام، بوشهر و تهران بودند. طرح تحقیق، آزمایشی تک گروهی با پیش و پس آزمون بود.نمونه شامل 159 نفر از مراجعان و مدد جویان بهزیستی چهار استان مورد شاره بودند که به روش تصادفی انتخاب شدند. افراد پیش از اجرای مداخلات و پس از آن با استفاده از آزمون های افسردگی بک، پرسشنامه جهات شادکامی (ahi)، آزمون شادکامی- افسردگی (فرم کوتاه)، مقیاس خشنودی از زندگی(swls) و آزمون معنا در زندگی(mlq) که اعتبار آنها پیش از اجرا مورد بررسی قرار گرفت، مورد سنجش قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون های آماری مناسب از جمله آمارهای توصیفی و استنباطی مثل آزمون t، ضریب همبستگی، آنالیز واریانس یک راهه (anova) و رگرسیون چندمتغیری مورد تحلیل قرار گرفتند. مقایسه میانگین و انحراف معیار نمرات در دو مرحله پیش و پس آزمون و نیز تحلیل داده ها نشان می دهد که آموزش مداخلات فوق تاثیر معنا داری در افزایش شادی و نشاط، خشنودی از زندگی و افزایش سطح معناداری زندگی داشته و به کاهش شدت و سطح افسردگی منجر شده است. همچنین نتایج حاصل نشان می دهد که از بین متغیر های تحقیق افسردگی با زندگی با معنا، خشنودی از زندگی و شادکامی رابطه معنادار منفی دارد.همچنین در بین سه زندگی خوب مثبت ؛ خشنودی از زندگی و وجود معنا در زندگی نیز روابط معنادار مثبتی بین افسردگی با خشنودی از زندگی و زندگی معنادار ( وجود معنا در زندگی ) وجود دارد اما افسردگی با زندگی لذت بخش و زندگی با اشتیاق ( زندگی در گیرانه) رابطه معناداری ندارد که نشان دهنده آن است که افسردگی لزوماً با زندگی لذت بخش و زندگی با اشتیاق بر روی یک پیوستار واحد نیستند.

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی درمان شناختی_رفتاری گروهی مدیریت خشم بر کاهش پرخاشگری و همسرآزاری افراد مبتلا به سوء مصرف مواد انجام گرفت. طرح پژوهش شبه آزمایشی و از نوع پیش آزمون_پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامع? آماری پژوهش، کلی? افراد مبتلا به سوء مصرف مواد مخدر (مرد) بودند که برای درمان به مرکز رهپویان رهایی مراجعه کرده و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، 12 نفر از افرادی که میزان بالایی از پرخاشگری و همسرآزاری را نشان داده بودند، انتخاب شدند و به صورت تصادفی نیمی از آنها در گروه آزمایش و نیمی دیگر در گروه کنترل جایگزین شدند. سپس درمان شناختی _رفتاری مدیریت خشم در 10 جلسه در گروه آزمایش اجرا شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنام? پرخاشگری باس و پری، پرسشنام? همسرآزاری قهاری و همکاران استفاده شد. داده ها با روش آماری تحلیل کواریانس و آزمون t اختلافی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که درمان شناختی-رفتاری گروهی مدیریت خشم باعث کاهش معنادار میزان پرخاشگری (05/0 p< ، 84/7:f )، کاهش معنادار در میزان همسرآزاری (05/0 p<) در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است. یافته های پژوهش نشانگر اهمیت درمان شناختی_رفتاری مدیریت خشم در کاهش پرخاشگری و نیز کاهش همسرآزاری افراد مبتلا به سوء مصرف مواد مخدر بود. بنابراین با استفاده از درمان شناختی_رفتاری مدیریت خشم، می توان گامی در جهت کاهش میزان پرخاشگری و همسرآزاری برداشت. واژه های کلیدی: درمان شناختی_رفتاری، پرخاشگری، همسرآزاری، مدیریت خشم، سوء مصرف مواد.

چکیده: مقدمه: با توجه به اهمیت بنیان خانواده و از آنجا که مسائل جنسی یکی از مولفه های مهم برای داشتن یک زندگی بانشاط و پایدار است، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی افزایش دانش جنسی بر رضایت زناشویی زنان متأهل انجام گردید. روش پژوهش: پژوهش حاضر نوعی پژوهش شبه آزمایشی است که در آن بعد از اجرای پرسشنامه رضایت زناشویی اسپانیر و رضایت جنسی لارسون بر روی زنان متأهل مراجعه کننده به سرا ی محله صادقیه (منطقه18) 30 نفر از آنها به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و درحال انتظار( کنترل) جایگزین شده و در 12 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش قرار گرفتند. یافته ها: بعد از اجرای پس آزمون و اجرای آزمون در جلسه پیگیری تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس نشان داد که افزایش دانش جنسی با 99% اطمینان (f=28.64) موجب افزایش رضایت زناشویی می گردد اما این افزایش تا جلسه پیگیری که یک ماه بعد برگزار شد ادامه نداشت و فرضیه دوم پژوهش (f=./32) رد شد. نتیجه: پژوهش حاضر نشان داد که افزایش دانش جنسی موجب افزایش رضایت زناشویی زنان می گردد اما این افزایش تا جلسه پیگیری ادامه نداشت. بنابراین، برای این که نتایج حاصل از این روش آموزشی ادامه داشته باشد در پژوهش های آتی باید تمهیداتی در نظر گرفت. برای مثال می توان از وسایل کمک آموزشی بیشتر استفاده شود یا اینکه تکالیف بیشتری برای اجرا در منزل به آزمودنی ها داده شود .