پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هوش فرهنگی و هوش معنوی با تعهد سازمانی کارگزاران حج و زیارت استان فارس با رویکرد توصیفی از نوع همبستگی اجرا شد. جامعه آماری شامل کارگزاران حج و زیارت استان فارس بود که با استفاده از جدول کرجسی – مورگان تعداد 127 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های استاندارد هوش فرهنگی آنگ و با پایایی (0/85 )، هوش معنوی جامع (isis) آمرام و درایر با پایایی (0/96) و تعهد سازمانی آلن و می یر و با پایایی (0/92)جمع آوری شده است. بررسی داده های گردآوری شده با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش گام به گام انجام شد. نتایج نشان داد که بین هوش فرهنگی و تعهد سازمانی درسطح اطمینان 0/95 رابطه مثبت و معناداری وجود دارد ، همچنین بین هوش معنوی و تعهد سازمانی نیز رابطه معناداری وجود دارد. نتایج آماری رگرسیون نشان داد که از بین ابعاد هوش معنوی، بعد تمامیت و کلیت ( تعالی) با 26 درصد واریانس و از بین ابعاد هوش فرهنگی ، بعد انگیزشی با 9 درصد واریانس بیشترین پیش بینی را از تعهد سازمانی کارگزاران حج داشته اند.

روتیفرها گروهی از زئوپلانکتون ها می باشند که به دلیل حساسیت به مواد شیمیایی، موقعیت مرکزی شان در زنجیره های غذایی، تولید مثل سریع، مدت کوتاه تولید نسل و پراکنش گسترده جهانی در مطالعات اکوتوکسیکولوژی از اهمیت بالایی برخوردار هستند. یکی از مهم ترین عواملی که امروزه با توجه به روند رو به رشد صنعت کشاورزی و تکنولوژی خطرات آن احساس می شود سموم آفت کش است که با ورود به اکوسیستم های آبی می توانند موجبات تخریب جوامع آبزیان را فراهم کنند. از این رو غلظت کشنده (lc50 24h) سموم علف کش پاراکوات و حشره کش پرمترین که از آفت کش های پر مصرف می باشند تعیین و تاثیر آن ها بر تولید مثل و رشد جمعیت روتیفر آب شیرین (brachionus calyciflorus) مورد بررسی قرار گرفت. روتیفرها به منظور سازگاری با محیط و بدست آوردن میزان مورد نیاز تخم خفته به مدت حداقل سه ماه در آزمایشگاه، در شرایط مناسب پرورش داده شدند و توسط جلبک تک سلولی کلرلا(chlorella vulgaris) تغذیه شدند. غلظت کشنده 24 ساعته(lc5024h) سموم علف کش پاراکوات و حشره کش پرمترین بر اساس روش استاندارد o.e.c.d. برای روتیفر آب شیرین بدست آمد. میزان غلظت کشنده (lc50) آفت کش های پاراکوات و پرمترین برای روتیفر آب شیرین b.calyciflorus به ترتیب mg l-1 541/0 و mg l-1 8/977 تعیین شد. بر اساس این غلظت ها، تیمار های مختلف انتخاب و سطح پاسخ جمعیت روتیفر b.calyciflorus نسبت به چهار غلظت مختلف از آفت کش های پاراکوات (0/027، 0/054 ،0/1 وmgl-1 0/27) و پرمترین (0/499، 0/899، 1/799 و mgl-1 498/4) به همراه یک تیمار شاهد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اختلاف تراکم روتیفرها در تمام تیمار ها، در روز دهم آزمایش با گروه شاهد معنی دار بود (0/05>p). برای علف کش پاراکوات در غلظت mgl-1 0/027 نرخ رشد ویژه (به ازای روز) با گروه شاهد اختلاف معنی داری نداشت(05/0>p). نسبت ماده های دارای تخم به ماده های فاقد تخم و نسبت ماده های میکتیک به آمیکتیک در تمام غلظت های هر دو آفت کش در مقایسه با نمونه های شاهد به طور معنی داری تحت تاثیر قرار گرفت. افزایش نسبت ماده های میکتیک به آمیکتیک در روز های آخر آزمایش و با افزایش غلظت آفت کش ها نشان دهنده غالب شدن تولید مثل جنسی در چرخه زندگی روتیفر است. برای غلظت mgl-10/27 پاراکوات و غلظت mg l-1 4/498 پرمترین به علت توقف رشد و تولید مثل، شاخص نسبت ماده های میکتیک به آمیکتیک تعریف نشد. بر اساس نتایج این تحقیق آفت کش های پاراکوات و پرمترین به ترتیب جزو سموم با سمیت زیاد و سمیت متوسط طبقه بندی می شوند و نرخ ویژه رشد حساسترین شاخص به افزایش غلظت این آفت کش ها بود.