به دلیل اهمیت فراوان معادلات غیرخطی در علوم مختلف، روش های گوناگونی برای حل این معادلات بکار گرفته می شود. یکی از روش های حل معادلات غیرخطی، حل با استفاده از توابع کمکی می باشد که روش تانژانت هایپربولیک از جمله ی این روش-ها می باشد، که در آن از تابع تانژانت هایپربولیک که تمامی مشتق های آن نیز با خود این تابع بیان می شوند، استفاده شده است. در ابتدا سری توانی تانژانت هایپربولیک به عنوان یک نهاده برای حل های تحلیلی انواع معادلات غیرخطی استفاده می-شد و بعدها به عنوان یک روش توسعه داده شد. اخیراً حالت های تعمیم یافته ی متنوعی از این روش معرفی شده اند و برای حل معادلاتی از قبیل: معادله ی ریکاتی و معادله ی kdv-شرودینگر بکار گرفته شده اند. این پایان نامه شامل چهار فصل می باشد که در فصل اول به معرفی امواج سالیتاری وسالیتون ها پرداخته شده است و در فصل دوم چند روش از روش های حل معادلات غیرخطی معرفی شده است و به بررسی معادلات حل شده با استفاده از این روش ها پرداخته ایم. در فصل سوم به بررسی جواب های سالیتاری معادلات غیر خطی تعمیم یافته ی جدید با استفاده از روش تانژانت هایپربولیک و در صورت امکان با استفاده از روش های دیگر پرداخته ایم. در فصل آخر جواب های به دست آمده از روش های مختلف را مقایسه کرده ایم.

از اساسی ترین مسایل اقتصادی تخصیص بهینه منابع به سمت سرمایه گذاری های پر بازده با ریسک منطقی است. برای این مهم نیاز به معیارهای ارزیابی عملکرد می باشد که بعضی از این معیارها به متغیرهای جریان نقدی و بعضی به محتوای اطلاعاتی سود حسابداری تاکید می کنند. به همین منظور در این پژوهش به بررسی رابطه میان سود قبل از بهره و مالیات و جریان نقدی عملیاتی با بازده سهامداران در بازار بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شد سپس این رابطه در شرایط عدم تقارن اطلاعاتی مورد آزمون قرار گرفت. برای انجام آزمون فرضیات از رگرسیون چند متغیره به روش داده ها ترکیبی استفاده شد. نتایج آزمون های تجربی با استفاده از اطلاعات مربوط به 102 شرکت طی سال های 1383 تا 1388 حاکی از آن است که بین متغیر مستقل سود قبل از بهره و مالیات و بازده سهام شرکت ها رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. این در صورتی است که متغیر جریان نقدی عملیاتی رابطه معناداری با بازده سهام شرکت ها ندارد. با افزایش عدم تقارن اطلاعاتی، سود قبل از بهره و مالیات همچنان رابطه مثبت و معناداری با بازده سهامداران دارد و جریان نقدی عملیاتی تاثیر معناداری بر بازده سهامداران ندارد. به عبارتی نتایج پژوهش نشان می دهد که سود قبل از بهره و مالیات نسبت به جریان نقدی عملیاتی دارای محتوای اطلاعاتی می باشد.

پلی وینیلیدین فلوراید یک پلیمر نیمه بلوری است که داراِی پنج شکل بلوری (?، ?، ?، ?، ?) می باشد . معمولترین شکل بلوری این پلیمر فاز ? است. این فاز یکنواخت است و همِین امر باعث می شود در طبیعت پایدار باشد و به دلیل درهم بودن بارهای مثبت و منفی غیرقطبی است. این غشاء پلیمری در پزشکی به عنوان فیلتر برای انتقال و کشف پروتئین، با استفاده از پادتن مورد استفاه قرار گرفته (نوعاً غشاء نیتروسلولز و پلی وینیلیدین فلوراِید استفاده مِی شود) و همچنین پس از اصلاحات صورت گرفته بر روی آن می تواند به عنوان الکترولیت در سلولهای سوختی استفاده شود. تلاش برای بهبود خواص غشاءها از روش های متفاوتی از جمله پردازش پلاسما، تابش اشعه فرابنفش، لیزر و پردازش یونی می باشد. در این پژوهش غشاء پلیمری پلی وینیلیدین فلوراید با اندازه سوراخ m???/? ، تحت تابش پرتوی الکترونی در دزهای kgy5?-3?? قرار گرفت. تغییرات ایجاد شده در غشاءهای پرتو دیده توسط آنالیزهای sem، ftir، xrd و tga مطالعه شد. میکروسکوپ الکترونی روبشی تغییر اندازه سوراخها را نشان می دهد. خواص شیمیایی غشاءهای پرتو دیده توسط طیف سنجی مادون قرمز بررسی شد. نتایج پراش اشعه ایکس نشان می دهد که بلورینگی غشاءها، تحت تابش پرتو الکترونی تغییر بارزی نمی کند. آنالیز tga کاهش وزن نمونه ها هنگام افزایش دما را نشان می دهد. تغییرات ایجاد شده به دز پرتو تابشی بستگی دارد.

در دهه های گذشته، پلی کربنات به خاطر خواص منحصربفرد خود مثل خواص فیزیکی، شیمیایی، اپتیکی، گرمایی، مکانیکی و بدلیل کاربردهای متعدد در تکنولوژی مدرن بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در سال های اخیر، دی اکسید تیتانیوم به دلیل جذابیتش در خواص اپتیکی، شیمیایی، فیزیکی و الکتریکی مورد توجه قرار گرفته است. در این پروژه ابتدا فیلم های پلی کربنات و نانوکامپوزیت پلی کربنات- دی اکسید تیتانیوم در درصدهای مختلف ساخته شدند. سپس ساختار نمونه ها توسط پراش اشعه ایکس مورد مطالعه قرار گرفت. پایداری گرمایی نمونه ها توسط آنالیز حرارت وزنی مطالعه شد. فیلم های پلی کربنات و نانوکامپوزیت پلی کربنات در اکسید تیتانیوم در زمان های مختلف توسط لامپ فرابنفش پرتودهی شدند. اثر پرتودهی روی نمونه توسط تکنیک های مختلف از جمله میکروسکوپ الکترونی روبشی، طیف سنجی مادون قرمز، طیف سنجی ماوراءبنفش- مرئی، طیف سنجی فوتوالکترون پرتو ایکس و اندازه زاویه تماس آب با سطح نمونه مورد مطالعه قرار گرفت. خواص مکانیکی نمونه ها توسط میکروسختی سنجی ویکرز و تست کشش مطالعه شد. آب دوستی و انرژی سطح نمونه در زمان های مختلف پرتودهی، بسته به زمان پرتودهی تغییر کرده است. توسط آنالیز حرارت وزنی مشاهده شد که مقاومت گرمایی نمونه های کامپوزیتی در مقابل تخریب حرارتی نسبت به پلی کربنات بیشتر شده است. آنالیز فوتوالکترون پرتو ایکس نشان می دهد که سطح نمونه ها به مراتب اکسیدتر شده که ناشی از پرتودهی است. مشاهده شد که با افزایش نانو ذرات در پلی کربنات سختی آن افزایش می یابد. سطح نمونه نانوکامپوزیت پس از 15 ساعت پرتو دهی کاملاَ آبدوست شد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.