اسب نزد ایرانیان باستان بسیار گرانبها بود و در جایگاه مظهر و شکوه قدرت به بارگاه ایزدان راه یافت و خدایان نیز در مواردی برای نشان دادن قدرت خود، بصورت اسب درآمدند. بستن اسب به ارابه به دست مردم آریایی نژاد صورت گرفت که در اطراف دریاچه آرال زندگی می کردند. اختراع ارابه موجب مهاجرت گروه زیادی از مردم منطقه به سرزمین های ایران، هند، آسیای صغیر و اروپا شد. به تدریج با استفاده از اسب در میادین جنگی، این حیوان اهمیت بسیاری یافت؛ از این رو تلاش زیادی برای تربیت، تکثیر و فروش آن بوجود آمد، به طوریکه یکی از اقلام مهم صادراتی و بازرگانی در آن زمان اسب بود.هنرمندان نگارگر ایرانی با تاثیر از سابقه ذهنی دوران هخامنشی و حتی ساسانی، به ترسیم صور بسیار متنوع و فاخری پرداختند که در دوره صفویه (مکتب هرات) به اوج خود رسید. یکی از شاهکارهای بی بدیل نگارگری که گواه بر اهمیت نقش اسب دارد، اثر ارزشمند و زیبای سلطان محمد می باشد که در آن مرکب حضرت رسول(ص)، در معراج ملکوتیش به تصویر درآمده است. ترکیب بندی مناسب، رعایت فضای مثبت و منفی و رنگهای سرد و گرم در کنار طراحی توانمند وی در ترسیم پیکر اسب، اثری بی نظیر و فاخر پدید آورده است که حکایت از نگره هنرمندان ایرانی در ادوار مختلف دارد. سیر تحول اسب، به موازات سیر تحول نگارگری، مسیر روشن رو به تکاملی را پیموده است، که با تجزیه تحلیل و نقد زیبایی شناسانه نقش اسب در دوران صفویه، به نحوی شاخص متجلی گردیده است.

سقانفار، بنای کوچک آیینی است که وقف «حضرت ابوالفضل (ع)» می¬باشد و نمونه¬ای از معماری بومی متأثر از فرهنگ منطقه شمال کشور، محسوب می¬شود. این بنا که با نام¬های «سقاتالار» و «ابوالفضلی» نیز شناخته می¬شود، به پیروی از معماری بومی و سنتی مازندران، در دو اشکوبه (طبقه)، فضایی کوچک را در حریم امام¬زاده¬ها، تکیه¬ها و گورستان¬ها به¬خود اختصاص داده است و از جمله یادمان های مذهبی، تاریخی و آیینی ویژه¬ی منطقه¬ی مرکزی استان مازندران محسوب می¬شود. تجلی مذهب شیعه، باورهای بومی، حرمت حماسه¬ی عاشورا و قهرمانی¬های حضرت ابوالفضل (ع)، سقانفار را تبدیل به¬مکانی برای پاسداشت آیین عزاداری ماه محرم کرده است. این بنا ترکیبی از چند هنر است که در نهایت کلیتی واحد و منسجم را با کارکردی یگانه به¬وجود آورده است؛ به¬گونه¬ای که نقاشی، خطاطی، تزیین چوب و هوشمندی در انتخاب طرح و رنگ و مصالح در آن کاملاً مشهود است. آن¬چه در این پژوهش مورد مطالعه قرار گرفته است، نقشمایه¬های بسیار زیاد و در هم تنیده¬ای است که در این بنا خودنمایی می¬کنند. این نقوش متأثر از سبک خیالی¬¬نگاری عصر قاجاریه می¬باشد و در نگاه کلی، سیر خطی مشخصی از روایتگری در این نقوش، به¬چشم نمی¬خورد. در نتیجه با طبقه¬بندی محتوایی این نقوش و با شکافتن لایه¬های تصویر و بهره¬گیری از تحلیل¬های نمادشناسانه و نشانه شناسانه، پی به چرایی درهم بودگی این نقوش می-بریم که حاصل این کوشش، دست¬یابی به دو عامل بسیار مهم است: • در نمادشناسی نقوش، اشارات مستقیم به باروری، حاصلخیزی و باران¬خواهی دیده می¬شود. • در نشانه شناسی، پاسداشت حرمت آب و آبرسان دشت کربلا حضرت ابوالفضل العباس (ع)، قابل خوانش است

هدف از انجام این پژوهش شناسایی آسیب هایی است که مانع از پرداختن صحیح به امر آموزش هنر در مدارس ابتدایی می شود. لذا پژوهشگر با بررسی امکانات، محدودیت ها و عملکرد مسئولین در قبال درس هنر، بالاخص نقاشی که از بین رشته های مختلف هنری همواره جایگاه خود را در مدارس حفظ کرده است، به ارائه روش های ایده آل آموزش نقاشی می پردازد. انگیزه انجام پژوهش ایجاد پلی است میان حوزه های تخصصی هنر با عامه مردم جهت شناساندن قابلیت های پرداختن صحیح به امر هنر و بهره برداری از آن قابلیت ها در جهت شکوفایی خلاقیت، کشف اختلالات شخصیتی و ارتقاء طبع زیبایی شناسانه ی دانش آموزان از طریق انتقال دانش تکنیکی و محتوایی در هنر نقاشی. تحقیقات میدانی پروژه حاکی از آن است که علی رقم وجود کتاب های راهنمای درس هنر دوره ابتدایی، در جلسات هنر به ندرت آموزش های هنری به دانش آموزان داده می شود و ساعت های 45 دقیقه ای مربوط به این درس یا با درس دیگری به اشتراک گذاشته می شود و یا به برگزاری جلسات جبرانی درس های هوش محوری هم چون ریاضی اختصاص می یابد. نقاط قوتِ مشاهده شده در مدرسه، امکانات موجود در برخی از کلاس ها شامل رایانه و دستگاه های ویدئو پروجکشن و از نقاط ضعفِ موجود، جمعیت بالای کلاس ها و زمان کم جلسات، عدم استخدام معلمان هنر و نبود کارگاه در مدارس است. روش تحقیق پایان نامه میدانی و تطبیق آن با مطالعات کتابخانه ای است که با مشاهده فعالیت های جاری در جلسات هنر، پرسشنامه و ارائه یک دوره آموزش آزمایشی به دانش آموزان پایه چهارم یکی از مدارس ابتدایی استان البرز انجام می شود. فرض پژوهش بر این است که روش های آموزش نقاشی به کودکان در ایران مانع رشد خلاقیت ذهنی کودکان می گردد. نتایج تحقیقات موید این مطلب است و نشان می دهد که نظام آموزش و پرورش ایران با ماهیت هوش محور ، تنها به پرورش نیمکره چپ مغز (منطق محور، محاسباتی، تجریدی، هدایت شده، پیشنهادی، عقلایی، ترتیبی، تحلیلی، عینی، کلامی و سمبولیک) می پردازد و مانع از پرورش هوش هیجانی و قابلیت های سمت راست مغز (شهودی، قیاسی، واقعی، آزاد، تخیلی، نسبی، خودانگیزی، غیرترتیبی، کلی، ذهنی، غیر کلامی، سریع، پیچیده، فضایی و عاری از زمان) می شود. وجود چنین آسیبی باعث می شود مغز دانش آموزان از رشدی کامل و همه جانبه باز بماند. در این پژوهش انتظار می رود با ارائه یک دوره آموزش آزمایشی نقاشی منطبق با اصول آموزش هنر شاهد شکوفایی خلاقیت، ظهور علائم خودانگیختگی و شخصیتیِ منحصربه فرد، ارتقاء سطح دانش تکنیکی و زیبایی شناسی و افزایش آرامش دورنی دانش آموزان باشیم.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

این تحقیق به بررسی نقش زن در هنر دوره پست مدرن آمریکا می پردازد. هدف و انگیزه ی اصلی از انتخاب این موضوع نشان دادن جایگاه زن در هنر این دوره است .اکثر هنرمندان تاریخ هنرغرب جسمانیت زن را مورد توجه قرار دادند و در آثارشان شیفته ی زیباییهای ظاهری و صوری زن بوده اند و مرکز توجه آنان به صورت ظاهری و نه باطنی زن بوده است تا آنجا که او را به عنوان یک کالا نیز معرفی کردند . باید دید که هنرمندان دوره پست مدرن با چه دیدگاهی به مضمون زن پرداختند . این هنرمندان چگونه نقش زن را تعریف کردند و اکثر این هنرمندان پست مدرن که فمینیست بودند چه هویتی برای زن قائل شدند و آیا هنر دوره پست مدرن به هنرمندان فمینیست کمک کرد تا آنان بتوانند آثار جدیدی خلق کنند و با آنچه تاریخ هنر به عنوان زن معرفی کرد به چالش بپردازند و در صدد آن بر آیند تا تاریخ هنر را به گونه ای نو باز آفرینی کنند ؟ و نتیجه اینکه ، هنرمندان پست مدرن آثاری را به نمایش در آوردند که در این آثار جنسیت زن که ساخته ی فرهنگ و جامعه است معرفی شد و به نقد آن پرداختند و هویت تازه ای به زن بخشیدند و ما را با این سوال رو به رو کردند که آیا می شود از دیدگاه دیگری به زن نگریست ؟ پست مدرن امکانات ویژه ای را در اختیار هنرمندان فمینیسم قرار داد تا بهتر بتوانند به اهداف خود برسند . هویت زنان در آثار این هنرمندان جنبه ای متفاوت پیدا کرد . پس از آن هنرمندان فمینیست در صدد آن برآمدند تا زنان هنرمندی که تاریخ هنر آنها را به گوشه ای راند و هنر آنان را نادیده گرفت به تاریخ هنر معرفی کنند و نام آنان را به ثبت رسانند . از این رو زنان نه تنها به عنوان موضوع هنری ، بلکه اینک به عنوان خالق آثار هنری نیز نقش دارند.