جنس ziziphus متعلق به تیره rhamnaceae می باشد که در نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان پراکنده شده است. گونه های این جنس دارای ویژگی های فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی متعددی هستند که موجب افزایش توانایی آن ها برای سازگاری با محیط های شور می شود. شوری یکی از بزرگترین عوامل محدود کننده رشد گیاه و تولید محصول در جهان است. پلی آمین ها گروه جدیدی از مواد رشد گیاهی هستند که رشد گیاهان را تحت تاثیر قرار می دهند. این پژوهش به هدف بررسی وضعیت تحمل دو رقم کنار پیوندی ‘دانه بلند’ و ‘دانه گرد’ و پایه بذری (وحشی) نسبت به تنش شوری (کلرید سدیم) و بررسی امکان افزایش تحمل به شوری و رشد گیاهان با استفاده از پلی آمین پوترسین در جهت کوتاه کردن زمان انتقال از خزانه به باغ انجام شد. تیماری های مختلف شوری (کلرید سدیم) به غلظت های صفر، 3200، 6400 و 12800 میلی گرم در لیتر از طریق آب آبیاری به گلدان ها اضافه شد. محلول پوترسین در غلظت های صفر، 01/0 و 1/0 میلی مولار تهیه و به صورت محلول پاشی پس از گذشت یک ماه از تیمار شوری روی گیاهان صورت گرفت. ویژگی های رویشی و فیزیولوژیکی نظیر سطح برگ و تعداد برگ، طول میان گره، ساقه و ریشه، تعداد ریشه های جانبی، وزن تازه و خشک برگ، ساقه و ریشه، میزان یون های سدیم و پتاسیم، کلر، قند، نشاسته، کلروفیل و پرولین اندازه گیری شدند. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با نرم افزار spss انجام و میانگین داده ها با استفاده از آزمون توکی در سطح 5 درصد مقایسه شد. بطور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که افزایش میزان شوری موجب کاهش سطح برگ، تعداد برگ و ریشه، وزن تازه و خشک برگ، ساقه و ریشه، طول میان گره ها، ساقه و ریشه شد. کاربرد پوترسین، اثر مثبتی بر شاخص های رشدی در همه سطح های کلرید سدیم داشت. با افزایش شوری، میزان قند و پرولین برگ و همچنین سدیم و کلر برگ، ساقه و ریشه افزایش یافت در حالی که میزان پتاسیم، کلروفیل و نشاسته کاهش یافت. محلول پاشی با پوترسین میزان تجمع سدیم و کلر را کاهش ولی میزان پتاسیم، نشاسته و کلروفیل را افزایش داد. نتایج نشان داد که رقم ‘دانه بلند’ در مقایسه با ارقام ‘دانه گرد’ و وحشی به شرایط شوری متحمل تر بود. در این رقم، میزان تجمع سدیم در برگ و ساقه نسبت به ارقام ‘دانه گرد’ و وحشی کمتر بود. درسطح های مختلف کلرید سدیم، پوترسین میزان سنتز و تجمع پرولین برگ را در ارقام مختلف افزایش داد و این افزایش در رقم ‘دانه بلند’ به طور معنی داری از ارقام ‘دانه گرد’ و وحشی بیشتر بود و به موازات آن رشد رویشی این رقم نیز بیشتر بود.

نخل خرما با نام علمی phoenix dactyliferal گیاهی چندساله و دو پایه است و از اهمیت اقتصادی بالایی در کشورهای خرماخیز جهان و ایران برخوردار است. تعیین رابطه خویشاوندی بین ارقام نر و ماده نخل خرمای استان های سیستان و بلوچستان و هرمزگان و تعیین فاصله ژنتیکی بین ارقام نخل خرما از اهداف این تحقیق می باشد. این تحقیق در سال1393 در آزمایشگاه بیوتکنولوژی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان هرمزگان برای بررسی تنوع ژنتیکی 14 رقم نر و 26 رقم ماده نخل خرما با استفاده از نشانگر ssr صورت گرفت. استخراج dna از برگ های جوان نخل خرما به روش ctab انجام شد و dna حاصل با استفاده از 10 جفت آغازگر ssr تکثیر گردید. محصولات تکثیر شده با استفاده از ژل اکریل آمید 8 درصد و رنگ آمیزی با نیترات نقره مشاهده شدند. الگوی باندی براساس طول باند نمره دهی شد و محتوای اطلاعات چند شکلی در ارقام برای هر جفت نشانگر محاسبه شد که از63/. برای آغازگر hq542225 تا 854/. برای آغازگر hq542208 و با متوسط 777/. متغیر بود.