پاول رامر دانش را تنها منبع نامحدودی معرفی می کند که نه تنها در اثر استفاده کاهش نمی یابد بلکه افزایش نیز پیدا می کند. بدین سبب درک نقش دانش و یادگیری در موفقیت سازمان ها به صورت یکی از چالش های اساسی مدیریت در آمده است. در این میان ادراک کارکنان سازمان از منصفانه بودن پرداخت ها و برابری در رویه های سازمانی و همچنین منصفانه بودن رفتارهای بین شخصی در سازمان نقش بسزایی در رفتار کارکنان دارد. پژوهش حاضر با ماهیت توصیفی-پیمایشی رابطه بین ادراک از عدالت سازمانی و استقرار چرخه مدیریت دانش از دیدگاه نوناکا و تاکوچی را به صورت مطالعه موردی در کارخانه ذوب آهن اصفهان، بررسی کرده است. جهت آزمون فرضیه های پژوهش و برای سنجش ابعاد عدالت سازمانی از پرسشنامه نیهوف و مورمن (1993)، برای سنجش استقرار چرخه مدیریت دانش از دیدگاه نوناکو و تاکوچی از پرسشنامه محقق ساخته، استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش را، کلیه کارشناسان و مدیران سطوح مختلف کارخانه ذوب آهن اصفهان تشکیل داده اند با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری به بررسی رابطه میان مفاهیم عدالت سازمانی و استقرار چرخه مدیریت دانش پرداخته شده است. برای سنجش فرضیه های پژوهش از آزمون معناداری ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داده است پرسش های پرسشنامه به نحو مناسبی هر یک از مولفه های پژوهش را اندازه گیری کرده است. همچنین کلیه ی شاخص های برازش مدل، مدل ساختاری تدوین شده را مورد تایید قرار داده است. میان هر یک از مولفه های پژوهش رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد، بدین معنا که کلیه ی فرضیه های پژوهش مورد تایید است. همچنین نتایج حاصل از تحلیل بر روی متغیرهای جمعیت شناختی نشان داد که تفاوت چندانی در ادراک از ابعاد عدالت سازمانی و فرآیندهای استقرار چرخه مدیریت دانش میان پاسخ گویان با سطح تحصیلات و سابقه کار و جایگاه سازمانی متفاوت؛ وجود ندارد.