تکرار نقش تعیین کننده ای در انواع هنر های سنتی و به ویژه نقوش هندسی بر عهده دارد و می توان از آن به عنوان یک عامل مهم در گسترش و شکل گیری نقوش هندسی نام برد. اهمیّت تکرار و نقش سازنده ی آن در آفرینش های هنری، کمتر مورد توجه قرار گرفته است و گاه از آن به عنوان یک عنصر منفعل، تزیینی و غیر خلاقانه یاد شده است. این پژوهش با هدف باز نگری و تأکید بر نقش خلاقانه ی تکرار در ساختار فرمی و محتوایی نقوش هندسی، قصد دارد به بررسی این ویژگی پرداخته و قابلیت های زیبایی شناسانه، کاربردی و خلاقانه ی آن را شناسایی کند تا در جهت ارتباطی معنا دار با مفهوم خلاقیت، در یک محصول کاربردی تحت عنوان اسباب بازی به کار گرفته شود. در این پژوهش پرداختن به موضوع تکرار در نقوش هندسی، با شرح معانی، ویژگی ها، اهمیت و نمود تکرار در طبیعت و هنر آغاز شد و پس از آن در ساختار فرمی و محتوایی نقوش هندسی کارکرد تکرار به طور ویژه مورد توجه قرار گرفت و ارتباط آن با مفاهیم عرفانی- اسلامی به-عنوان محتوای تکرار بررسی شد. با شناسایی نقش خلاقانه وکاربردی تکرار، زمینه های مستعد به کارگیری این عنصر در یک اثر کاربردی تحت عنوان اسباب بازی مورد بررسی قرار گرفت و از ویژگی هایی چون گسترش، تکثیر، تبدیل، تکرار و ویژگی های ذاتی نقوش هندسی در طراحی اسباب بازی استفاده شد تا محصولی کاربردی با توجه به نیاز های مخاطب امروز ارائه شود. ویژگی های متعدد نقوش هندسی از جمله تکرار، بستری مناسب جهت دست یابی به جنبه هایی تازه از خلاقیت هنری می باشد که شناخت و به کارگیری آن در یک اثر صنایع-دستی می تواند نقشی مهم در حیات زیبایی شناسانه و کاربردی آن داشته باشد. توجه به این ویژگی ها باید در-بر گیرنده ی شناخت قوانین آشکار و پنهان موجود در ساختار فرمی و محتوایی صنایع دستی باشد تا زمینه ی شکل گیری اثری خلاقانه در قالب چارچوب های هنر سنتی مهیا شود.

پایپوش سنتی اقوام مختلف ایران به عنوان بخشی از پوشاک، در طول زمان همواره تحت تأثیر عواملی چون آب و هوا و شرایط اقلیمی هر منطقه، سنت ها، آداب و رسوم، شیوه زندگی و شغل و پیشه، در فرم و رنگ و جنسیت های مختلف و متفاوتی جلوه گر شده است. زیبایی خاص، تنوع در فرم و رنگ، نحوه تزئین و استفاده از مواد و مصالح طبیعی و بومی، از جمله ویژگی های بارز این پایپوش ها است. اما امروزه جلوه پایپوش های سنتی نیز مانند پوشاک سنتی، در زندگی روزمره مردم کمرنگ شده است. در واقع این پایپوش ها به دلایل مختلفی توان رقابت با تولیدات کارخانه ای و وارداتی را ندارند؛ بنابراین روز به روز بیشتر به سمت زوال و فراموشی می روند. هدف از انجام این پژوهش بررسی راهکارهای نوآوری و تحول در طراحی و تولید پایپوش های سنتی زنانه در خراسان است. در این راستا، چالش ها و معایب پایپوش های سنتی و دلایل رکود و زوال فعلی آن بررسی گردیده و راهکارهایی بر اساس اصول و قواعد طراحی محصول در عصر حاضر، جهت ایجاد تحول و نوآوری در زمینه تولید پایپوش سنتی و تبدیل آن به محصولی کاربردی در دنیای امروز پیشنهاد می گردد.

چکیده ندارد.