فرآیند جوش پلاسما در سال 1964 به صنعت جوش معرفی شد. دارای کنترل بهتر قوس در جریانهای پایینتر میباشد. امروزه پلاسما به دلیل دارا بودن سطح کنترل پیشرفته و دقت بالا، در تولید جوشهای مینیاتوری و کاربردهای ظریف به کار رفته و با دارا بودن طول عمر الکترود بالا در تولیدات انبوه به کار میرود. پلاسما گازی است که که تا دمای بسیار بالا گرم میشود آنچنان که رسانای الکتریکی میگردد. شبیه به tig، فرآیند جوش قوس پلاسما، این پلاسما را برای انتقال قوس الکتریکی به سطح کار مورد استفاده قرار میدهد. ماده تحت جوش، بوسیله شدت گرمای قوس ذوب شده و به یکدیگر جوش میخورد. درون یک مشعل پلاسما، ابتدا بین الکترود منفی و بدنه نازل یک ولتاژ‍ dc شبیه ولتا‍ژ بین الکترود و سطح کار رسانا ایجاد میشود. یک ولتا‍ژ پالسی بالا ، موازی ولتاژ dc بین الکترود و نازل جهت ایجاد یک ستون پلاسما با انرژی کم به نام قوس راهنما ایجاد میشود. گاز پلاسما شکسته شده( مولکولها تبدیل به اتم میشوند) و یونیزه شده( الکترونها آزاد گردیده)، سپس نازل را به شکل یک مخروط ترک کرده و فاصله بین الکترود و سطح کار را رسانای الکتریکی می سازند. سپس این قوس به فلز منتقل شده تا باعث جوش گردد.

در این پایان نامه کوشش شده است با مطالعه آثار منظوم سه شاعر قرن ششم (سنایی، انوری و نظامی) دیدگاههای آنها در باره شعر و شاعری تبیین و نقد و بررسی شود. در فصل مربوط به سنایی و سخنان او در باره شعر و شاعری مساله نسبت میان شعر و شرع از مهمترین درون مایه ها و دیدگاههای شعری اوست که در زمره نقد محتوایی قراردارد و به نظر می رسد محصول دوره بعد از تحول روحی اوست. این در حالی است که سنایی قبل از گرایش به شعر زهد و مثل به عنوان شاعری مداح خواسته ها و آمال خاص این نوع شاعران را داشته است. هرچند که تعیین زنجیره تاریخی برای مراحل دو گانه زندگی او دشوار است، تصور می شود که پس از تحول روحی به انتقاد از شاعران پرداخته است. در فصلی دیگر دیدگاههای انوری به عنوان مداح حرفه ای و با توجه به مدیحه سرایی او بررسی شده است. وی با آگاهی کامل از حرفه خود به بیان خاستگاه طبیعی شعر مدحی می پردازد. همچنین نقش اجتماعی شاعر به عنوان طبقه اجتماعی از نظر او مورد تردید واقع می شود. در فصل پایانی از دیدگاههای نظامی که بیشتر ناظر به شعر است تا شاعری مطرح می شود. نظامی نسبت به دو شاعر دیگر بیشترین سخنان را در باره شعر دارد و در تمام آثار خود، بویژه در مخزن الاسرار در باره شعر و مسائل آن سخن گفته است. دیدگاههای نظامی و از جمله سخن از ماهیت شعر، خاستگاه آن، نوآوری و تازگی ، سبک ، تصویر در شعر ، سحر حلال و ... به بوطیقای دیروز و امروز نقد شعر نزدیک است. لازم به ذکر است که نظامی در بیان مساله شعر و شرع پیرو سنایی است و در پردازش مخزن الاسرار به حدیقه الحقیقه او نظر دارد.