سپاسگزاری شامل توجهی فعالانه و متفکرانه به منافع، ارزشها، داشته ها و تجارب مثبت در زندگی روزانه است و هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه سپاسگزاری و سبک های مقابله با استرس در میان دانشجویان دانشگاه های سراسری شهر تهران بود، به این دلیل از روش همبستگی در پژوهش حاضر استفاده شد. 299 دانشجو (174 دختر، 125 پسر) که با یک روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند، با تکمیل پرسشنامه سپاسگزاری (as) و سبک های مقابله با استرس(cs-r) در این پژوهش شرکت کردند. به منظور تهیه ابزاری مناسب جهت سنجش متغیر سپاسگزاری، پرسشنامه سپاسگزاری ترجمه گردید و سپس اعتبار مقدماتی آن محاسبه گردید. ضریب آلفای کرونباخ برای بدست آوردن همسانی درونی در نمونه 50 نفری برای هر یک از مقیاس های پرسشنامه سپاسگزاری به ترتیب عبارت بودند از: شکرگزاری 74/.، تمرکز بر داشته ها 76/.، حیرت 74/.، لحظه حال 75/.، تشریفات مذهبی 77/.، فقدان-مصیبت 75/.، مقایسات اجتماعی/خود 82/.، و روابط بین فردی 73/.، و نمره کل سپاسگزاری 74/.، و ضریب پایایی به روش بازآزمایی پس از 3 هفته و در میان 12 نفر از دانشجویان دانشکده معماری 86/. بدست آمد. برای تحلیل آماری داده ها از ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون قدم به قدم استفاده شد. نتایج پژوهش نشان از رابطه مثبت معنادار میان سپاسگزاری و یکایک مقیاس های سبک مقابله ای مساله مدار یعنی مقابله فعال، مقابله از طریق برنامه ریزی، مقابله از طریق جلوگیری از فعالیت های مزاحم، مقابله بردبارانه، مقابله جستجوی حمایت اجتماعی-ابزاری و در میان مقیاس های سبک مقابله ای هیجان مدار، مقیاس های مقابله از طریق جستجوی حمایت اجتماعی-عاطفی، انکار، روی آوردن به مذهب رابطه مثبت معنادار دیده شد و همچنین نتایج نشان می دهد که سپاسگزاری با مقابله از طریق مصرف دارو و مقابله از طریق عدم درگیری رفتاری، رابطه منفی معنادار، و با مقابله از طریق تفکر آرزومندانه رابطه مثبت معنادار دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد افراد سپاسگزار بیشتر از سبک های مقابله ای کارآمد در مقایسه با سبک مقابله ای ناکارآمد بهره می جویند و بیشترین قدرت پیش بینی سپاسگزاری را در میان سبک های مقابله با استرس، به ترتیب سبک مقابله ای هیجان مدار، مساله مدار و ناکارآمد دارد. در واقع می توان نتیجه گرفت که میان نمره کل سپاسگزاری و سبک های مقابله ای کارآمد رابطه متقابل وجود دارد. و افرادی که از میزان سپاسگزاری بالایی برخوردارند، گرایش به استفاده از سبک های مقابله ای کارآمد دارند.

در زمینه ی بررسی کارکردهای عصب روانشناختی بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و اختلال شخصیت اسکیزوتایپی با یکدیگر پژوهشی صورت نگرفته است. اطلاعات درباره ی فرایندهای عصب شناختی در این اختلالات می تواند به مفهوم پردازی از الگوی شخصیت مرزی و اسکیزوتایپی هم در چهارچوب سبک-های شناختی و هم شرایط رفتاری که بیماری از آن ناشی می شود,کمک کند. با توجه به ارتباط صفات مرزی و اسکیزوتایپی و وجود ویژگی های تشخیصی مشترک در هر دو اختلال, چنین فرض شد که افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و اختلال شخصیت اسکیزوتایپی نقایص مشابهی در مجموعه عملکردهای عصب شناختی نشان می دهند. برای بررسی این فرض نیمرخ عصب روانشناختی حافظه و هیجان در این بیماران مقایسه شد. در پژوهش حاضر 20 نفر از افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی, 16 نفر از افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی و 20 نفر از افراد سالم در مجموعه ارزیابی های عصب شناختی بررسی شدند. نتایج تحلیل واریانس یک راهه نشان داد که افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی تفاوت معناداری با گروه سالم در ابعاد حافظه ی رویدادی, حافظه ی معنایی و بازشناسی هیجانی چهره دارند. این نتایج نشان دهنده ی نقص این دو اختلال در حوزه هایی از حافظه و هیجان است. به علاوه نتایج پژوهش حاکی از آن است که افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و اسکیزوتایپی با توجه به نقص هایی در کارکردهای حافظه ی معنایی و هیجان نفرت و عملکرد بدون نقص در سایر کارکردهای عصب شناختی می توانند با نیمرخ عصب شناختی مشابهی در حیطه ی حافظه و هیجان توصیف شوند. همچنین این بیماران در حوزه ی حافظه رویدادی و سایر هیجان های چهره ای تفاوت هایی با یکدیگر دارند.

مبتلایان به صرع در معرض خطر قابل توجهی از اختلال شناختی و نابهنجاری های رفتاری هستند. مشکلات حافظه در میان مبتلایان به صرع به ویژه در مبتلایان صرع لوب گیجگاهی مشاهده می شود، زیرا ساختارهای مغزی مرتبط با حافظه به طور مستقیم درگیر عملکرد تشنجی می باشند. و نیز شواهد روز افزونی از نقص کارکردهای شناختی، از جمله حافظه در مبتلایان به صرع در حال پدیدار شدن است. در راستای مطالعات پیشین در حوزه حافظه ی مبتلایان به صرع، پژوهش حاضر با هدف مقایسه حافظه رویدادی و حافظه معنایی در مبتلایان به صرع لوب گیجگاهی (tle) و همتایان سالم انجام شده است. جامعه آماری پژوهش، شامل مبتلایان به صرع لوب گیجگاهی و افراد سالم بود که به کلینیک مغز و اعصاب مراجعه کرده و با تشخیص متخصص، 20 نفر از مبتلایان و 20 نفر از افراد سالم با همتاسازی و با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. روش پژوهش از نوع علی- مقایسه ای بوده و جهت سنجش حافظه رویدادی و حافظه معنایی از آزمون یادآوری آیتم و منبع تصاویر و کلمات، مقوله های طبقاتی و سیالی واژگان استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون های آماری تی و تحلیل واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان دادند میزان کارکرد حافظه رویدادی و حافظه معنایی در افراد مصروع پایین تر از افراد سالم است و به همایندی رابطه حافظه رویدادی و حافظه معنایی اشاره دارد. نتایج این پژوهش بیان کننده تاثیر آسیب ساختارهای درگیر در صرع لوب گیجگاهی شامل هیپوکامپ و نئوکورتکس جانبی در بروز اختلال حافظه رویدادی و حافظه معنایی است.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

هدف از پ‍ژوهش حاضر بررسی مقایسه ای ویژگی های شخصیتی و میزان استرس و رابطه تعاملی استرس و صفات شخصیتی در بیماران دارای اختلال سرطان سینه د رمقایسه با افراد عادی است. با توجه به هدف و متغیرها، این پژوهش در زمره تحقیقات علی- مقایسه ای است . بدین منظور ، تعداد 65 نفر بیمارسرطان سینه بستری در بخش سرطان انستیتو کانسر بیمارستان امام خمینی که دارای تشخیص کمتر از دو ماه بیماری بوده اند با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب و به لحاظ ویژگیهای سن, میزان تحصیلات, نوع منزل (استیجاری و شخصی) و شغل از گروه سالم نمونه ای همتا گرفته شد. گروه کنترل صرفاً از شهر تهران و به صورت تصادفی با توجه به موارد اشاره شده انتخاب گردیدند.به منظور بررسی صفات شخصیتی از فرم کوتاه پرسشنامه neo و جهت بررسی میزان استرس تجربه شده از پرسشنامه رویداهای زندگی پیکل استفاده گردید. به منظور تحلیل داده ها از آزمون t- تست و آزمون anova استفاده گردید. یافته های تحقیق نشان می دهد که افراد دارای سرطان سینه به طور معناداری استرس بیشتری را نسبت به افراد عادی تجربه می کنند. در بعدهای شخصیتی با توجه به آزمون انجام شده بین بیماران دارای سرطان سینه و عادی از لحاظ صفات برونگرائی و بازبودن تفاوت معناداری وجود دارد. به گونه ای که به طو رمعناداری افراد دارای سرطان سینه از لحاظ میزان برونگرائی و باز بودن نمره پائین تری نسبت به گروه عادی کسب نموده اند .

هدف این تحقیق بررسی و مقایسه اثربخشی روانگری "شناختی - رفتاری و روان درمانگری ترکیبی در بالا بردن سطح توجه، تقویت سازماندهی ادراک دیداری - حرکتی، تنظیم رفتار در خانه و مدرسه، افزایش حرمت خود ، کاهش اضطراب و افسردگی در کودکان مبتلا به adhd (فزون کنشی همراه با کم توجهی) در سطح هوشی متوسط پایین و متوسط بالا بود. همچنین بین کودکان adhd و کودکان عادی در ویژگیهای آسیب شناختی فوق و به علاوه سطح کارآمدی آنها در پاره آزمونها و بهره هوش کلامی، بهره هوش عملی و بهره هوش کلی آزمون هوش و کسلر مقایسه انجام شد. جامعه آماری،کودکان پایه های اول، دوم و سوم ابتدایی مناطق 6 ،9،10 آموزش و پرورش شهر تهران هستند.

در طرح تعریف مشکل، مسئله اضطراب و تاثیر اساسی آن در نابهنجاریهای روانی و رفتاری بیان گردید و مطرح شد. که سبب شناسی اضطراب و تصریح تاثیر روشهای مختلف درمانی کمک شایانی در تهسیل درمان و پیشگیری از این معضل شایع عصر حاضر خواد نمود. بخش زمینه مشکل مشتمل بود بر تحقیقاتی که درباره اضطراب و تفکرات غیرمنطقی آلیس (ellis) در دنیا انجام شده است . و همچنین نظرات مولفین مختلف خارجی و ایرانی درباره اهمیت اضطراب و تفکرات در سبب شناسی و درمان مشکلات روانی و نهایتا نقش محوری که اضطراب در بسیاری از نظریه های روانشناسی دارد، توضیح داده شد. در قسمت هدف تحقیق، به اهدافی که محقق با انجام این پژوهش تعقیب می نمود، پرداخت شد و ذکر گردید این پژوهش چه اهمیتی در حل مشکلات فعلی مملکت و توسعه روانشناسی دارد. در بخش فرضیه، فرضیه اصلی تحقیق یعنی بین میزان و نوع تفکرات غیرمنطقی با اضطراب را به وجود دارد و چندین فرضیه جنبی دیگر مطرح گردید. در قسمت میدان تحقیق، جامعه آماری که نمونه این پژوهش از آن انتخاب شده بود یعنی هفت دانشکده دانشگاه فردوسی مشهد توصیف گردید و سپس اصطلاحاتی تخصصی به کار رفته در رساله با استفاده از لغت نامه های تخصصی تعریف گردید. در فصل دوم نظریه فرانکل (frankl)، راجرز (rogers) ولپی (wlope) و الیس (ellis) مورد بررسی قرار گرفت و تبین آنها درباره علل اضطراب و چگونگی درمان آن و طبقه بندی راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی dsm-iii-r درباره اختلالات اضطرابی با تعریف و علائم بیان گردید. در فصل سوم، روش تحقیقی زمینه یابی که روش همبستگی و علمی مقایسه ای جز آن می باشد، به عنوان روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش توصیف شد. چگونگی انتخاب آزمودنیها به شیوه نمونه گیری طبقه ای به مقیاس 2 درصد جامعه شرح داده شد. آزمونهای اضطراب کتل و پرسشنامه سنجش تفکرات غیرمنطقی الیس به عنوان وسایل سنجش متغیرهای وابسته و مستقل ذکر گردید. فصل چهارم حاوی توصیف نمونه یافته های در ارتباط با فرضیه و یافته های اضافی بود. گفته شد که نمونه پژوهش 220 نفر دانشجو از هفت دانشکده دانشگاه فردوسی مشهد بوده که 163 نفر مرد و 57 نفر زن بودند. محاسبه ضریب همبستگی پیرسون بین نمرات اضطراب کل با نمرات تفکرات غیرمنطقی در سطح 0/99 معنی دار بود و این همبستگی مثبت و با شدت 0/66 و ضریب تعیین 0/43 بود.