کلبسیلا (klebsiella) باکتری گرم منفی و غیرمتحرکی هست که دارای کپسول پلی ساکاریدی می باشد. klebsiella pneumoniae از گونه های معروف آن و به دلیل خصوصیاتی مانند مقاومت آنتی بیوتیکی، از اهمیت بالایی برخوردار است. k. pneumoniae دارای پلاسمید های متعدد و حامل ژن های مقاومت به آنتی بیوتیک ها، بخصوص بتالاکتام ها، سفالوسپورین های نسل دوم و سوم می باشد. به کارگیری ترکیبات ضد میکروبی جدید که منجر به از بین بردن و یا تضعیف باکتری؛ و نیز کاهش مقاومت آنتی بیوتیکی گردند، از اهمیت بالایی برخوردار می باشند. در این پژوهش به بررسی اثر مایع شناور رویی (cfs) کشت برخی از پروبیوتیک ها بر روی مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه های بالینی k. pneumoniae مولد عفونت ادراری، فعالیت آنزیم بتالاکتاماز و منشأ پلاسمیدی بتالاکتاماز های آن ها پرداخته شد. ابتدا اثر مایع شناور رویی (cfs) دو پروبیوتیک lactobacillus plantarum atcc 8014 و lactobacillus rhamnosus ptcc 1637 بر بقای k. pneumoniae دارای بتالاکتاماز وسیع الطیف (esbl) بررسی گشت. بیش ترین اثر مربوط به متابولیت های اسیدی مایع شناور لاکتوباسیلوس ها با روش مجاورت کشت k. pneumoniae با مایع شناور رویی مشاهده شد. در ضمن تأثیر ضدمیکربی l. rhamnosus بیش تر از l. plantarum بود. همچنین، اثر cfs این دو لاکتوباسیلوس بر کاهش مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه های k. pneumoniae بررسی و کاهش مقاومت به آنتی بیوتیک های سفالوتین، جنتامایسین و سیپروفلوکساسین پس از مجاورت با cfs پروبیوتیک های l. plantarum و l. rhamnosus مشاهده شد. طبق بررسی ها متابولیتی از cfs که بیش ترین تأثیر را بر کاهش مقاومت آنتی بیوتیکی داشت دارای خاصیت اسیدی بود. تأثیر متابولیت-های l. rhamnosus بر کاهش مقاومت جدایه های k. pneumoniae نیز بیش از l. plantarum مشاهده گردید. تأثیری از cfs بر فعالیت هیدرولیتیک بتالاکتاماز در حالت پری پلاسمیک و بدون استخراج و تخلیص مشاهده نشد، اما بر آنزیم استخراج شده اثر کاهش فعالیت دارد، در حالی که کارهای قبلی با آنزیم استخراج و خالص شده نیز کاهش فعالیت آنزیمی را گزارش کردند. همچنین cfs اثری بر از بین بردن پلاسمید های عامل مقاومت آنتی بیوتیکی ندارد، در حالی که این اثر با موادی مانند sds و اتیدیوم برماید مشاهده می شود. بنابراین احتمالاً کاهش مقاومت آنتی بیوتیکی مربوط به تغییر در مسیر بیان ژ ن ها و انتقال پیام در k. pneumoniae می باشد.

کمپیلوباکترها از مهم ترین پاتوژن های باکتریایی روده ای و شایع ترین عامل گاستروآنتریت باکتریایی به ویژه در بین کودکان کم سن و سال می باشند. گاستروآنتریت ناشی از برخی گونه های کمپیلوباکترمی تواند به عوارضی مانند سندروم (guillain-barré) و سندروم (fisher) منجر شود. گونه های کمپیلوباکتر عفونت های مشترک بین انسان و دام را ایجاد می کنند. کمپیلوباکترژژونی و کمپیلوباکترکولی غالباً از بیماران مبتلا به اسهال جدا می شوند. یکی از منابع اصلی عفونت کمپیلوباکتریایی در انسان ها، مصرف مرغ و ماکیان آلوده می باشد. در این پژوهش، نمونه ها (264 نمونه) از میادین مختلف شهرداری شهر تهران در چهار فصل مختلف سال جمع آوری شدند که شامل 84 قطعه پوست سینه، 84 قطعه پوست ران، 48 قطعه بال مرغ و 48 قطعه جگر مرغ می باشد. جداسازی اختصاصی باکتری، توسط تست های بیوشیمیایی انجام شده و سپس به منظور تایید نتایج حاصل از تست های بیوشیمیایی و مقایسه میزان دقت دو روش مولکولی و بیوشیمیایی، آزمایش pcr ‏ با استفاده از ترادف ناحیه srrna ‏ 16 کمپیلوباکتر انجام گردید. شناسایی هم زمان کمپیلوباکترژژونی و کمپیلوباکترکولی به ترتیب توسط پرایمرهای اختصاصی ژن هیپوریکاز و آسپارتوکیناز انجام شد. بر اساس نتایج حاصل از روش مولکولی 4/64% از نمونه ها آلوده به کمپیلوباکتر بودند. گونه های کمپیلوباکترژژونی به میزان (76/81%) و کمپیلوباکترکولی به میزان (8/18%) جداسازی شدند. بیشترین آلودگی مربوط به فصل تابستان (8/72%) و بال مرغ با میزان آلودگی (68.8%)، آلوده ترین اندام بود. مقاومت دارویی سویه های کمپیلوباکتر با استفاده از روش انتشار دیسک بررسی شده و بیشترین مقاومت مربوط به سفالوتین و بیشترین حساسیت مربوط به کلرامفنیکل تعیین گردید.