تیره botryosphaeriaceae متعلق به راسته botryosphaeriales، رده dothideomycetes و شاخه ascomycota می باشد. اعضای آن همه جازی بوده و بسیاری از آنها باعث ایجاد شانکر، بلایت شاخه، پوسیدگی میوه، سرشاخه میری و گموز روی طیف وسیعی از گیاهان نهاندانه و بازدانه می شوند، در حالیکه بعضی از آنها نیز ساپروفیت و اندوفیت هستند. مطالعات وسیعی در زمینه تاکسونومی و فیلوژنی این قارچها در دنیا انجام شده است. در ایران تاکنون هیچ مطالعه دقیق و منسجمی روی این قارچها انجام نشده است، در حالیکه بسیاری از گیاهان چوبی مهم اقتصادی موجود در ایران، در سایر نقاط دنیا به عنوان میزبان های این قارچها شناخته شده اند. طی سال های 1384 تا 1386 حدود 250 جدایه متعلق به تیره botryosphaeriaceae از گیاهان با علایم بیماری های مختلف از نقاط مختلف کشور جمع آوری شد. به منظور انتخاب تعدادی جدایه برای مطالعات فیلوژنتیکی و مورفولوژیکی تمامی جدایه ها با استفاده از نشانگر مولکولی issr بررسی و گروه بندی شدند. به منظور شناسایی گونه ها بر اساس توالی نواحی مختلف ژنومی شامل d1-d2 و its1-5.8s-its2 از dna ریبوزومی، ef-1α و β-tubulin و ویژگی های مورفولوژیک آنامورفها، جدایه های انتخاب شده بر اساس نتایج اثرانگشت issr مورد بررسی های بیشتر قرار گرفتند. بر اساس نتایج مطالعات مولکولی و مورفولوژیکی 22 گونه از این تیره متعلق به 8 جنس شامل barriopsis، diplodia، dothiorella، fusicoccum، lasiodiplodia، neofusicoccum، phaeobotryon و spencermartinsia شناسایی شد. یازده گونه از این تعداد برای جهان جدید می باشند که دو گونه از آنها (barriopsis iraniana و phaeobotryon cupressi) تاکنون نامگذاری و توصیف شده و چهار گونه متعلق به lasiodiplodia، سه گونه متعلق به dothiorella و دو گونه متعلق به spencermartinsia پس از مطالعات تکمیلی، نامگذاری و به طور رسمی توصیف خواهند شد. گونه های lasiodiplodia theobromae، diplodia seriata، d. pinea، dothiorella sarmentorum, fusicoccum aesculi و neofusicoccum parvum که قبلاً از ایران گزارش شده اند در این تحقیق بررسی و به طور کاملتری توصیف شده اند. پنج گونه شامل diplodia mutila، d. bulgarica، d. intermedia, lasiodiplodia pseudotheobromae و spencermartinsia viticola برای اولین بار از ایران گزارش می شوند.

به منظور شناسایی گونه ها و بررسی تاکسونومیک جنس cercospora، نمونه های متعددی ازگیاهان دارای لکه برگی از مناطق مختلف استان گیلان و نمونه های هرباریومی مورد بررسی قرار گرفتند. پس از شناسایی جنس cercospora روی میزبان، گونه های آن پس از بررسی های ریخت شناسی، با بهره گیری از نوشته ها و منابع معتبر موجود شناسایی و تعیین نام شدند. بر اساس نتایج به دست آمده تاکنون یازده گون? brachiata cercospora، c. cruciferarum، c. daturicola،c. depazeoides ، c. flagellaris، c. helianthicola،c. rumicis ، c. sonchi،c. texensis ، c. xanthiicola، c. zinniae شناسایی شده اند که به عنوان گونه های جدید برای میکوفلور ایران گزارش می شوند. همچنین گونه های c. althaeina، apii .c،c. avicennae ،c. brunkii ،c. canescens ، c. citrullina،c. hydrangeae ، c. kikuchii، c. sorghi شناسایی شدند که پیش از این از ایران گزارش شده اند. همچنین، سرکوسپورا روی olea europaeaبرای اولین بار از ایران گزارش می شود

شیوع بیماری سوختگی فوزاریومی سنبله گندم (fhb) در استان اردبیل در چند سال اخیر روند افزایشی داشته و منجر به ایجاد خسارت اقتصادی به این محصول راهبردی از طریق کاهش عمکلرد و تولید زهرابه های قارچی شده است. به منظور بررسی تنوع زیستی گونه های فوزاریوم مرتبط با سنبله گندم و خویشاوندان وحشی در استان اردبیل، سنبله-های مبتلا به بیماری fhb گندم و گل آذین های گندمیان وحشی طی سال های 1388 و 1389 از منطقه گندم خیز مغان جمع آوری و پس از جداسازی قارچ های متعلق به جنس fusarium با استفاده از محیط های کشت اختصاصی و عمومی و خالص سازی با روش تک اسپور کردن از روی ویژگی های ریخت شناختی مورد شناسایی اولیه قرار گرفتند. برای مطالعات مولکولی، سه ژن tef-1?، rpb2 و its-rdna از کلیه جدایه ها توالی یابی شدند و پس از مقایسه با توالی های موجود در genbank و پایگاه داده اختصاصی fusarium-id با استفاده از ابزار جستجویblast توالی های با بیشترین مشابهت دریافت شدند. رج بندی توالی ها و رسم درخت فیلوژنتیکی با استفاده از نرم افزار mega5 انجام شد. بر اساس نتایج، 1/97 درصد از جدایه های به دست آمده از سنبله های بیمار گندم متعلق به کمپلکس گونه ای fusarium graminearum و بقیه جزو کمپلکس گونه ای f. incarnatum-equiseti بودند. از 23 گونه گرامینه وحشی 15 گونه متعلق به شش کمپلکس گونه ای فوزاریوم به دست آمد که بیشترین فراوانی به ترتیب مربوط به گونه های f. incarnatum، f. equiseti، f. graminearum s. str. و f. proliferatum بود. در بین این گونه ها، گزارش و توصیف چهار گونه f. brachygibbosum، f. torulosum، f. commune وf. cf. reticulatum var. negundis برای ایران جدید می باشد و تعدادی از این گیاهان به عنوان میزبان جدید گونه هایی از جنس فوزاریوم در دنیا گزارش می شوند. همچنین به منظور مقایسه گونه های مولد بیماری fhb بین منطقه مغان و مناطق شمالی کشور، تعداد 27 جدایه به دست آمده از سنبله های بیمار گندم از نواحی مختلف استان گلستان نیز به همراه جدایه های مغان با استفاده از داده های ریخت شناختی و مولکولی به ترتیب بالا مورد شناسایی قرار گرفتند و بر این اساس، با شناسایی هشت گونه فوزاریوم، تنوع زیستی بالایی در بین جدایه های شمال مشاهده شد کهf. graminearum s. lato بالاترین فراوانی را در استان گلستان به خود اختصاص می داد. گونه مرکب f. graminearum senso lato تاکنون به عنوان گونه غالب در ایجاد این بیماری در اکثر مناطق گندم کاری دنیا از جمله ایران معرفی شده است. این گونه در حال حاضر بر اساس اطلاعات فیلوژنتیکی حداقل به 15 گونه فیلوژنتیکی تقسیم شده است ولی تاکنون اطلاعات کافی از این تقسیم بندی جدید در ایران وجود نداشت. بنابراین در بخش دوم این تحقیق، به منظور شناسایی هم زمان گونه های فیلوژنتیک و تیپ شیمیایی، 139 جدایه متعلق به کمپلکس گونه ای f. graminearum (fgsc) به دست آمده از منطقه مغان و استان گلستان با استفاده از روش تدوین ژنوتیپ چند ژن گاهی (mlgt multilocus genotyping,) با فناوری لومینکس بررسی شدند. در این فناوری، 41 کاوشگر برای تشخیص هم زمان دودمان های شناخته شده در این کمپلکس و پنج گونه نزدیک و زهرابه های قارچی عضو گروه تریکوتسن b استفاده می شود. نتایج پژوهش نشان داد که تمام جدایه ها متعلق به f. graminearum sensu stricto (lineage 7) هستند و فقط چهار جدایه منطقه مغان با هیچ کدام از دودمان های شناخته شده داخل این کمپلکس مطابقت نشان ندادند و احتمالا دودمان جدیدی را داخل fgsc تشکیل دهند. همچنین طبق نتاج لومینکس،6/97 درصد جدایه های منطقه مغان متعلق به تیپ شیمیایی 15adon و بقیه متعلق به 3adon بودند، در حالی که در استان گلستان، دو تیپ شیمیایی niv و 3adon به ترتیب 7/91 و 3/8 درصد جدایه ها را تشکیل می دادند. تمام جدایه های fgsc به دست آمده از گل آذین گندمیان وحشی منطقه مغان نیز متعلق به f. graminearum s. str. و تیپ شیمیایی 15adon بودند. آگاهی دقیق از گونه های فیلوژنتیک و تیپ های شیمیایی جنس فوزاریوم می تواند در تولید ارقام مقاوم و سایر روش های مدیریتی بیماری fhb در هر منطقه مد نظر قرار گیرد. در بخش سوم این تحقیق با توجه به برخی مشکلات موجود در شناسایی مبتنی بر ریخت شناسی و نیز هزینه بالا و عدم دسترسی آسان به روش های مطمئن مانند توالی یابی، کارآیی رهیافت rca (rolling circle amplification) یا تکثیر دایره غلتان که در شناسایی گونه برخی بیمارگرهای انسانی در چند سال اخیر مورد استفاده قرار گرفته است، در شناسایی فوزاریوم بررسی گردید. rca روشی سریع، حساس، مقرون به صرفه و بدون نیاز به توالی یابی است که در آن از کاوشگرهای قفلی (padlock probe) استفاده می شود و محصول تکثیر یافته به راحتی روی ژل آگاروز قابل مشاهده است. برای این منظور، کاوشگر قفلی اختصاصی fgsc بر اساس چندشکلی ناحیهtef-1? پس از رج بندی بیش از 100 توالی فوزاریوم ایرانی و توالی های برگرفته از بانک ژن متعلق به کمپلکس های گونه ای مختلف از جمله fgsc طراحی گردید. سپس حدود 65 جدایه متعلق به گونه های مختلف شامل کمپلکس گونه ای fg و حدود 40 جدایه متعلق به جنس های نزدیک به فوزاریوم انتخاب و پس از تکثیر ناحیه tef-1?، آمپلیکون ها با استفاده از رهیافت rca مورد ارزیابی قرار گرفتند. با بررسی نتایج روی ژل آگاروز و نیز زیر نور uv معلوم شد که کاوشگر fgsc به صورت اختصاصی dna هر 15 دودمان شناخته شده در داخل این کمپلکس را تکثیر داده و هیچ واکنشی با گونه های متعلق به سایر کمپلکس های فوزاریوم و یا سایر جنس های قارچی مورد بررسی نشان نداد. به منظور راست آزمایی بیشتر کارآیی rca در شناسایی صحیح گونه ها، این رهیافت در مورد 50 جدایه فوزاریوم به دست آمده از سنبله های گندم و گندمیان وحشی شمال و شمال غرب ایران مورد آزمایش قرار گرفت و مطابقت کامل بین تشخیص rca و نتایج ریخت شناختی و توالی-یابی مشاهده شد. این تحقیق اولین مطالعه از شناسایی تنوع گونه های فوزاریوم همراه با گل آذین گندمیان وحشی، شناسایی گونه های متعلق به جنس فوزاریوم با استفاده توأم از داده های ریخت شناختی و توالی یابی و بررسی گونه های داخل کمپلکس fg و تیپ های شیمیایی آن با روش mlgt در ایران است. همچنین برای نخستین بار در دنیا استفاده از روش rca در تشخیص گونه های یک قارچ بیمارگر گیاهی معرفی می شود.

به منظور شناسایی فلور قارچی ریشه و طوقه گندم در استان زنجان، در طی سال زارعی 90-1389 از 58 مزرعه گندم کشت دیم و آبی استان زنجان نمونه برداری به عمل آمد که ارقام سرداری، آذر2، امید و الوند از جمله ارقام رایج کشت شده در این مزارع بودند. جهت جداسازی قارچ های آلوده کننده غیر سطحی (داخلی) قطعاتی از ریشه و طوقه ضدعفونی شده بوسیله هیپوکلریت سدیم 1-5/0 درصد روی محیط کشت های آگار دار قرار داده شدند و برای جداسازی قارچ های آلوده کننده سطحی از روش کشت مستقیم قطعات ریشه و طوقه بدون ضدعفونی سطحی روی محیط های کشت آگار دار حاوی آنتی بیوتیک استفاده شد. خالص سازی جدایه ها با استفاده از دو روش نوک ریسه و تک اسپور انجام گردید. جهت جداسازی، خالص سازی و تحریک اسپور دهی و شناسایی قارچ ها از محیط کشت های مناسب مختلفی استفاده شد. در مجموع 286 جدایه قارچ بدست آمد که از این میان، 228 جدایه متعلق به رده هیفومیست ها مورد بررسی و شناسایی قرار گرفتند. پس از مطالعه ویژگی های پرگنه، ویژگی های میکروسکوپی و استفاده از داده های مولکولی (در مورد جدایه هایی که شناسایی آن ها با بررسی ویژگی های مورفولوژیکی میسر نگردید)، این جدایه ها در 11 جنس و 26 گونه به شرح زیر قرار گرفتند: alternaria alternata, alternaria tenuissima, alternaria cf. .mouchaccae, aspergillus auricomus, aspergillus niger, bipolaris australiensis, bipolaris sorokiniana, botrytis sp., curvularia inaequalis, embellisia chlamydospora, embellisia cf. chlamydospora, fusarium acuminatum, fusarium avenaceum, fusarium chlamydosporum, fusarium equiseti, fusarium redolens, fusarium sambucium, fusarium scirpi, fusarium solani, fusarium sp., microdochium nivale=(fusarium nivale), periconia circinata, penicillium chrysogenum, trichoderma parceramosum, ulocladium atrumدر این میان گونه های aspergillus auricomus و botrytis sp. به ترتیب برای نخستین بار از ریزوسفر و طوقه گندم در ایران گزارش می شوند. در این بررسی بیش ترین فراوانی متعلق به گونه های مختلف جنس های fusarium,، embellisia، alternaria، bipolaris و ulocladium بود.

گیاه ارزن یکی از قدیمی ترین غلات کشت شده در جهان است که به دلایل فصل کوتاه رشد و نیاز آبی کم در بین غلات از اهمیت بالایی برخوردار است. عوامل قارچی بسیاری باعث خسارت و کاهش میزان عملکرد این گیاه می شوندکه در این میان بیماری های برگی و غلاف ارزن دارای اهمیت هستند. این مطالعه به منظور شناسایی گونه های قارچی ایجاد کننده لکه برگی در گیاه ارزن های رایج در خراسان جنوبی طی سال های زراعی 1393-1392 انجام گرفت. در این تحقیق ازسه گونه ارزن رایج با نام های علمی ارزن دم روباهی setariaitalica،ارزن دانه ایpanicummiliaceum و ارزن مرواریدیpennisetumamericanumنمونه برداری صورت گرفت. نمونه های مشکوک به آلودگی روی محیط های کشت قارچی کشت داده و خالص سازی شدند. علاوه بر گونه های بیماری زا در روی میزبان ارزن، گونه های قارچی اندوفیت نیز جداسازی شد. جدایه های قارچی بر اساس مشخصات ریخت شناسی و مولکولی مبتنی بر تکثیر بخشی از ژن rdna با آغازگرهای its1, its4و its5و تکثیر بخشی از ژن بتاتوبولین با جفت آغازگرbt2a و bt2bشناسایی شدند. جنس هایfusarium، acremonium، alternaria، bipolaris، exserohilum، nigrosporaو penicilliumاز هر سه میزبان جداسازی و شناسائی شدند. آرایه هایalternaria، bipolaris، exserohilum، nigrosporaوpenicillium روی گیاه ارزن بیماری زا بودند.بیماری زایی گونه ی nigrosporaoryzaeروی ارزن مرواریدی برای دنیا جدید می باشد و بیماری زایی همین گونه روی میزبان های ارزن دم روباهی و ارزن دانه ای برای ایران جدید است. بیماری زایی گونه های exserohilum sp.روی ارزن دانه ای،alternariatenuissima و alternaria sp.روی ارزن دم روباهی نیز برای ایران جدید است.

کلادوسپوریوم یکی از جنس های بزرگ هیفومیست ها است که گونه های آن اغلب به صورت ساپروفیت در خاک و یا روی مواد گیاهی خشک رشد می کنند. بیمارگر گیاهان یا هایپرپارازیت سایر قارچ ها هستند. علی رغم پراکنش وسیع اعضای این جنس، در بسیاری از مناطق اطلاع چندانی از وضعیت گونه های آن در دست نیست. به منظور شناسایی تاکسونومیکی و تجزیه و تحلیل فیلوژنتیکی گونه های کلادوسپوریوم و شبه کلادوسپوریوم در استان گیلان، طی سال های 92-1389، 276 نمونه از مناطق مختلف استان گیلان و برخی استان های کشور، جمع آوری شد. شناسایی جدایه ها با استفاده از صفات مورفولوژیکی کنیدیوفور، کنیدیوم، تشکیل راموکنیدیوم، علایم، ارتباط با میزبان و با کمک منابع معتبر، انجام شد. به منظور شناسایی دقیق و مولکولی و تجزیه و تحلیل فیلوژنتیکی، پس از استخراج dna کل به روش چلکس، نواحی ژنی rdna its (شامل ناحیه 5.8s) با آغازگرهای its5، its1 و its4 و ef1-? با آغازگرهای 688f، 728f و ef-r تکثیر و توالی یابی شدند. توالی های به دست آمده در برنامه genedoc و clustal-x تنظیم و رج بندی شدند. درخت فیلوژنتیکی داده های حاصل با نرم افزار mega5 و با سه روش تلفیق همسایه ها (nj)، حداقل تکامل (me) و حداکثر صرفه جویی (mp) ترسیم شد. در مجموع 16 گونه از جنس cladosporium، دو واریته از گونه chalastospora gossypii، یک گونه ناشناخته از جنس passalora و یک گونه ناشناخته متعلق به جنس zasmidium شناسایی شد که از میان آنها گونه های c. delicatulum، c. exile، c. halotolerans، c. neriicola، c. pannosum، c. perangustum، c. pseudocladosporioides، c. scabrellum، c. sphaerospermum، c. tenuissimum و chalastospora gossypii var. polymorpha برای اولین بار از ایران گزارش می شوند. نتایج آنالیز فیلوژنتیکی نشان داد ناحیه its قادر به تفکیک گونه ها و تعیین حدود آنها نیست و تمامی جدایه های مربوط به گونه های مختلف کمپلکس c. cladosporioides s. lat. را در یک کلاد قرار داد. در مقابل توالی ناحیه ef1-? توانست گونه ها را بهتر تفکیک کرده و در گروه های تک نیایی قرار دهد. با این همه تعدادی جدایه از گونه های کمپلکس c. cladosporioides، c. perangustum، c. pseudocladosporioides و c. tenuissimum علی رغم غیر قابل تفکیک بودن با صفات مورفولوژیکی به دلیل شباهت بسیار زیاد، در گروه های فیلوژنتیکی مجزا قرار گرفتند.

جنس xylaria جنس تیپ تیره xylariaceae است که تاکنون بیش از 560 گونه آن از نقاط مختلف جهان گزارش شده است. بر اساس مطالعات ریخت شناسی و فیلوژنتیکی نمونه های جمع آوری شده از استان های گیلان، مازندران و گلستان، تعداد 11 گونه شامل xylaria arbuscula، x. cubensis، x. filiformis،x. hypoxylon، x. longissima، x. longipes، x. multiplex، x. pannosa، ،x. polymorpha، x. cf. striata و x. xylarioides شناسایی شدند. به جز گونه هایx. hypoxylon، x. longipes و x. polymorpha که قبلاً از ایران گزارش شده اند، سایر گونه ها برای فلور قارچی ایران جدید بوده و گونه x. longissima sp. nov. برای اولین بار در دنیا توصیف می¬شود. بر اساس ویژگی¬های ریخت¬شناسی و توالی ناحیه its، نمونه¬های ah245، ah268، ah297، ah336 و ah236 همچنان ناشناخته باقی مانده¬اند که برخی از آنها می¬توانند نماینده گونه¬های جدیدی در این جنس باشند. توصیف مختصری از کلیه گونه های نامبرده ارایه شده است. نمونه¬های متعلق به گونه مرکب x. polymorpha با وجود تنوع بسیار زیاد در شکل و ابعاد استروما، از نظر توالی ناحیه its و بخش¬هایی از ژن¬های بتا-توبولین و ef1-α شباهت زیادی به هم دارند. همچنین ترکیب دو گونه x. cubensis و x. pannosa علیرغم تشابه بسیار زیاد در مشخصات تلئومورفیک، آنامورفیک و پرگنه، از نظر توالی ناحیه its همچنان نا¬مشخص باقی مانده است.

چکیده: «سمیح القاسم و امل دنقل»از جمله شاعرانی هستند که در اشعارشان از مرگ و فضاهای آن، بسیار سخن گفته اند، به گونه ای که واژه های مرگ و مشتقاتش در دیوانشان حضوری چشمگیر دارد. مفردات و دالهای مرتبط با مرگ در گستره ی خاص مرگ اندیشانه، باعث ایجاد فضاهای دلالتی میشوند که نوع نگاه و رویکرد زیبایی شناسانه ی سمیح القاسم و امل دنقل در خصوص مرگ را شکل میدهند.ورهیافت دو شاعر به پدیده ی مرگ از درون این مفردات درون زبان شعری بر ساخته میشود، از طرف دیگر، آنگاه که ایدئولوژی بر اندیشه ی شاعران تسلط هژمونیک پیدا می کند ، زبان شعری شاعران در خصوص مرگ به زبانی حماسی دگردیسی می یابد که زیبایی شناسی مرگ را به ابعاد معنوی وشهادت خواهانه ارتقا می دهد. دال های مرگ اندیشانه ی متنوع در اشعار شاعران مورد پژوهش باعث ایجاد تصاویر خیالی وشاعرانه ی مرتبط با مرگ و مدلولات گسترده و فضاهای دلالتی رویکرد ساز در ارتباط با مرگ می شود، از طرف دیگر نگاه ایدئولوژیک آن دو به مسأله ی مرگ باعث تولید نگره ای خاص بویژه نگره ی شهادت مدارانه در زبان شعری شاعران می شود. نگارنده بر آن است برای بررسی زیبایی شناسانه ی پدیده ی مرگ در سه عرصه «دیدگاه اجتماعی و دیدگاه فردی و مضامین شعری» سمیح القاسم و امل دنقل به واکاوی دلالت های نشانه ای مفردات مرتبط با مرگ و تبیین ارتباط میان تصاویر خیالی و فضاهای دلالتی با دال های مرگ اندیشی مبادرت ورزد، و دلالت های سیاسی، اسطوره ای، دینی، نمادین و .... در سروده هایشان بررسی نماید. از مهمترین نتایج بدست آمده این پژوهش، می توان به ساختار شکنی دو شاعر در بیان اندیشه های خود از فضای مرگ، اشاره کرد، و این نگاره در معنا و دلالت ، و نیز در اسلوبهای همچون تضاد، بینامتنی و اقتباس و...پدیدار شده است. از دیگر نتایج هنر موضوع آفرینی و مفارقه کلامی و تصویری و زبان نمادین دو شاعر است. واژه های کلیدی: زیبایی شناسی، مرگ، سمیح القاسم، أمل دنقل.

گونه های phyllosticta یک گروه مهم از قارچ های مولد بیماری و اندوفیت هستند که از روی گیاهان مختلف زراعی، زینتی و غیرمثمر گزارش شده اند. این قارچ ها توانایی ایجاد بیماری های متعددی از قبیل لکه برگی، لکه روی میوه ها و پوسیدگی میوه را دارند. بر اساس کتاب قارچ های ایران، تاکنون 19 گونه از ایران گزارش شده است. صحت گونه های گزارش شده از ایران تا سال 88 به کمک جدیدترین بازبینی که در سال 2002 توسط وَن درآ صورت گرفته بررسی شد و بر اساس آن، به جز گونه های p. concentrica، p. hypoglossi، p. sphaeropsoidea، p. theacearum، و p. yuccae، سایر گونه ها از جنس phyllosticta خارج شده و به جنس های نزدیک به آن مانند phoma، phomopsis و astromella منتقل شده اند. در نمونه-برداری های صورت گرفته به منظور شناسایی گونه های phyllosticta در استان گیلان، بالغ بر 300 نمونه جمع آوری شد که از میان آن ها، تنها 16 نمونه به جنس phyllosticta تعلق داشت. گیاهان جل (غار گیلاس) (prunus laurocerasus)، همیشک (danae racemosa)، شاه بلوط هندی سرخ (aesculus carnea)، کاملیا (camellia japonica)، پرتقال (citrus sinensis)، تمشک (rubus sp.)، شفلرا (schefflera sp.) و خرمالو (diospyros kaki) و جینکو به عنوان میزبان های جدید این جنس برای ایران معرفی می شوند. گیاهان مگنولیای بنفش (magnolia soulangiana)، چای، لیمو شیرین و رز نیز به-عنوان میزبان های دیگری که در این بررسی یافت شدند، معرفی می شوند. تشخیص دقیق گونه های phyllosticta تنها با ادغام یافته های حاصل از مشاهدات مورفولوژیکی و داده های مولکولی امکان پذیر است. به همین منظور توالی ناحیه ی ژنی its این جدایه ها مورد بررسی قرار گرفت. پس از این بررسی مشخص شد که 8 جدایه از نظر این ناحیه ی ژنی کاملاً به گونه ی کمپلکس p. capitalensis شباهت دارند، در حالی که 7 جدایه تنها در یک باز با توالی جدایه ی تیپ p. capitalensis تفاوت دارند. از آنجایی که تشخیص این گونه ی کمپلکس به بررسی توالی 5 ژن نیازمند است، و با وجود تفاوت های ظاهری موجود بین جدایه های مورد بررسی و نمونه ی تیپ این گونه، نمی توان با اطمینان همه ی جدایه ها را به آن گونه نسبت داد. گونه ی p. capitalensis برای اولین بار از ایران گزارش می شود. ضمن این که گونه ی p. theacearum برای دومین بار از گیاه چای از ایران گزارش می-شود.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.